Są ludzie, których życiorysy nie mieszczą się nigdy w granicach wyznaczanej przez redakcję objętości. Szczególnie tyczy to maniaków, zajmujących się popularyzacją sztuki. Przykładem jest Janusz Cegiełła. To on działał w warszawskim Teatrze Wielkim, w jego najlepszych czasach Bohdana Wodiczki. Dyrektorował muzyce w Radiu i Telewizji, tworzył kilkadziesiąt programów: „Słuchamy i patrzymy”, „Żywoty instrumentów”, „Przeboje mistrzów”, „Warszawski album chopinowski” po radiowe „Mu...
"Fenomen internetowej kariery Michała Fedorowicza wart jest uhonorowania książką. Kulturą w płot to nie tylko blog poświęcony kulturze, który otrzymał prestiżową nagrodę BLOGA ROKU 2014, ale także zbiór pasjonujących historii, które udowadniają, że o kulturze można opowiadać z zapałem odkrywcy, znawstwem eksperta i wirtuozerią showmana nowych mediów. Najważniejsze jednak, że ta książka ma zdolność zarażania miłością do filmu, literatury, fotografii, sztuk pięknych wszystkich ...
Zaskakująca, bardzo osobista książka, napisana w typowym dla Mazurówny błyskotliwym i nonszalanckim stylu, będąca zarazem pocztem wybitnych mężczyzn II połowy XX wieku i początku naszego wieku. Wszyscy oni odcisnęli ważne piętno na życiu autorki. Jakie? Trzeba przeczytać "Ach ci mężczyźni!", a wszystko stanie się jasne.
Idąc do kina, zakładamy, że wszyscy widzowie, którzy w czasie projekcji znajdą się w sali, obejrzą ten sam film. Że w tym samym stopniu poznają fabułę, szczegóły gry aktorskiej czy zamierzenie reżysera. Tymczasem wcale tak nie jest! Tyle mamy z filmu, ile w nim zauważymy. Ta niewielka książeczka jest opisem mojego pomysłu na to, jak z oglądania filmów – co wszyscy przecież uwielbiamy – uczynić narzędzie, które sprawi, że nasze życie stanie się lepsze, bogatsze, bardziej satys...
"Nasturcje i ćwoki", czyli kryminał romantyczny - trzecia powieść w dorobku Marcina Szczygielskiego - to humorystyczna historia sercowych perypetii stylistki jednego z popularnych kobiecych magazynów. Rozczarowana ostatnim nieudanym związkiem bohaterka postanawia od tej pory kierować się w miłości rozumem, a nie sercem i starannie wybiera kolejnego kandydata. Jej wybór pada na mieszkającego za ścianą sąsiada. Dziewczyna razem ze swoją przyjaciółką starannie "rozpracowują" ni...
Zajrzenie do osobistej szuflady w biurku Zygmunta Kałużyńskiego dało zaskakujące, chwilami sensacyjne rezultaty. Czego tu nie ma: prowokacje, żarty, zwierzenia, poważne eseje, scenariusze nigdy nie wyemitowanych programów telewizyjnych a nawet relacja z procesu sądowego wytoczonego przez Autora znanym krytykom. Fenomenalne szkice o Hemingwayu, Claudelu, Remarque'u, Faulknerze i Le Corbusierze mieszają się z opisami osobistych spotkań z wielkimi gwiazdami kina - Marleną Dietri...
Czy Magdalena Samozwaniec zazdrościła talentu swojej starszej siostrze Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej? Czym imponował pisarce jej ojciec Wojciech Kossak? Dlaczego nie lubiła mówić publicznie o bracie Jerzym i jego rodzinie? Dlaczego uważała, że „Kossaki ją wyklęły”? Jak żyła na co dzień, co ją cieszyło, a co drażniło? Co lubiła jeść, w co się ubierać? Kto i dlaczego nie przepadał za jej drugim mężem Zygmuntem Niewidowskim? Dlaczego pisarka zerwała kontakt ze swoją jedyną ...
