„Zęby tygrysa” to dwuczęściowa powieść autorstwa Maurice’a Leblanca opowiadająca o przygodach Arsène’a Lupin. Jej akcja rozgrywa się w 1919 r., tuż po zakończeniu I wojny światowej, w trakcie pandemii grypy hiszpanki. W tym to czasie umiera amerykański milioner Cosmo Mornington. Nie wszyscy wierzą, że była to śmierć naturalna. Tuż bowiem przed swoją śmiercią Amerykanin zobligował swego przyjaciela don Luisa Perennę, by ten odnalazł jego spadkobierców. Jeśliby jednak tacy si...
Arsène Lupin est un personnage de fiction français créé par Maurice Leblanc. Ce gentleman cambrioleur est particulièrement connu pour son talent à user de déguisements et changer d’identité pour commettre ses délits. Le livre comprend les ouvrages suivants: Arsène Lupin gentleman-cambrioleur; Arsène Lupin contre Herlock Sholmès; L’Aiguille creuse; 813; Le Bouchon de cristal; Les Confidences d’Arsène Lupin; L’Éclat d’obus; Le Triangle d’Or; L’Île aux trente cercueils; Les De...
Arsène Lupin is a fictional gentleman thief and master of disguise created by French writer Maurice Leblanc. Arsène Lupin is a literary descendant of Pierre Alexis Ponson du Terrail’s fictional character Rocambole. Like him, he is often a force for good, while operating on the wrong side of the law. Those whom Lupin defeats are worse villains than he is. The book includes the following works: The Extraordinary Adventures of Arsène Lupin, Gentleman Burglar; Arsène Lupin Vers...
Stendhal to pseudonim Marie-Henri Beyle’a, francuskiego pisarza romantycznego, prekursora realizmu w literaturze. Wyprzedzał on swoją epokę – choć żył i pisał w romantyzmie, jego styl odznaczał się klarownością i jasnością oraz pogłębionymi portretami psychologicznymi bohaterów. Inspirację dla książki „O miłości” stanowiła dla Stendhala niespełniona miłość do Mathilde Dembowski, którą pisarz przeżył podczas pobytu we Włoszech.
Nowela z roku 1886, opowiadająca o dziwnych zajściach między doktorem Henrym Jekyllem a tajemniczym Edwardem Hyde’em. Bada je londyński prawnik, przyjaciel doktora. Na jaw wychodzi sekret pewnego eliksiru, pod którego wpływem ceniony lekarz staje się uosobieniem zła. Nowela szybko weszła do kultury jako opis podwójnej osobowości, a jej tytuł do języka jako synonim dwulicowości.
Marchołt, postać pochodząca prawdopodobnie z żydowskich legend, stał się bohaterem XII-wiecznego niemieckiego utworu, przełożonego na polski w wieku XVI. Po objęciu tronu po ojcu Dawidzie król Salomon poznaje szczególnego podwładnego – z wyglądu odrażającego, jednak skorego do uczonych dyskusji. Szybko wychodzi na jaw, że Marchołt jest rubasznym prześmiewcą, któremu z uwagi na spryt i błyskotliwość wiele uchodzi na sucho.
„Hajdamacy” to poemat wydany w 1841 roku. Jego autorem jest Taras Szewczenko – ukraiński bohater i poeta narodowy, a także działacz polityczny. Zarówno w literaturze, jak i działalności politycznej podejmował tematykę niepodległości Ukrainy, za co został wtrącony do więzienia. Hajdamakami nazywano zbrojnych rabusiów szabrujących na Ukrainie. Jednak w odróżnieniu od zwykłych bandytów ucieleśniali społeczny protest ukraińskich chłopów przeciwko wyzyskowi panów.
Zbiór felietonów polskiego pisarza, publicysty i działacza społecznego, w którego pismach zawarte są założenia programowe pozytywizmu. Głosił idee postępu, krzewienia oświaty i kultury, walczył o równe prawa dla kobiet, Żydów, zwalczał konserwatyzm, wstecznictwo i klerykalizm. Wybrane w tomie felietony pochodzą z takich pism jak „Nowiny”, „Prawda” czy „Myśl Narodowa”.
