Jakże różni to pisarze! I jakże zarazem w tej różnorodności współdzielący ten sam świat - nasz świat: ludzki i nieziemski, polski i powszechny, historyczny i aktualny. Młode i średnie pokolenie adeptów literatury poszukuje własnego głosu, chce pisać sobą. I sięga do najbliższego mu, najintymniejszego doświadczenia współczesności, w której banalna codzienność splata się z czymś niesamowitym, groteskowym, absurdalnym, groźnym. Rzeczywistość w poczciwym, tradycyjnym rozumieniu j...
Jerzy Marcinkowski – urodził się w 1970 roku w Sanoku. Mieszka w Krakowie. Studiował informatykę w Fiorello H. LaGuardia Community College w Nowym Jorku (Associate of Applied Science). Ukończył filologię angielską (UJ) oraz podyplomowe Studia Literacko-Artystyczne (UJ). Pracuje w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Pisze wiersze, opowiadania i teksty piosenek. Nie pamiętam, aby ktokolwiek pragnął zostać mechanikiem samochodowym, ale większość dzielnie cho...
Iwona Mickiewicz – ur. w 1963 r. w Lesznie, ukończyła studia w Leningradzie, Warszawie i Berlinie. Od 1988 r. mieszka i pracuje w Berlinie. Autorka wierszy, miniprozy, jednoaktówek, rysunków, projektów literacko-artystycznych, krótkich filmów artystycznych, edytorka. Opublikowała m.in. tomy wierszy: brunnentief brunnenklar (2009), Meisterschaft /Majstersztyk (2013), Sprachunterricht / Lekcja języka (2014), Sprachlos (2017), miniprozy: Konstruktionen im Haus oder Iwan Iwanytsc...
Jak bardzo można być samotnym? Dziesięcioletnia Janeczka przekonuje się o tym boleśnie. Jej życie jest pasmem niepowodzeń. Do czasu. Niekiedy nieszczęście utraty jest nie tylko końcem dotychczasowego życia, ale często staje się początkiem nowego, lepszego. Od którego nie trzeba będzie nigdzie uciekać. Opowieść o mądrości nadziei.
To literatura ambitna, która nie tylko w sposób ciekawy opowiada historię trzech różnych ludzkich egzystencji, ale zakotwicza je w kontekstach społecznych i politycznych ostatnich sześćdziesięciu lat. Narracja trzyma w napięciu, opowieści przeplatają się i przenikają, dzięki czemu uzyskujemy interesującą, miejscami ekscytująca polifonię głosów. Ale nie tylko fabuła stanowi ważną zaletę tej książki. Ciekawy jest styl, miejscami zmetaforyzowany, przepełniony interesującymi refl...
Skandal wywołany książką Witaj smutku Françoise Sagan był bezprecedensowy, z Córeczką może być podobnie, choć już bez precedensu. Ta historia jednak także mrozi krew w żyłach. Czytamy i nie możemy oprzeć się wrażeniu, że to się dzieje obok nas. Bo ilu z nas dotyczy podobna historia? A na koniec nie potrafimy po prostu zamknąć książki i zapomnieć, jakby nic się nie wydarzyło
Katarzyna Klakla - urodzona w Krakowie. Ukończyła studia magisterskie i doktoranckie na Wydziale Architektury PK oraz Studium Literacko-Artystyczne UJ. Autorka tomiku Żałoba po kocie (FDF, 2020), współautorka dzienników czasu pandemii Jutro nie mieści się w głowie (Blue Bird, 2020). Maluje, fotografuje, projektuje wnętrza oraz grafikę użytkową. Pisze prozę i poezję. Nominowana w 7. Konkursie Fundacji Dużego Formatu, w Ogólnopolskim Konkursie na Autorską Książkę Literacką Świd...
Kiedy dwadzieścia pięć lat temu powstawały nasze – pierwsze w Polsce – studia pisarskie, nie brakowało sceptycznych głosów. Dziś jest odwrotnie: od kilku/nastu lat kursy i warsztaty creative writing zyskują na popularności. Odbywa się ich coraz więcej, powstają kierunki studiów, zawierające w swych programach twórcze pisanie. Pisarska edukacja, kiedyś podejrzana, dziś staje się oczywista. Jawnym dowodem niech będzie ta książka, zawierająca teksty absolwentów Podyplomowych Stu...
Oddajemy do rąk polskiego czytelnika niewielkie dziełko, powstałe w połowie XIX wieku, jako efekt wspólnej pracy Polaka, dyplomaty w służbie carskiej Rosji Augusta Kościeszy-Żaby i kurdyjskiego uczonego i duchownego Meli Mahmuda Bajazidiego. Niniejsza praca, stanowiąca zbiór informacji o kurdyjskiej społeczności, języku i kulturze oraz wybór czterdziestu opowieści, ukazała się w języku francuskim w 1860 roku w Sankt-Peresburgu, opatrzona krótkim wstępem niemieckiego filologa ...