– Naprawdę myślisz, że kogoś to jeszcze dziś może zainteresować?– pyta Stefania z powątpiewaniem w głosie. – Te starocie? – Oczywiście! – mówię po chwili zdumionego milczenia. – Oczywiście,że tak! Ale czy „zainteresowanie” jest właściwym słowem, określającym uczucia towarzyszące lekturze felietonów, humoresek i skeczy Stefanii z lat 40., 50. i 60.? Tak, ale nie tylko. Dla mnie ta lektura to i dobry humor, i wzruszenie, i nostalgia, a czasem i serdeczny śmiech. To słodko-korz...
Rozmawianie o filmach jest najdoskonalszym sposobem ich smakowania. W czasie dyskusji czujemy się zmobilizowani do nazwania słowami tego, co w obejrzanym filmie było dla nas najważniejsze, najmocniejsze, dotykające nas w sposób najbardziej osobisty. Mówimy wtedy i o filmach, i o sobie. Analizując zamierzenia reżysera ujawniamy rozmówcy swoją spostrzegawczość, wrażliwość, inteligencję. Odsłaniamy się. W zamian dostajemy od nich to samo. Dzięki temu mówienie o filmach staje się...
Rozmawianie o filmach jest najdoskonalszym sposobem ich smakowania. W czasie dyskusji czujemy się zmobilizowani do nazwania słowami tego, co w obejrzanym filmie było dla nas najważniejsze, najmocniejsze, dotykające nas w sposób najbardziej osobisty. Mówimy wtedy i o filmach, i o sobie. Analizując zamierzenia reżysera ujawniamy rozmówcy swoją spostrzegawczość, wrażliwość, inteligencję. Odsłaniamy się. W zamian dostajemy od nich to samo. Dzięki temu mówienie o filmach staje się...
Rozmawianie o filmach jest najdoskonalszym sposobem ich smakowania. W czasie dyskusji czujemy się zmobilizowani do nazwania słowami tego, co w obejrzanym filmie było dla nas najważniejsze, najmocniejsze, dotykające nas w sposób najbardziej osobisty. Mówimy wtedy i o filmach, i o sobie. Analizując zamierzenia reżysera ujawniamy rozmówcy swoją spostrzegawczość, wrażliwość, inteligencję. Odsłaniamy się. W zamian dostajemy od nich to samo. Dzięki temu mówienie o filmach staje się...
Rozmawianie o filmach jest najdoskonalszym sposobem ich smakowania. W czasie dyskusji czujemy się zmobilizowani do nazwania słowami tego, co w obejrzanym filmie było dla nas najważniejsze, najmocniejsze, dotykające nas w sposób najbardziej osobisty. Mówimy wtedy i o filmach, i o sobie. Analizując zamierzenia reżysera ujawniamy rozmówcy swoją spostrzegawczość, wrażliwość, inteligencję. Odsłaniamy się. W zamian dostajemy od nich to samo. Dzięki temu mówienie o filmach staje się...
Rozmawianie o filmach jest najdoskonalszym sposobem ich smakowania. W czasie dyskusji czujemy się zmobilizowani do nazwania słowami tego, co w obejrzanym filmie było dla nas najważniejsze, najmocniejsze, dotykające nas w sposób najbardziej osobisty. Mówimy wtedy i o filmach, i o sobie. Analizując zamierzenia reżysera ujawniamy rozmówcy swoją spostrzegawczość, wrażliwość, inteligencję. Odsłaniamy się. W zamian dostajemy od nich to samo. Dzięki temu mówienie o filmach staje się...
Zbiór osobistych szkiców Tomasza Raczka na temat idoli, którzy ukształtowali jego wyobraźnię i wrażliwość. Oprócz wielkich i głośnych postaci XX wieku, Raczek sprytnie i z wdziękiem przemycił do swego gwiazdozbioru także kilkoro bohaterów zarówno z bardziej oddalonej przeszłości jak i dnia dzisiejszego, doprowadzając poczet idoli aż do aktualnej bohaterki zażartych dyskusji, Dody.
Kontynuacja książki "Karuzela z madonnami", w której autor przedstawił 57 wybitnych kobiet XX wieku. Tym razem Raczek prezentuje 57 mężczyzn - pisarzy, sportowców, aktorów, dziennikarzy, malarzy, biznesmenów - których nazywa współczesnymi herosami. We wstępie przyznaje: Pokusiłem się o stworzenie osobistego leksykonu wyjątkowych mężczyzn, których losy, a przede wszystkim wygłaszane przez nich opinie mogą pomóc na nowo zdefiniować pojęcie bohaterów masowej wyobraźni.