„Ostatni faraon” należy do cyklu książek autorstwa Jerzego Mariusza Taylora, których bohaterem jest młody polski archeolog Lech Jarecki. Organizuje on wyprawy badawcze finansowane przez tajemniczego arabskiego księcia, podczas których bada starożytne dzieje. W tym tomie wyrusza na poszukiwania śladów zaginionej cywilizacji, skrytych w piaskach etiopskiej pustyni.
Powieść dwóch współautorów Paschala Grousseta (ps. André Laurie) i Juliusza Verne’a z cyklu „Niezwykłe podróże”. Powieść odznacza się wartką akcją rozgrywającą się w Afryce Południowej wśród wydobywców diamentów. Opowiada o poszukiwaniach tytułowej Gwiazdy Południa – imponujących rozmiarów diamentu, a jednocześnie o powstawaniu diamentów. Porusza wątki wyzysku ludzi pracujących w kopalniach i idealistycznych marzeń o naprawie świata.
Villon François, średniowieczny, paryski poeta, choć ukończył Uniwersytet Paryski i uzyskał tytuł magistra sztuk wyzwolonych, wybrał życie awanturnika i przestępcy. Burzliwe doświadczenia i liczne pobyty w więzieniu ukształtowały jego wrażliwość, którą wyrażał w poezji, będącej mieszanką rozpaczy i radości, pokory i przekory. „Wielki testament” stanowi jego pożegnanie ze światem i swoisty rachunek sumienia.
Edgar Wallace był angielskim pisarzem, autorem tomu poezji i licznych, bardzo poczytnych powieści awanturniczo-kryminalnych. Mimo trudnego dzieciństwa i braku wykształcenia oraz licznych niepowodzeń ciężką pracą i ciekawymi pomysłami osiągnął olbrzymią popularność. Zostawił po sobie prawie 170 powieści, cieszących się wielkim uznaniem w Polsce okresu międzywojennego, później objętych zapisem cenzury, a następnie wielokrotnie wznawianych. Wiele z nich odwoływało się do kilku...
Monumentalne, klasyczne dzieło autorstwa Publiusza Wergiliusza Marona. Opowiada o losach Trojańczyka Eneasza, legendarnego protoplasty Rzymian. Ma formę poematu epickiego pisanego heksametrem – najstarszym, kanonicznym metrum wierszowym. Zostało wydane w pierwszych latach naszej ery i okrzyknięte nową „Iliadą” i „Odyseją”. Nieprzerwanie od momentu wydania aż do dziś stanowi jedną z najważniejszych lektur.
„Malwina, czyli domyślność serca”, powieść z 1813 roku, uznawana jest za pierwszą polską powieść psychologiczno-obyczajową. Opowiada o relacjach między Malwiną i Ludomirem, ukazując ich życie wewnętrze i motywacje, którymi się w życiu kierują. Autorka, polska arystokratka i księżna, pochodziła z rodu Czartoryskich. Zapisała się w historii jako literatka, ale także organizatorka salonu literackiego w Warszawie i filantropka.
Tłumaczona na wiele języków powieść z roku 1925 autorstwa wybitnego polskiego twórcy Stanisława Ignacego Witkiewicza – malarza, literata i fotografa, eksperymentatora i teoretyka sztuki. Bohaterem powieści jest młody dekadent Atanazy Bazakbal. Jego pełne trudnych doświadczeń dojrzewanie prowadzi do spektakularnego upadku i stanowi przyczynek do rozważań o dekadencji, indywidualizmie i rewolucji.
Stanisław Antoni Wotowski to owiany aurą tajemniczości i kontrowersji twórca okresu dwudziestolecia międzywojennego. Zasłynął jako znawca okultyzmu, magii i masonerii. Był policjantem, a jako prywatny detektyw tropił skandale towarzyskie, skąd czerpał materiał do swojej twórczości. Pisał kryminały, których akcja często rozgrywała się w wyższych sferach, oraz tzw. sensacyjne powieści historyczne, w których wątki faktograficzne oplatał sensacyjną fabułą. Równie tajemnicza jak...
