Opis treści
Poeta mówi: nie warto żyć w pustce. Obok winien być ktoś drugi. Jesteśmy zależni: to znaczy możemy zostać zbawieni przez Chrystusa, nie na nasz wymyślony, własny, pełen pychy sposób. Przechodzimy przez cierpienie, ogołoceni z najdrobniejszych chwil ziemskich radości. Śmierć zjawia się zawsze niespodzianie. Ale narodzenie Mesjasza w najczarniejszym uniżeniu, w bydlęcej szopie, wnosi w ludzką rzeczywistość Blask i Nadzieję. Szczęście ocalające. Piękno nie domaga się miejsc na stadionach, ale ciszy wrażliwego serca. Ksiądz Janusz Pasierb tworzył swoim życiem takie miejsca porozumienia i jedności. Krytyczny, czysty moralnie, kochający Kościół, uczył miłości jak prorok i świadek (...)
ks. Jan Sochoń