Opowiadania Stefana Gajdy rozgrywają się na pograniczu realności i nierealności, zwyczajności i niesamowitości. Autor chce zaskoczyć czytelnika, dlatego ważny jest dla niego przewrotny pomysł, zabawa rzeczywistością, która odsłania dziwność świata. Ujawnia się tu tęsknota za wyjściem poza codzienność, przeżyciem czegoś niezwykłego. Bohaterowie swe pragnienia realizują w majakach sennych, narkotycznych, literackich, ponieważ tylko wyobraźnia pozwala na przeżycie wszystkiego, c...
Fundament europejskich marzeń o krainie sielskiego szczęścia, gdzie przyroda, zwierzęta i ludzie zgodnie współistnieją pod opiekuńczym spojrzeniem pasterskich bóstw, wyczarowali słowami dwaj starożytni poeci: Teokryt w języku greckim i Wergiliusz po łacinie. Obaj byli jednak zbyt prawdomówni, aby udawać, że w ich wyśnionej Arkadii nie ma cierpień i przemocy. Dlatego i tam zazdrosne kochanki uciekają się do magii, zdradzeni kochankowie rozpaczają, pomór zabiera trzody, a wojn...
O wartości dzieła Czajkowskiego nie świadczy wpisana weń ideologia emigracyjna. W tym zakresie Wernyhora stanowi jeden z typowych głosów postulujących zgodę narodową, zgodę, dla której pisarz znalazł podbudowę w barokowej tradycji symbiozy polsko-kozackiej (jej uosobieniem jest m.in. hetman Piotr Konaszewicz Sahajdaczny). Współczesna lektura tekstu pozwala dostrzec „malowniczość” narracji, którą w dobie Czajkowskiego wiązano z twórczością Waltera Scotta. Ten aspekt powieści z...
mrao Dźan Ada to jedna z pierwszych powieści, jakie powstały w języku urdu. Opublikowane w roku 1899 dzieło, od dziesięcioleci niezmiennie pozostaje dla odbiorców literatury urdu jednym z najbardziej popularnych i cenionych klasyków. Powieść opowiada dzieje życia pewnej kurtyzany (t?awa’if) z północnoindyjskiego miasta Lakhnau i utrzymana jest w konwencji autobiografii. Krytycy literatury zgodnie uważają ją za jedyną dziewiętnastowieczną powieść urdu, która posiada niepodważ...
Major Aleksander jest milowym krokiem w zgłębianiu tajemnicy Jakubowskiego, jego życia duchowego, jego wyobraźni i idei, którymi przesiąkł do głębi. I, zapytajmy, mielibyśmy pozostawić w rękopisie ten ułomek, okruch, źdźbło talentu tego młodzieńca i tragika, co dał Amerykanom pierwszą książkę o poezji polskiej zawierającą tłumaczenia jej fragmentów? A w liryce polskiej prekursorsko znaczył w latach 30. XIX wieku szlak prowadzący ku młodopolskiemu pesymizmowi? Ta powieść, ów o...
„Literatura piękna” to jedna z najszerszych kategorii, głównie ze względu na to, że jej granice są bardzo niewyraźne. Książki w tej kategorii często znajdują się na styku kilku gatunków, w wielu powieściach autorzy bawią się formą, eksperymentują z wykorzystywaniem różnych stylów literackich. Za jeden z najbardziej wyrazistych polskich przykładów można uznać prozę Andrzeja Stasiuka, która ma w sobie elementy autobiografii, reportażu, eseju i opowieści na granicy snu i jawy, a czasem nawet poezji. Kategoria „Literatura piękna” zawiera w sobie dzieła najwybitniejszych pisarzy wyróżnionych prestiżowymi nagrodami międzynarodowymi – Noblem, Pulitzerem, nagrodą Goncourtów czy Man Booker Prize ‒ oraz polskimi – Literacką Nagrodą Nike, Nagrodą Kościelskich, Angelusem, Literacką Nagrodą Gdynia, Paszportem „Polityki”. W tej kategorii znajdują się dzieła zarówno klasyków literatury, jak i pisarzy współczesnych oraz młodego pokolenia. Dlatego obok takich nazwisk jak Aleksander Dumas („Trzej muszkieterowie”, „Hrabia Monte Christo”), Fiodor Dostojewski („Idiota”, „Zbrodnia i kara”), Edgar Allan Poe, Marcel Proust („W stronę Swanna”), Charles Dickens („Oliver Twist”) znajdują się Łukasz Orbitowski („Tracę ciepło”), Wojciech Kuczok („Czarna”, „Gnój”), Eleanor Catton („Wszystko, co lśni”) czy Lauren Groff („Fatum i furia”). W tej kategorii znajdą coś dla siebie zarówno kobiety, jak i mężczyźni, ludzie w podeszłym, średnim i młodym wieku. „Literatura piękna” oferuje nie tylko rozrywkę, ale również możliwość poznania innych, często bardzo odległych kultur. W wielu powieściach zaciera się granica między realizmem a fikcją, a jednym z najciekawszych nurtów z pogranicza świata materialnego i metafizycznego jest realizm magiczny, którego przedstawiciele należą do najważniejszych współczesnych pisarzy (Olga Tokarczuk, Haruki Murakami, Salman Rushdie, Jorge Luis Borges).
