Hans Heinz Ewers to niemiecki pisarz znany głównie jako autor horroru i powieści grozy. Jego proza cieszyła się największą popularnością w pierwszych dziesięcioleciach XX wieku, a kilka jego powieści zostało zekranizowanych. Niestety ze względów politycznych większość jego dzieł została zakazana, a sam autor został zapomniany. Do jego najpopularniejszych dzieł należą między innymi „Opętani”, „Dama Tyfusowa” oraz „Żydzi z Jêb”.
Felicjan Medard Faleński żył w latach 1825–1910. Był polskim poetą, prozaikiem, dramatopisarzem i tłumaczem. Uważano go za przedstawiciela parnasizmu. Głosił przekonanie, że jako poeta nie jest nikomu potrzebny i nikt nie rozumie jego twórczości, przez co będzie skazany na zapomnienie. I miał rację – spotykał się z ogromną krytyką, która zarzucała mu odtwórcze podejście do romantyzmu. Poeta zmarł w całkowitym osamotnieniu i zapomnieniu. Jednak wątki przewijające się w jego ...
Wacław Filochowski to polski dziennikarz oraz pisarz literatury fantastycznej. Zadebiutował w 1921 roku zbiorem nowel „Chińskie cienie”, a w swoich powieściach często odwoływał się do baśni i tematów okultystycznych. Jest autorem takich utworów jak: „Amulet Ozirisa”, „Czarci młyn”, „Legenda nowej Warszawy”, „Znak”, „Człowiek w ciemnych okularach”, „Przez kraj wód, wichrów i zwierząt” czy „Cierpkie pobratymstwo”.
Piękna i pełna humoru powieść dla dzieci. Opisuje przygody Kreta, Szczura, Borsuka, Wydry oraz Ropucha, którzy postanawiają opuścić swoje dotychczasowe miejsce zamieszkania i wyruszają w wielki świat. Z licznych spotkań z innymi mieszkańcami lasów i łąk wyłania się przesłanie o potędze przyjaźni i marzeń oraz nauka o tym, że warto być odważnym, dobrym i życzliwym dla świata i innych istot. Książka od 1908 roku podbija serca dzieci na całym świecie.
Nowela E.T.A. Hoffmanna opublikowana w 1814 roku jest uważana za arcydzieło w dorobku pisarza. Opowiada ona o przygodach młodego studenta Anzelmusa, który musi zmierzyć się z siłami nadprzyrodzonymi i nauczyć się odróżniać dobro od zła. E.T.A. Hoffmann to niemiecki poeta i pisarz romantyczny, jeden z prekursorów weird-fiction, czyli fantastyki grozy. Jego twórczością inspirowali się w późniejszych latach tacy pisarze, jak Edgar Alan Poe, Howard Phillips Lovecraft czy Gustav...
„Gasnące słońce. Powieść z czasów Marka Aureliusza” to powieść historyczna Teodora Jeske-Choińskiego, która została wydana w 1895 roku. Akcja toczy się w Rzymie oraz na pasie przygranicznym Cesarstwa Rzymskiego za czasów burzliwych wydarzeń w trakcie panowania Marka Aureliusza. Na tle powolnego upadku Cesarstwa Rzymskiego rodzi się miłość pomiędzy patrycjuszem Publiuszem Kwintyliuszem Warusem i Mucją Kornelią.
„Dybuk, czyli na pograniczu dwóch światów” przedstawia historię nieszczęśliwej miłości Lei i Chonena, który umiera wskutek porażenia nieziemską siłą tuż po tym, gdy dowiaduje się, że jego ukochana ma zostać wydana za kogoś innego. Na weselu Lei wstępuje on w ciało kobiety jako Dybuk. Ojciec dziewczyny, Sender, postanawia odprawić egzorcyzmy, aby wypędzić złego ducha, podczas których dowiaduje się pewnej niesłychanej rzeczy...
„Ciepła wdówka” to trzyaktowa komedia Michała Bałuckiego, polskiego pisarza i publicysty z okresu pozytywizmu. Zaliczał się on do nurtu tak zwanych przedburzowców, który istniał na przełomie późnego romantyzmu i pozytywizmu. Większość utworów Bałuckiego sytuuje się na granicy farsy oraz komedii, czerpiąc z twórczości Aleksandra Fredry. Akcja najczęściej rozgrywa się wśród średnio zamożnego mieszczaństwa.