Tomasz Raczek i Katarzyna Marcysiak, każde na swój sposób, w osobistych rozmowach, próbują dotrzeć do prawdy, dowiedzieć się co zaproszone przez nich panie myślą o świecie i najważniejszych dla nich sprawach. Kobiety zwyczajne, a niezwykłe. Znane, ale nie rozpoznane do końca. Bogate w doświadczenie, próbujące zmienić świat. Szczerość bohaterek książki czasem odbiera mowę. Oto one: Jadwiga Barańska, Joanna Bator, Katarzyna Bonda, Sylwia Chutnik, Maria Czubaszek, DJ Wika, Małg...
Po raz pierwszy usłyszałam o seryjnych mordercach, kiedy miałam 14 lat. W tamtych czasach podczas wakacji w małym mieście nie było wiele do roboty, oglądało się przede wszystkim filmy na kasetach wideo i często chodziło do wypożyczalni. To właśnie tam wśród hitów lat 90. znalazłam film „Milczenie owiec”. Pewnego dnia, już po obejrzeniu filmu, przeczytałam wywiad z autorem książki „Milczenie owiec” Thomasem Harrisem. Uświadomił mi on, że seryjni mordercy naprawdę istnieją. Od ...
"Karuzela z madonnami"? Czyżby to była książka o Madonnie i innych estradowych prowokatorkach? A może o śpiewającej wiersz Białoszewskiego Ewie Demarczyk? Cokolwiek pomyślicie, będziecie mieli rację: to książka o Madonnie, Ewie Demarczyk oraz o pięćdziesięciu pięciu innych wyjątkowych kobietach, które świadomie i nieświadomie wpłynęły na życie autora. Bohaterki tej książki ani nie są aniołami (choć czasem chcielibyśmy je w nich widzieć), ani potworami (choć bywa, że skarżą si...
Agnieszka Osiecka – poetka piosenki, pisarka, reżyserka, a nawet recenzentka filmowa. Miała tyle talentów, że można było nimi obdzielić tuzin innych osób, a każda z nich miałaby zapewnione liczne nagrody i piękne życie. Z łatwością rozkochiwała w sobie zarówno tych mężczyzn, którzy stali się ikonami swego czasu – Marka Hłaskę, Jerzego Giedroycia, Jeremiego Przyborę, Daniela Passenta – jak i tych, którzy tylko pretendowali do tych tytułów. Była dla nich wszystkich jak jej pio...
Rozmowa ze scenarzystą może mieć taki przebieg: -To jest niezłe, ma duży potencjał, musisz jednak zmienić to i to… Scenarzysta zmienia, zaczyna się produkcyjna akcja zabiegania o film. Rozmowa może mieć i taki przebieg: -To jest niezłe, ma duży potencjał, niestety do zmiany byłoby to i to. Rozmowa się urywa, nie ma akcji zabiegania o film. Z moich doświadczeń wynika, że obrót rozmowy nie ma żadnego związku z wartością scenariusza. Rzecz jest w tym, czy środowisko chce przy...
Kalina Jędrusik i Violetta Villas - dwie strony tego samego medalu. Obie przerysowane, obie prawdziwe i obie trudne do przełknięcia. Obie unikalne i obie obdarzone iskrą geniuszu. Wyśmiewane, lekceważone, spychane na margines a jednocześnie kochane, cenione, stawiane na piedestałach. Obie przeklęte. Kallas nie jest próbą opowiedzenia ich historii, a zaledwie opisem pięciu epizodów z ich życia. Choć sztuka ta inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami, dialogi i postaci są li...
W 1966 roku Anna German, nazywana wówczas „Białym Aniołem polskiej piosenki”, wyjechała do Włoch, aby zrobić światową karierę. Trasa koncertowa, występy telewizyjne, festiwal w San Remo, (to wtedy narzeczony Dalidy Luigi Tenco z rozpaczy, że jego piosenka „Ciao, amore, ciao” nie przeszła do finału, popełnił samobójstwo). German wszędzie budziła zachwyt. Niewysocy włoscy konferansjerzy mieli z nią kłopot, bo przerastała ich o głowę. Jeden z nich zapytał ją nawet bezczelnie: „I...
