Wacława Potockiego do dziś uznaje się za jednego z najważniejszych poetów dawnej Polski. W swojej twórczości łączył rozliczne wątki charakterystyczne dla baroku: ziemiańskie, religijne, antyklerykalne oraz patriotyczne. Uprawiał różnorodne gatunki poetyckie: romanse, fraszki, poematy, pieśni. Jest też autorem staropolskiej epopei narodowej zatytułowanej „Transakcja wojny chocimskiej...”.
„Na początku była chuć” – słynne zdanie rozpoczynające „Requiem aeternam” zapowiada manifest panseksualistycznych poglądów Przybyszewskiego. Głęboko osadzony w młodopolskich nastrojach utwór stanowi wyraz koncepcji filozoficznych autora. W czasach autora bulwersował i szokował, wpisywał się w aurę skandalu otaczającą Przybyszewskiego. Sam autor zaliczał „Requiem aeternam” do cyklu poematów prozą albo rapsodii.
Poemat dygresyjny autorstwa Aleksandra Puszkina, wydany w całości w 1833 roku. Odznacza się kunsztowną formą i licznymi, charakterystycznymi dla gatunku dygresjami, ujawniającymi ironię romantyczną. Opowiada o człowieku rozczarowanym światem, znudzonym i zniechęconym, który szuka pociechy w ucieczce na wieś. Nie znajduje jej jednak i rusza w dalszą podróż po miejscach z przeszłości.
Utwór wchodzi w skład tomu „Źwierciadło” wydanego w 1567/1568 w Krakowie. Stanowi podsumowanie dorobku literackiego Mikołaja Reja. Opisuje wzorcowy obraz ludzkiego życia – niespiesznego, zanurzonego w pracach gospodarskich, sprawach rodzinnych, domowych, pełnego czułości dla świata i najbliższego otoczenia, optymizmu i radości z małych rzeczy. Porusza także tematy obowiązków obywatelskich oraz pogodzenia się z nieuchronnością śmierci.
„Dzieci Pana Majstra” to pisana wierszem opowieść o sześciu pociechach majstra Tygodnia i jego żony Niedzieli. Zofia Rogoszówna (1881–1921) napisała kilkanaście książek dla dzieci. Przepełniają je zrozumienie spraw i przeżyć dzieci, duże poczucie humoru, ciekawe pomysły oraz kunszt literacki. Często w swojej twórczości inspirowała się folklorem i tradycjami ludowymi.
„Fatalna trzynastka” to powieść dla młodzieży rozgrywająca się w środowisku harcerskim. Kazimierz Rosinkiewicz (1865–1940) – polski pisarz, autor książek dla dzieci i młodzieży, a także wynalazca. Propagował idee postępu, w książkach szczepił dzieciom wartości wynikające z partnerstwa, przyjaźni i życia w zgodzie ze społeczeństwem.
„Ihak mądry osioł” opowiada o przygodach wybitnie inteligentnego osiołka – tak zabawnych, jak i pouczających. Kazimierz Rosinkiewicz (1865–1940) – polski pisarz, autor książek dla dzieci i młodzieży, a także wynalazca. Propagował idee postępu, w książkach szczepił dzieciom wartości wynikające z partnerstwa, przyjaźni i życia w zgodzie ze społeczeństwem.
Dzieło autobiograficzne Jeana-Jacques’a Rousseau, XVIII-wiecznego filozofa, pisarza, pedagoga i teoretyka muzyki. Rousseau zasłynął jako autor koncepcji umowy społecznej, a także idei powrotu do natury. Negował wartość postępu cywilizacyjnego, w którym upatrywał źródło wszelkiego zła. W „Wyznaniach” dzieli się szczegółowo własnym życiem – życiem ostatniego niezepsutego przez świat człowieka cnotliwego.