Adaptacja średniowiecznego poematu autorstwa Hartmanna von Aue. Opowiada historię szlachetnego rycerza, na którego Bóg zsyła śmiertelną chorobę – trąd. Medyk o wątpliwej reputacji mówi mu, że jedynym ratunkiem jest krew z serca dziewicy, która ma dobrowolnie oddać za niego życie. Poemat ten został w 1815 roku przełożony na nowoniemiecki i opracowany przez braci Grimm. Jest to tradycyjna opowieść o trędowatym rycerzu, demonicznym lekarzu i kobiecej zbawicielce.
Friedrich von Schiller żył w latach 1759–1805, był niemieckim poetą, filozofem, historykiem, teoretykiem teatru i dramaturgiem, przedstawicielem klasyki weimarskiej. Z uwagi na wielką sławę bywał nazywany „niemieckim Szekspirem”. Prezentowany zbiór 6 utworów dramatycznych autora składa się z takich dzieł jak: „Zbójcy”, „Intryga i miłość”, „Sprzysiężenie Fieska w Genui”, „Don Carlos”, „Dziewica Orleańska” oraz „Oblubienica z Messyny”.
Zbiór 8 utworów dramatycznych Stanisława Wyspiańskiego, jednego z najwybitniejszych polskich dramaturgów, zwanego również czwartym wieszczem polskim. Tworzył w epoce Młodej Polski i jako pisarz związany był z dramatem symbolicznym. W skład zbioru wchodzą jego największe dzieła: „Warszawianka”, „Klątwa”, „Wesele”, „Wyzwolenie”, „Bolesław Śmiały”, „Achilleis. Sceny dramatyczne”, „Noc listopadowa” oraz „Akropolis”.
„9 największych tragedii starogreckich” to zbiór tragedii największych ateńskich poetów: Ajschylosa, Sofoklesa oraz Eurypidesa, twórców nowego gatunku, jakim jest dramat, ukazujący w sposób nowatorski ludzki los, cierpienia i namiętności. Do zbioru zaliczają się: Ajschylos – „Oresteja”, „Prometeusz w okowach”, Sofokles – „Elektra”, „Król Edyp”, „Antygona”, Eurypides – „Bachantki”, „Hippolytos uwieńczony”, „Ifigenia w Aulidzie”, „Medea”.
Ten renesansowy włoski epos rycerski napisany przez Ludovico Ariosto wywarł niebagatelny wpływ na późniejszą kulturę. Akcja „Orlanda Szalonego” opowiada o przygodach Orlanda, paladyna króla Franków Karola, rozgrywających się podczas najazdu muzułmańskiego na chrześcijańską Europę. Wojna między cesarzem Karolem Wielkim a saraceńskim królem Agramante stanowi burzliwe tło dla historii o nieodwzajemnionej miłości Orlanda do Angeliki, królewny z Orientu.
Józef Baka był późnobarokowym poetą, jezuitą i misjonarzem. Pisał poezje, kazania, panegiryki i hagiografie. Stosował charakterystyczny barokowy styl – wzniosły, ekspresyjny, pełen przesady i wyrafinowanych środków. Wraz ze zmieniającym się stosunkiem do sztuki barokowej w ogóle zmieniała się także recepcja twórczości Baki – od opinii głoszących grafomaństwo, do podkreślania metafizycznego charakteru jego poezji. Obecnie uważany jest za jednego z najwybitniejszych poetów Rz...
Ubogi młodzieniec Oskar Husson podróżuje dyliżansem z Paryża do wiejskiej rezydencji hrabiego de Sérisy, senatora i zamożnego arystokraty. Matka zaplanowała dla niego karierę zarządcy na miejsce obecnego zarządcy pana Moreau. Między pasażerami wywiązuje się rozmowa, podczas której Oskar, chcąc zaimponować towarzyszom podróży, szczyci się rzekomą znajomością z hrabią i zdradza jego sekrety. Okazuje się jednak, że hrabia podróżuje incognito tym samym dyliżansem...
