Opis treści
Maria Wojtak proponuje nową interpretację ram poznawczych polskiej genologii – postrzega ją jako otwartą przestrzeń badawczą, która jest formowana metodologicznie przez różne style myślowe. Porządkując tę przestrzeń, nie tylko docenia rozmaitość możliwych perspektyw i wielość propozycji badawczych, przekonuje także, że są one komplementarne. Nie ma potrzeby porównywania poszczególnych ujęć czy wartościowania funkcjonujących typologii [...]. Najważniejsze, by przyjmowane założenia teoretyczne (wraz z aparaturą pojęciową) i analityczne aplikacje tworzyły spójną całość oraz by pozwalały objąć naukową refleksją nieprzebrane bogactwo zjawisk komunikacyjnych. Taką właśnie postawę Autorka przedstawia w książce i taką od lat prezentuje, z podziwu godną konsekwencją trzymając się stopniowo wypracowywanego i wciąż doskonalonego instrumentarium badawczego. Nie narzuca innym swojego punktu widzenia, a jednak – dzięki klarowności i nośności analitycznej przedstawianej przez siebie koncepcji (zawsze sprawdzanej na materiale, na tekstach występujących w różnych dziedzinach komunikacji) – niepostrzeżenie zyskuje całe rzesze nieformalnych uczniów i współpracowników. W ten sposób urzeczywistnia się idea zawarta w słowach „genologia to styl myślowy”.
Z opinii wydawniczej dr hab. Anny Wojciechowskiej, prof. UZ