Powieść „Wenus w futrze” stanowi literacki zapis eksperymentu z 1869 roku, w czasie którego Leopold Ritter von Sacher-Masoch na pół roku stał się niewolnikiem baronówny Fanny von Pistor. Książka natychmiast po wydaniu zyskała światową sławę. Wywołała też olbrzymi skandal oraz zainicjowała szeroką dyskusję o dewiacjach seksualnych. Od nazwiska autora ukuto termin „masochizm”, co zaważyło na karierze oraz relacjach zawodowych i towarzyskich Leopolda von Sacher-Masocha.
Lucjan Siemieński (1807–1877) był polskim poetą, pisarzem, publicystą, krytykiem literackim i tłumaczem. Wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim, był współzałożycielem i członkiem Akademii Umiejętności, uczestniczył w powstaniu listopadowym. Zasłynął jako tłumacz „Odysei”. Pasjonował się folklorem polskim i ukraińskim, co znalazło odbicie w jego twórczości – tłumaczeniu ukraińskich dumek, zbiorach legend i podań.
To arcydzieło polskiej epistolografii zachwyca mimo upływu wieków. Listy pisane najpierw przez hetmana Sobieskiego, a później króla Polski Jana III przesycone są szczerym uczuciem do żony Marii Kazimiery d’Arquien. Dają świadectwo niezwykłej intymnej relacji łączącej tę jakże publiczną parę, jedną z najsłynniejszych w historii. Urzeka ich język oparty na tajemniczym szyfrze wypracowanym przez kochanków. Miłosne perypetie poznajemy na tle kluczowych wydarzeń polskiej histori...
Mieczysław Srokowski (1873–1910) był polskim pisarzem i poetą, parał się także aktorstwem. Zaliczano go do tzw. meteorów Młodej Polski. Nazywano tak indywidualistów o dużej wrażliwości i szczególnych uzdolnieniach, których koleje losu często okazywały się tragiczne. Srokowski tworzył poezje w konwencji młodopolskiej, a także skandalizujące powieści psychologiczne, przesiąknięte erotyzmem, zdecydowanie wyprzedzające epokę.
Książka opublikowana po raz pierwszy w 1924 roku, uczy dzieci gospodarowania budżetem. Trzecioklasista Dżek Fulton marzy o zostaniu kupcem. Aby zbliżyć się do marzeń, podejmuje się prowadzenia szkolnej kooperatywy. Jego wzruszająco poważne podejście wzbudza zainteresowanie innych uczniów, nauczycieli, a nawet doświadczonych kupców. Chłopiec w praktyce poznaje świat ekonomii i zasady przedsiębiorczości.
Książka o dziecku i młodzieży – ale nie dla młodzieży. Wydana w 1914 roku. Korczak kwestionuje w niej legendę beztroskiej szczęśliwości dziecka, podkreśla trudy i niepokoje dzieciństwa, antagonizmy między dziećmi a rodzicami. Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (1878–1942), polsko-żydowski lekarz i pedagog, pisarz i publicysta. W swoich utworach propagował prawa dziecka oraz nowoczesne metody wychowawcze. Materiały do twórczości literackiej czerpał z bezpośredniej pracy...
Powieść Janusza Korczaka opublikowana w 1901 roku. Początkowo drukowana w odcinkach w „Czytelni dla Wszystkich”. Powstała na bazie doświadczeń gromadzonych przez Korczaka w ciągu kilku lat obcowania z dziećmi i dorosłymi mieszkańcami Powiśla, Starego Miasta, Woli, Ochoty. Przebija z niej doskonała znajomość dzielnic, w których toczy się akcja, a także realistyczne opisy dzieci wałęsających się po mieście, szukających środków utrzymania dla siebie, rodzeństwa i rodziców....
Powieść Janusza Korczaka z 1906 roku zawierająca wątki autobiograficzne. Stanowią one literackie opracowanie jego osobistych przeżyć i doświadczeń związanych z przebywaniem w mieszkaniach najbiedniejszej ludności Warszawy. Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (1878–1942), polsko-żydowski lekarz i pedagog, pisarz i publicysta. W swoich utworach propagował prawa dziecka oraz nowoczesne metody wychowawcze. Materiały do twórczości literackiej czerpał z bezpośredniej pracy dz...
