Teraźniejszość nie zna końców ni początków, one zawsze jakoś wykraczają poza jej dośrodkowy wir, rozmywają się w jej zamglonym spojrzeniu - bo owszem, teraźniejszość jest zawsze zamglona, widzimy ją niewyraźnie, bo zbyt wielorako i szczegółowo, w przeciwieństwie do ostrej jak brzytwa przeszłości. Wszkaże cudzysłów, w który bierze ona wszelką grandilokwencję, to instrument emancypacyjnego śmiechu, wydawać by się mogło, że przysłowiowo ostatniego, najlepszego ze śmiechów, choć ...
Spis treści: - Maciej Siuda Rzeczy w rzeczach - Żaneta Rydzewska Czym może być wyobraźnia muzyczna? Moje pytania dotyczące wyobraźni muzycznej - Marek Sobczyk To, co masz przed oczami - Agnieszka Taborska Ucieczka w wyobraźnię przed powtarzalnością Historii - Joanna Bednarek Odmiany dziwności. Wstęp do definicji i typologii weird fiction - Bartosz Działoszyński Śliskie ścieżki wyobraźni wiktoriańskiej. "Nadchodząca rasa" Edwarda Bulwera-Lyttona kontra "Erewhon" Samuela Butler...
Książka z serii „małych wykładów”, wygłaszanych każdorazowo na gali wręczenia Nagrody im. Barbary Skargi. Dotychczas ukazały się wykłady prof. prof. Krzysztofa Pomiana, Marcina Poręby i Krzysztofa Okopienia. Prezentowany pochodzi z 2020 roku, z gali V edycji konkursu. Jest krótką próbą charakterystyki współczesnej kondycji przez pryzmat sytuacji, w jakiej znajduje się dziś myślenie, nie tylko filozoficzne.
"Korespondencja z lat 1946-4955" pochodzi z najbardziej dramatycznego okresu życia Barbary Skargi - potem opisze go w książce "Po wyzwoleniu". Odnalezione po latach w domowym archiwum listy są zapisem tamtego czasu tworzonym na bieżąco."Ratowały ją przygodne lektury(...) dostępną miarą człowieczeństwa było jednak obcowanie w realnej nędzy z otaczającymi ją zwykłymi ludźmi, z początku więźniami różnych narodowości, potem już głównie z rosyjskimi chłopami z sowchozów w stepowej...
Książka - zbierająca teksty polskich i francuskich filozofów i filozofek - ukazuje się z okazji 100 rocznicy urodzin i 10 rocznicy śmierci Barbary Skargi. Autorki i Autorzy - Jacek Migasiński, Andrzej Tretyn, Michel Fattal, Piotr Marciszuk, Joanna Nowicki, Chantal Delsol, Karol Tarnowski, Damian Michałowski, Anton Marczyński, Lech Witkowski, Małgorzata Kowalska, Agata Bielik-Robson, Bartosz Działoszyński, Marek Kozłowski, Michał Herer, Barbara Markowska, Łukasz Kołoczek, Piot...
Najwyraźniej nie tylko pewne konstatacje lub obrazy bywają fikcyjne – fikcyjnością mogą być też naznaczone zupełnie skądinąd rzeczywiste przedmioty, instytucje czy praktyki, niekoniecznie przy tym nas mamiąc, oszukując bądź indoktrynując. Rozważania o fikcji nieuchronnie zetkną się w pewnym momencie z refleksją nad pozorem albo wiarą. Kolejny tom z cyklu Myślenie dziś - tym razem poświęcony zagadnieniu fikcji. Spis treści: Wprowadzenie do "Myślenie dziś V-VI: fikcji" Marci...
Tom Musilologie 2 (red. M. Falkowski, Warszawa 2018) stanowi kontynuację zbioru Musilologie 1 (Warszawa 2017), a poświęcony jest twórczości Roberta Musila, w tym zwłaszcza jego opus magnum: Człowiekowi bez właściwości. Teksty dotyczą m.in. narracji, fikcji, polityki, starając się przynajmniej w części oddać i opisać bogactwo dzieła Austriaka. Tom stanowi podsumowanie dwuletniej wspólnej lektury tekstów Musila. SPIS TREŚCI WAKACJE OD WAKACJI. WPROWADZENIE MUSILOLOGIE To...
Wybór wywiadów o filozofii i literaturze, które przez ponad 10 lat Anton Marczyński robił na potrzeby swej rubryki "Hortus (In)Conclusus" w Redakcji Ukraińskiej Polskiego Radia dla Zagranicy. Są to rozmowy m.in. z Barbarą Skargą, Myrosławem Popowyczem, Władysławem Stróżewskim, Ihorem Byczko, Tadeuszem Gadaczem, Tarasem Wozniakiem, Jerzym Prokopiukiem, Zbigniewem Mikołejko, Adamem Pomorskim, Dmytrem Stepowykiem. Spis treści: Anton Marczyński Hortus (In)Conclusus Barbara Skar...
W technice niejednokrotnie widzimy ucznia czarnoksiężnika, którego spektakularne popisy trudno często odróżnić od popisów samej tylko spektakularności – tak iż jawi nam się w końcu raczej jako kukła, poruszana przez moce zgoła nietechniczne.
