Opis treści
Klonowy Cień jest wojowniczką Klanu Pioruna. Jednak gdy jej sekret, nierozerwalnie łączący ją z innym klanem, wychodzi na jaw, kotka zostaje wygnana ze swojego klanu razem z kociętami i rozpoczyna zemstę na wszystkich, którzy doprowadzili do zniszczenia jej rodziny.
Marzanna 07-07-2020
Marzanna 07-07-2020
Książka, w której kibicowałam czarnemu charakterowi. Tak naprawdę nie jestem do końca pewna, czy Klonowy Cień to rzeczywiście zła postać. Przez brak akceptacji i zdradę straciła wszystko – dom, kocięta, miłość, ale też to, w co wierzyła. Przeszła straszliwą przemianę. Czytając, ma się wrażenie, że gorycz, chęć zemsty i obłęd coraz bardziej ogarniają bohaterkę. Z oddanej wojowniczki klanu Klonowy Cień staje się bezlitosną morderczynią. Jednak w pewnym sensie rozumiemy jej pustkę i zagłuszanie bólu kolejnymi zbrodniami. Gdy – uwaga, zdradzę zakończenie – trafia do kociego piekła, miałam nadzieję, że odrzuci zło, które obudziło się w niej, jednak ona wręcz cieszy się, że będzie mogła dokonywać zemsty zza grobu. Książkę można odnieść do ludzkiej natury, pomimo tego, że bohaterami są koty. Jest rozprawą na temat, jak niszczycielską siłą jest żal matki po stracie dziecka i jak trudno się z tym pogodzić. Jak niesprawiedliwe są podziały społeczne (klany). Jak wiele może odmienić jedna decyzja. Jak głęboko czyjąś naturę może zmienić chęć zemsty i żal. Tak mało stron, a tak wiele treści. Uważam, że to jak na razie najlepsza książka z serii „Wojownicy”, jaką czytałam. KONKURS RECENZENCKI WOBLINKA
Opinia nie jest potwierdzona zakupem