"Świat żelaznych szmat" to wybór tekstów z ponad 50-letniej kariery tego wybitnego krytyka i publicysty Kałużyński pisze w nich o kinie (w książce znajdziecie m.in. recenzje "Okna na podwórze", "Przesłuchania" czy "Terminatora"), ale i nie ucieka od tematów, z którymi nie zwykliśmy go kojarzyć - religii, polityki, historii. Nie zabraknie także błyskotliwych polemik m.in. z Jerzym Turowiczem oraz Jerzym Płażewskim. Erudycja, błyskotliwy humor, inteligencja i nieprawdopodobnie ...
Żyli szybko, umarli młodo. Przyjechali do Ameryki w aurze gwiazd z Europy. Krzysztof Komeda-Trzciński - zdolny jazzman i kompozytor oraz Marek Hłasko - niepokorny pisarz, europejski „James Dean”. Jeden błyskawicznie zdobył sławę legendarną kołysanką do filmu „Dziecko Rosemary” Romana Polańskiego. Drugi miał zostać rozchwytywanym scenarzystą. Trzeci – Marek Niziński - obracający się wśród gwiazd fotografik, wprowadził ich do oficjalnego i zakulisowego Los Angeles. Dla trzech p...
„Literatura faktu” to obszerna kategoria zawierająca książki non-fiction. Taki typ literatury cechuje się przedstawianiem prawdziwych wydarzeń, historii oraz postaci. W skład tej kategorii wchodzą biografie, autobiografie, wspomnienia, literatura popularnonaukowa, książki podróżnicze, przewodniki oraz oczywiście reportaże. W kategorii „Literatura faktu” w księgarni internetowej Woblink.com znajdują się pozycje opisujące największe lub najbardziej tajemnicze zbrodnie, takie jak „Koronkowa robota. Sprawa Gorgonowej” Cezarego Łazarewicza, „Mindhunter. Tajemnice elitarnej jednostki FBI” Johna Douglasa i Marka Olshakera, „Zbrodnia niedoskonała” Katarzyny Bondy oraz Bogdana Lacha, książka „Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne Archiwum X” Izy Michalewicz skupiona na zbrodniach rozpracowywanych przez specjalną komórkę Policji czy bestsellerowe pozycje Billa Bassa i Jona Jeffersona „Trupia farma” i „Trupia farma. Nowe śledztwa” przybliżające czytelnikom pracę jednego z czołowych antropologów w ośrodku Antropologii Sądowej Uniwersytetu Tennessee. Nie można pominąć wielu wybitnych reportaży wydawanych przez wydawnictwo Czarne, jak na przykład „Wyniosłe wieże. Al-Kaida i atak na Amerykę”, „Droga do wyzwolenia. Scjentologia, Hollywood i pułapki wiary”, „Za jeden wiersz. Cztery lata w chińskim więzieniu” czy „Milczący Lama. Buriacja na pograniczu światów”. W kategorii „Literatura faktu” znajdują się również biografie ważnych i znanych postaci, jak na przykład „Beksińscy”, „Ksiądz Paradoks” i „Komeda” Magdaleny Grzebałkowskiej, „Ogień i furia. Biały Dom Trumpa” Michaela Wolffa, autobiografie „Pamiętnik księżniczki” Carrie Fisher czy „Obgadywanie świata” Jerzego Owsiaka. Mieszczą się tu również poruszające reportaże wojenne jak opowiadające o wojnie w Wietnamie „Depesze” Michaela Herra, współscenarzysty „Czasu Apokalipsy”, oraz fabularyzowane reportaże w typie „Czarnej” Wojciecha Kuczoka, książki opartej o tragiczne wydarzenia z 2002 roku, które rozegrały się w jednej z podlaskich miejscowości. A oprócz tego „Please kill me. Punkowa historia punka” Legs McNeil oraz Gillian McCain będąca wiernym obrazem Stanów Zjednoczonych z przełomu lat 60. i 70. XX wieku.