Jedno zresztą nie wyklucza drugiego – ścisły związek między techniką jako swego rodzaju sztukmistrzostwem a techniką jako narzędziem pozatechnicznych celów.
Znalazły się tu prace reprezentujące obszary dyscyplin i specjalności oraz praktycznych ukierunkowań ważnych typów refleksji i działań: filozofii, w tym epistemologii czy neurolingwistyki oraz psychologii i psychoterapii, kulturoznawstwa i teorii komunikacji, z akcentami z historii nauki, zarządzania, pedagogiki i jej dyscyplin szczegółowych jak dydaktyka ogólna, pedagogika ogólna i historia idei społecznych, terapii rodzin, projektów w sferze sztuki i praktyki komunikacyjnej...
Robert Musil jest wciąż w Polsce pisarzem prawie nieobecnym, choć jego proza - złożona, błyskotliwa i wymagająca - jak rzadko która przynosi czytelniczą satysfakcję. Musilologie 1 (red. Mateusz Falkowski, Warszawa 2017) to zbiór zapoczątkowujący, mamy nadzieję, intensywniejszy namysł nad osobliwym dziełem autora Człowieka bez właściwości. SPIS TREŚCI ZANIM POJAWI SIĘ AGATA. WPROWADZENIE MUSILOLOGIE Przemysław Batorski, „Niewidzialna granica niby wąska brama”. O szczególnej ...
W pracy Sztuka i myśl staram się argumentować, że sztuka jest formą myślenia. Rozumiem przez to, po pierwsze, że możemy o sztuce myśleć jako o pewnej klasie operacji pojęciowych, gdzie operacje pojęciowe należy interpretować jako bezpośrednie rozpoznawania poprawności realizacji danej dyspozycji poznawczej lub praktycznej. Po drugie, argumentuję, że sztukę możemy rozumieć jako pewien sposób widzenia i myślenia. Twierdzę, że sztuka ukazuje to, w jaki sposób możemy widzieć i my...
Inicjatywa [...], by na stałe i wciąż od nowa przyglądać się aktualnej kondycji myślenia, jest ze wszech miar godna poparcia, już choćby dlatego, że zwłaszcza w Polsce autorefleksja, postawa samokrytyczna, rozpoznawanie własnych ograniczeń i relatywności własnego stanowiska to zjawiska deficytowe. [...] Trzeci już tom Myślenia dziś da się na najbardziej ogólnym poziomie zinterpretować jako krytyczny wielogłos na temat granic i względności. [...] Za naczelne zagadnienie całeg...
Książka finalisty III edycji Konkursu o Nagrodę im. Barbary Skargi. Znakomity esej w duchu historii idei. Panoramiczny pomysł organizujący całość europejskich dziejów refleksji nad sztuką. Autor prezentuje trzy modele – sztuka jako techne, jako ars (artes liberales) i jako art (beaux arts) – a koncepcje sztuki wiąże ze środowiskami językowymi, w których powstawały (odpowiednio: greka, łacina, nowożytne języki europejskie). Odsłania zarazem strukturalną zależność koncepcji s...
Przynajmniej od czasów Kanta, a potem Baudelaire`a wiemy, że jednym z wyznaczników nowoczesności jest nieustanna wnikliwa i krytyczna refleksja nad współczesnością czy ściślej aktualnością, nie tylko nad tym, kim po prostu jesteśmy, ale też nad tym, kim właśnie przestajemy być i kim się stajemy. Krótko mówiąc: od jakichś 200 lat nie opuszcza nas namysł nad otaczającym nas światem w jego każdorazowej specyfice i zmienności. (...) Tom "Myślenie dziś II" jest pod tym względem w...
"Sądzę, że mimo wszystko o rzeczywistości można dziś powiedzieć na sposób filozoficzny kilka rzeczy, które nie byłyby ani powtarzaniem dawnych doktryn, ani rozwodnioną wersją rozważań Einsteina i Bohra" (M. Poręba).
"Co to jest rzeczywistość?" to zapis wykładu wygłoszonego 11.10.2014 w trakcie gali kończącej II edycję Konkursu o Nagrodę im. Barbary Skargi. ?
Polscy filozofowie analizują współczesną sytuację myślenia: aktualne problemy oraz źródła, stawki i metody współczesnej refleksji. Co dziś znaczy myśleć; jakie zagadnienia są dla dzisiejszej myśli najpilniejsze; jakie – jedynie pozorne; w jaki sposób wiek dwudziesty naznaczył nasze rozumienie natury i zadań myślenia... Książka stanowi historię refleksji ostatnich kilkudziesięciu lat, portret myśli współczesnej, wreszcie próbę określenia celów stojących przed myśleniem. Publi...
Esej nagrodzony główną nagrodą w III edycji Konkursu o Nagrodę im. Barbary Skargi. Rozprawa o sztuce, o której sam Autor mówi:
"Schiller pisał, że sztuka jest pięknym kłamstwem, a centralna hipoteza eseju Przyszłość pewnej przenośni głosi, że kłamstwo to rozumieć można jako przeniesienie, w sensie zapożyczonym od psychoanalizy. Narzędziem tego przeniesienia sztuki są przenośnie, w których zakochuje się użytkowniczka/użytkownik sztuki"