Zbiór opowiadań Janusza Korczaka wydanych w 1927 roku. Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (1878–1942), polsko-żydowski lekarz i pedagog, zajmował się teorią i praktyką wychowania. Pisał utwory literackie oraz publicystyczne, w których propagował prawa dziecka oraz nowoczesne metody wychowawcze. Materiały do twórczości literackiej czerpał z bezpośredniej pracy dziećmi.
Książka Janusza Korczaka z 1911 roku. Wcześniej ukazywała się na łamach „Promyka” jako powieść w odcinkach. Powstała na bazie obserwacji i wydarzeń z życia chłopców na kolonii letniej w Wilhelmówce w 1908 roku. Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (1878–1942), polsko-żydowski lekarz i pedagog, zajmował się teorią i praktyką wychowania. Pisał utwory literackie oraz publicystyczne, w których propagował prawa dziecka oraz nowoczesne metody wychowawcze.
Książka Janusza Korczaka, lekarza i wychowawcy, skierowana zarówno do dzieci, jak i dorosłych. Dowodzi, że na świat dzieci nie należy patrzeć z góry, ale raczej czerpać z niego mądrość i uczyć się przeżywania radości i smutków. Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (1878–1942), polsko-żydowski lekarz i pedagog, zajmował się teorią i praktyką wychowania. Pisał utwory literackie oraz publicystyczne, w których propagował prawa dziecka oraz nowoczesne metody wychowawcze....
Zbiór opowieści dla dzieci autorstwa Janusza Korczaka. Były publikowane jako powieść w odcinkach w czasopiśmie dla dzieci „Promyk” w 1909 roku. Korczak wykorzystał w nich doświadczenia z pracy na kolonii letniej w Michałówce z 1907 roku. Poszczególne odcinki powieści wzbudzały duże zainteresowanie młodych czytelników, o czym świadczą odpowiedzi redakcji na ich listy.
Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (1878–1942), polsko-żydowski lekarz i pedagog, zajmował się teorią i praktyką wychowania. Miał szerokie rozeznanie w światowych teoriach pedagogicznych. Lata pracy naukowej oraz bezpośrednie doświadczenia pedagogiczne doprowadziły go do stworzenia własnego oryginalnego systemu pracy z dziećmi, opartego na partnerstwie, samorządności i demokracji. Inicjował działania na rzecz praw dziecka.
Tom zawiera wybór utworów literackich Janusza Korczaka: „Bezwstydnie krótkie”, „Senat szaleńców. Humoreska ponura”, „Sam na sam z Bogiem. Modlitwy tych, którzy się nie modlą”. Korczak poświęcił życie pracy z dziećmi i propagowaniu idei poszanowania praw dziecka. Swoje poglądy formułował w postaci tekstów literackich – zarówno dla dzieci, jak i dorosłych – oraz publicystycznych.
Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (1878–1942) był polsko-żydowskim lekarzem i pedagogiem, a także pisarzem i działaczem społecznym. Wypracował oryginalny system pracy z dziećmi, oparty na partnerstwie i szacunku. Przyświecające mu idee formułował w postaci opowieści dla dzieci. Na tom składają się następujące utwory: „Król Maciuś Pierwszy”, „Król Maciuś na wyspie bezludnej”, „Kajtuś czarodziej”, „Mośki, Joski i Srule”, „Józki, Jaśki i Franki” oraz „Bankructwo małego D...
Utwór, opublikowany w 1776 roku, uznawany jest za pierwszą polską powieść. Ma formę pamiętnikarskiej relacji, która obok innych zabiegów literackich (np. włączenie inwentarza pokładowego) miała nadać tekstowy walor autentyzmu. Trójdzielna kompozycja opowiada o kolejnych etapach życia głównego bohatera. Wykorzystuje też takie gatunki jak powiastka filozoficzna, robinsonada, utopia oraz powieść obyczajowa i przygodowa.
