KtoCzyta.pl Ebooki

„Piłsudczycy” przybliżają powstanie i pierwsze lata działalności Legionów sformowanych przez Piłsudskiego. Juliusz Kaden-Bandrowski (1885–1944) to polski pisarz, kapitan piechoty Wojska Polskiego oraz członek masonerii. Jego powieści charakteryzują się przede wszystkich dużą wnikliwością i wiernością faktom historycznym, a także wyrafinowanym językiem oraz połączeniem stylów i środków literackich. Do czasu odwilży po śmierci Stalina większość jego powieści objęta była cenzu...

Powieść Brunona Jasieńskiego „Palę Paryż” została opublikowana w 1928 roku w odcinkach na łamach socjalistycznej francuskiej gazety „L’Humanité”, co wzbudziło duże kontrowersje. Utwór stanowił odpowiedź na nowelę Paula Moranda „Palę Moskwę”, którą Brunon uznał za „antyproletariacki paszkwil”. Postanowił więc odgryźć się i spalić burżuazyjną Francję. Wywołało to ogromny skandal i falę protestów paryżan, którzy domagali się wydalenia Jasieńskiego z Francji.

„Profesor Butryn” to drugi tom dylogii „Laus feminae”. Butrynowie uchodzą w środowisku krakowskiej śmietanki towarzyskiej I połowy XX wieku za szczęśliwą i spełnioną parę. Prawda jest niestety bardzo bolesna. Gdy para znajduje się w zaciszu swojego domu, uruchamia się fala wzajemnych oskarżeń, żali, niespełnionych oczekiwań oraz braku porozumienia. Profesor Butryn i jego żona Zośka to dobrzy znajomi Romana Turskiego oraz księżnej Heleny – głównych bohaterów pierwszej części...

„Laus feminae” to dwuczęściowa powieść (która w zamyśle miała być trylogią, jednak plan zniweczyła śmierć autora) o znanym i cenionym w środowisku artystycznym literacie Romanie Turskim. Powraca on do Krakowa jako majętny biznesmen, co wzbudza duże zamieszanie wśród miejscowych artystów. Szczególnym zainteresowanie okazuje Helena Hazarapelianowa, znana femme fatale i łamaczka serc, otoczona zawsze licznym gronem adoratorów, do których niegdyś należał również główny bohater....

Władysław Szlengel to jeden z najważniejszych żydowskich poetów okupowanej Warszawy. Jako mieszkaniec getta zapisywał na bieżąco obserwacje z życia w odizolowanej przez Niemców dzielnicy żydowskiej, stanowiące niezwykłe świadectwo o czasie, miejscu i ludziach. Tomik „Co czytałem umarłym” powstał w styczniu 1943 roku, tuż po akcji wywózki społeczności żydowskiej do obozu koncentracyjnego w Treblince. Po wojnie tomik stał się jednym z manifestów literackich sztuki warszawskie...

Zbiór felietonów Tadeusza Boya-Żeleńskiego opisujących życie krakowskiej śmietanki artystycznej na przełomie XIX i XX wieku. Za pomocą humorystycznych anegdotek autor odtwarza mit artystycznej bohemy krakowskiej, skupionej wokół Stanisława Przybyszewskiego. Opowiada o przygodach Przybyszewskiego i innych członków krakowskiej cyganerii, a także o wydarzeniach z życia artystów, w których sam uczestniczył i lub był ich świadkiem. Lekki, finezyjny język znakomicie oddaje ducha ...

„Mata Hari, tancerka-szpieg” Ireny Briares to jedna z powieści z cyklu „Szpiegostwo wielkiej wojny”. Holenderka Mata Hari, a dokładnie Margaretha Geertruida McLeod, jako tancerka zdobyła w XX wieku wielką sławę w Europie Zachodniej. Aczkolwiek sławę przyniosła jej też druga profesja – luksusowej prostytutki. W 1917 roku została oskarżona o szpiegostwo i działanie jako podwójny agent. Choć nigdy się nie przyznała, sąd nie dał wiary jej wyjaśnieniom i uznał świadczenie usług ...

„Legenda Młodej Polski”, określana jako rozprawa krytyczno-kulturowa, to jedno z najważniejszych dzieł Stanisława Brzozowskiego, uznanego krytyka literackiego, filozofa i pisarza okresu Młodej Polski. Brzozowski przeprowadził w nim wnikliwą analizę zjawisk sobie współczesnych: związków romantyzmu z Młodą Polską, kulturowych i społecznych uwarunkowań sytuacji polskiej. Z uwagi na bezkompromisową krytykę przekonań i postaw książka wzbudziła skrajne emocje – od zachwytu do gwa...