Stanisław Wyspiański, nazywany czwartym polskim wieszczem, tworzył w epoce Młodej Polski. Sławę i uznanie przyniosła mu twórczość zarówno malarska, jak i literacka. Tworzył liczne dramaty, utrzymane w duchu romantycznym i patriotycznym, pod wieloma względami nowatorskie. Zebrane w tomie wiersze Wyspiańskiego pokazują jego mniej znane, liryczne oblicze.
Józef Bohdan Zaleski to jeden z pierwszych polskich poetów romantycznych, zaliczany do szkoły ukraińskiej polskiego romantyzmu. Nazywany patriarchą poezji polskiej, cieszył się uznaniem młodszego pokolenia, m.in. Adama Mickiewicza, choć inni polscy wieszczowie nie szczędzili mu słów krytyki. Jego poezje odznaczały się charakterystyczną melodyką, co przydawało mu popularności i inspirowało kompozytorów.
„Kirgiz” to romantyczna powieść poetycka, pełna nawiązań do takich dzieł jak mickiewiczowskie „Sonety krymskie” czy „Maria” Malczewskiego oraz twórczości Byrona, Puszkina czy Lermontowa. Stanowi ukazaną w orientalnym kostiumie apologię wolności oraz dychotomię miłości i zemsty. Gustaw Zieliński należał do drugiego pokolenia romantyków polskich i tzw. ukraińskiej szkoły poetów. Był uczestnikiem powstania listopadowego i zesłańcem syberyjskim.
„Roksolanki” to poemat miłosny napisany w 1629 roku przez Szymona Zimorowica z okazji zaślubin brata poety – Józefa Bartłomieja Zimorowica z Katarzyną Duchną Dymidecką. Tematem „Roksolanek” są różne aspekty miłości. Utwór, należący do gatunku sielanki, zwraca uwagę wyszukaną kompozycją. W pieśniach wyśpiewywanych w formule turnieju poetyckiego 69 osób dzieli się swoimi przeżyciami. Pieśni ułożone są w symetryczną strukturę, która kształtuje cały utwór.
Jim Poker to literacki pseudonim Juliana Ginsberta. Urodził się on w 1892 roku w Warszawie. Spełniał się na wielu polach: z wykształcenia inżynier, początkowo pracował w wojsku, które porzucił dla działalności literackiej i publicystycznej. Podczas II wojny światowej wcielony do marynarki wojennej, po zwolnieniu ze służby ponownie zajął się pisaniem oraz reżyserowaniem filmów krótkometrażowych. Pisał po polsku i po angielsku, zmarł w Londynie.
Frank Rull wysiadł z taksówki przed hotelem Francuskim, w którym zatrzymał się w Paryżu. Po licznych koktajlach, które wypił tego wieczora, szumiało mu w głowie. Przed drzwiami swego pokoju wydobył klucz, wsadził do zamka i chciał przekręcić. Na próżno! Przycisnął klamkę. Ku wielkiemu zdumieniu przekonał się, że drzwi były otwarte. Na palcach wszedł do pokoju. Spuszczone story nadawały mu ponurej ciemności. Rull zaświecił światło. Pokój był pusty. Jednak mężczyzna nie miał ...
Gabrielę Zapolską historia literatury zapamiętała jako przedstawicielkę polskiego naturalizmu i prześmiewczynię moralnej obłudy mieszczaństwa. Zapolska pisała głównie dramaty oraz powieści, a także krótkie formy prozatorskie. Oprócz działalności literackiej zajmowała się też aktorstwem, publicystyką i krytyką artystyczną. Na tom składają się następujące nowele: „Pani Dulska przed sądem”, „Dwie”, „Frania. Szkic”, „Korale Maciejowej. Szkic” i „Ostatni promień. Szkic”.
Zygmunt Krasiński, jeden z trójcy wieszczów, największych poetów polskiego romantyzmu, pisał „Psalmy przyszłości” w Paryżu w latach 1844–1848. Na zbiór składają się: „Psalm wiary”, „Psalm nadziei”, „Psalm miłości”, „Psalm żalu” oraz „Psalm dobrej woli”. Utwory mają charakter historiozoficzny i religijny, odwołują się do ideałów patriotycznych i cnót teologicznych, zawierają też polemikę z Juliuszem Słowackim.
