W niniejszej publikacja ucieczka została pokazana przede wszystkim jako strategia – literacka, filmowa, językowa. Autorzy poszczególnych artykułów próbują na nowo zdefiniować ten termin i zrekonstruować, czym jest uciekanie dla twórców. Okazuje się, że ucieczka jest często nieodłącznym zachowaniem towarzyszącym procesowi twórczemu, doświadczaniem transcendencji, próbą odnalezienia własnej drogi w procesie poznania, poszukiwaniem bezpiecznego miejsca, łatwym odejściem, porażką, a czasami także jedynym sposobem na przetrwanie. Młodzi badacze w swoich tekstach skupiają się przede wszystkim na dynamice wiążącej się z tym zjawiskiem. Wskazują także na nierzadką korelację ucieczki realnej z ucieczką pojawiającą się w twórczości. Zastanawiają się również, czy ucieka się od czy bardziej do czegoś. Badają, czy i jak współczesna kultura utkana jest z motywu ucieczki (indywidualnej lub w szerokim jej rozumieniu).