„Płomienie. Z papierów po Michale Kaniowskim” to dwutomowa powieść Stanisława Brzozowskiego z 1908 r. Przesycona intelektualizmem, rysuje ideową panoramę przełomu XIX i XX wieku. Z uwagi na krytykę kapitalizmu, tradycjonalizmu, ziemiańskiego konserwatyzmu i klerykalizmu długie lata stanowiła powieść kultową dla lewicującej młodzieży. W emocjonalny sposób odwoływała się do historii polskich i rosyjskich rewolucjonistów i wchodziła w polemikę z „Biesami” Dostojewskiego....

„Obrachunki fredrowskie” to zbiór felietonów Tadeusza Boya-Żeleńskiego na temat życia i twórczości Aleksandra Fredy, pod którego silnym wpływem kształtowały się literackie doświadczenia Boya. Boy komentuje poszczególne utwory Fredry, przygląda się ich recepcji w różnych okresach, a całość obficie okrasza anegdotkami z życia twórcy romantyzmu. Boy-Żeleński to wszechstronny człowiek pióra I połowy XX wieku – był tłumaczem, krytykiem literackim i teatralnym, pisarzem, poetą-sa...

Tadeusz Boy-Żeleński, obok twórczości literackiej i krytycznej, zasłynął także jako postępowy i liberalny działacz społeczny. Był propagatorem świadomego macierzyństwa, edukacji seksualnej, antykoncepcji, oraz postulował legalizację aborcji, mającą doprowadzić do likwidacji niebezpiecznego podziemia aborcyjnego. Działalność ta przysporzyła mu wielu wrogów w środowiskach konserwatywnych oraz katolickich. Pisane w latach 1929–1932 felietony społeczno-obyczajowe poruszają międ...

Zbiór felietonów teatralnych „Flirt zMelpomeną” powstał na prośbę redaktora krakowskiego czasopisma „Czas”. Tadeusz Boy-Żeleński miał tymczasowo zastąpić jednego z etatowych recenzentów, aby napisać opinię na temat spektaklu Moliera pt. „Świętoszek”. Współpraca przedłużyła się na rok, podczas którego powstał ów zbiór. Intelektualny flirt z grecką muzą tragedii składa się na błyskotliwą kronikę krakowskich scen teatralnych.

„Nasi okupanci” to zbiór kontrowersyjnych felietonów jednego z najpopularniejszych polskich krytyków literackich i eseistów XX wieku – Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Autor krytykuje w nich prawicową zaściankowość, toksyczną bogobojność oraz porusza tematy seksualności, małżeństwa czy macierzyństwa. Zyskał przez to wielu wrogów wśród duchownych, ale jednocześnie duże poparcie świeckiej części społeczeństwa, zajmującej się problematyką świadomego macierzyństwa i ułatwianiem rozwo...

Utwór historyczny Jędrzeja Kitowicza, który jako pierwszy opisał życie w Polsce w XVIII w. nie z perspektywy władców czy słynnych postaci, ale zwykłych ludzi. Dzieło podzielone jest na kilka rozdziałów tematycznych, takich jak wiara, życie dworskie, życie w wojsku czy wychowanie dzieci. Kitowicz skupia się przede wszystkim na kulturze materialnej (ubrania, pojazdy, sprzęt) i zachowaniu ówczesnych ludzi (życie rodzinne, spotkania oficjalne, codzienne i świąteczne).

Józef Kopeć to polski oficer urodzony w roku 1763 w powiecie pińskim. Sławę zyskał jako etnograf oraz badacz substancji psychoaktywnych. Za walkę w obronie ojczyzny został zesłany na Kamczatkę, gdzie prowadził badania na temat kultury dalekiej Północy. Całą drogę oraz pobyt na zesłaniu opisał w swoim dzienniku, który stanowił pierwsze tak obszerne opracowanie dotyczące tamtych rejonów. Ponadto spisał również zeznania naocznych świadków ucieczki Maurycego Augusta Beniowskieg...

