Opis treści
Celem książki jest wyznaczenie topografii pokoju dziecięcego - przestrzeni regularnie prezentowanej w kinie fantastycznym lat osiemdziesiątych. Sypialnie małoletnich bohaterów amerykańskich horrorów, fantasy i science fiction w erze reaganizmu służą za sfery ujawniania się paranormalnych i cudownych manifestacji. Autorka zaznacza, że wnętrza, w których ekranowe dzieci konfrontują się z innością, doświadczają transgresji, śnią koszmary i snują marzenia dzienne, stanowią przykład operowania w kinie popularnym strategią perspektywy dziecięcej.