„Tajemnica żółtego pokoju” to powieść w odcinkach autorstwa Gastona Leroux (1868–1927) – francuskiego pisarza i reportera. Zasłynął jako autor powieści detektywistycznych oraz tzw. literatury weird fiction, z której największą sławę przyniósł mu „Upiór w operze”. W „Tajemnicy żółtego pokoju” po raz pierwszy pojawił się sympatyczny reporter-detektyw Joseph Rouletabille, którego postać podbiła serca szerokiej rzeszy czytelników.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, polska poetka oraz dramatopisarka, debiutowała trzema wierszami w „Skamandrze” (1922), z którego środowiskiem związała się na kolejne lata. Była poetką miłości – opisywała ją w bezpośredni i naturalny sposób. Ceniła atmosferę i język codzienności. Jej poezja często wykonywana była w formie piosenek, między innymi przez Ewę Demarczyk, Czesława Niemena czy Krystynę Jandę.

Pietro Aretino, renesansowy włoski pisarz, uznawany bywa za twórcę literatury pornograficznej. Sławę przyniosły mu skandalizujące dialogi ukazujące życie seksualne kurtyzan, które miały stanowić odbicie renesansowej swobody erotycznej. Poruszał on również ówczesne problemy polityczne oraz ukazywał obyczaje mieszczaństwa, dworu oraz duchowieństwa. Z uwagi na ostry język i odwagę w opisywaniu sekretów prominentnych przedstawicieli społeczeństwa nazywano go „Biczem książąt”....

„Żywoty kurtyzan” należą do cyklu skandalizujących dialogów Pietra Aretina opisujących życie renesansowych kurtyzan. Nanna, podstarzała kurtyzana, zwraca się do swojej przyjaciółki Antoniny o radę. Rozmowa przeradza się w opowieść Nanny o jej bogatym życiu, wiodącym ją od bycia mniszką, poprzez żonę, aż po kurtyzanę. Przez trzy kolejne dni opowiada ona przyjaciółce o swoich przygodach, przedstawia korzyści, niebezpieczeństwa i przyjemności płynące z wypróbowanych przez nią ...

„Dwaj poeci” to pierwsza część powieści „Stracone złudzenia” autorstwa Honoriusza Balzaca. Dawid Séchard, młody i ambitny chłopak mieszkający na prowincji Francji, marzy o tym, aby zostać uczonym. Jednak jego chciwy ojciec postanawia wykorzystać nieśmiałość i naiwność syna i na niekorzystnych warunkach odsprzedaje mu swój zakład drukarski. Dawid desperacko mierzy się z groźbą bankructwa, aby zapewnić byt sobie i żonie Ewie, siostrze jego najlepszego przyjaciela – Lucjana Ch...

„Wielki człowiek z prowincji w Paryżu” to druga część powieści „Stracone złudzenia” autorstwa Honoriusza Balzaca. Młody Lucjan, początkujący prowincjonalny poeta, wyrusza do Paryża w poszukiwaniu kariery. Jego marzenia i oczekiwania zderzają się jednak z twardą rzeczywistością. Życie w stolicy okazuje się być zbyt drogie, a nikt nie chce kupować jego sonetów ani powieści. Postanawia więc ulec kuszącej propozycji i zostaje dziennikarzem. Nie wie jednak, jak zepsute i wyniszc...

„Stracone złudzenia” to powieść Honoriusza Balzaca z cyklu „Komedia ludzka”. Opowiada ona o losach dwóch bohaterów: młodego, prowincjonalnego poety Lucjana Chardona de Rubempré, który wyjeżdża do Paryża, aby zrobić tam karierę dziennikarską, oraz Dawida Secharda, prowadzącego drukarnię. Obaj żyją w świecie ideałów, ale ich wielkie marzenia zostają skonfrontowane z bezwzględnym i obłudnym światem mieszczańskim.

Jerzy Bandrowski to polski pisarz, dziennikach oraz tłumacz z języka angielskiego, żyjący w latach 1889–1940. Pisał powieści obyczajowe oraz dla dzieci, np. „W kraju orangutanów i rajskich ptaków” (1922), „Na polskiej fali” (1927), a także powieści sensacyjne w postaci scenariuszy filmowych, np. „Przygody komendanta Wilczka” (1929). W 1951 roku wszystkie jego powieści zostały objęte cenzurą i wycofane ze wszystkich bibliotek w Polsce.

Leo Belmont to żyjący w latach 1985–1941 polski eseista, znawca i tłumacz literatury francuskiej i rosyjskiej oraz poeta. Pisywał liczne romanse w konwencji historycznej, które z dreszczykiem sensacji opisywały romanse koronowanych głów. W powieści „Markiza Pompadour, miłośnica królewska” opowiada o życiu jednej z najbardziej znanych i najbardziej kontrowersyjnych kobiet XVIII wieku – metresie króla Francji Ludwika XV oraz protektorce artystów, pisarzy i filozofów.