Pons jest biednym i brzydszym krewnym rodziny Camusot de Marville. Żyje w opłakanej sytuacji ze swoim jedynym przyjacielem Niemcem Schmuckem. Często jest wyśmiewany i obrażany przez członków swojej zamożnej rodziny, ale mimo wszystko utrzymuje z nimi kontakt, tęskniąc za ich towarzystwem. Jego pasję stanowi kolekcjonowanie dzieł sztuki, które po latach osiągają wysoką wartość. Po śmierci kuzyna, spowodowanej biedą i złym traktowaniem, krewni, którzy upokarzali go za życia, ...
Desplein jest przenikliwym, bystrym, dobrze obeznanym ze strukturą i funkcjonowaniem ludzkiego ciała chirurgiem, który budzi zazdrość wśród swoich kolegów ze środowiska lekarskiego. Sceptycznie i cynicznie podchodzi do wszystkiego, co go otacza, i gardzi zarówno ludźmi, jak i przekonaniami. Jednak pewnego razu jego były uczeń Horacy Bianchon przyłapuje go na udziale we mszy świętej. Postawa doktora, zdeklarowanego od zawsze ateisty, wprawia Bianchona w zdumienie.
„Piotruś Pan” to powieść szkockiego pisarza i dramaturga J.M. Barrie’go, znana w Polsce także pod tytułami „Przygody Piotrusia Pana” i „Piotruś Pan i Wendy”. Głównym bohaterem powieści jest tytułowy Piotruś Pan, psotny chłopiec, który nie chce dorosnąć. Spędza on dzieciństwo w Nibylandii, gdzie przewodzi grupie Zagubionych Chłopców. Chłopiec posiada również liczne zdolności magiczne (np. potrafi latać). Jego najlepszą przyjaciółką jest wróżka Dzwoneczek, zaś największym wro...
„Tajemnica jeziora Bangweolo” opowiada o niezwykłych przygodach polskiej wyprawy naukowej do Afryki. Profesor Poraj i jego towarzysze podróżujący nowym polskim samolotem „Biały Orzeł” badają okolice tajemniczego jeziora zamieszkanego przez dinozaury. Wrogami polskiej wyprawy okazują się wysłannicy bolszewików. Autor Stefan Barszczewski był polskim pisarzem, tłumaczem, podróżnikiem i działaczem polonijnym. Pisał utwory przygodowe i science fiction. Opublikował także tłumacze...
„Kwiaty zła” to wydane w 1857 roku najbardziej znane dzieło Charlesa Baudelaire’a. Autor porusza w nim odważne, erotyczne tematy, obrazuje brzydotę, śmierć oraz zło, co wywołało niemały skandal. Baudelaire oraz jego wydawca zostali skazani podczas procesu sądowego na karę grzywny za niemoralność, a z tomu usunięto sześć wierszy. Charles Pierre Baudelaire był francuskim poetą parnasistą, prekursorem symbolizmu i dekadencji, należał do tzw. poetów przeklętych.
Leo Belmont (1865–1941) był polskim eseistą, poetą, prozaikiem oraz znawcą i tłumaczem literatury francuskiej i rosyjskiej. Napisał wiele pseudohistorycznych romansów, sensacyjnie przedstawiających życie królów. „Śmierć Messaliny” to barwna opowieść o starożytnym Rzymie, poruszająca też wątki filozoficzne i etyczne. Słynąca z urody Messalina jest trzecią żoną cesarza Klaudiusza. Zaniedbywana przez męża, postanawia ośmieszyć go przed całym ludem oraz arystokracją i zostaje n...
Akcja wydanej w 1918 roku powieści Wacława Berenta „Żywe kamienie” rozgrywa się na przełomie XIII i XIV wieku. Opowiada o średniowiecznych wędrownych artystach, których przybycie zmieniło oblicze miasta całkowicie pogrążonego w marazmie. Historia przedstawia zmierzch średniowiecznej kultury teokracji. Utrzymana w duchu Młodej Polski rozprawia na temat znaczenia sztuki i artysty oraz ich posłannictwie.
„Dom bez klucza” to pierwsza powieść E.D. Biggersa z cyklu o Charliem Chanie. Detektyw Chan musi rozwiązać zagadkę tajemniczego morderstwa Dana Winterslipa, niepokornego bostończyka mieszkającego na Hawajach. Tuż po jego śmierci na jaw wychodzą mroczne tajemnice z jego przeszłości, które rzucają złe światło na ród Winterslipów, będących ostoją bostońskiego konserwatyzmu. W rozwiązaniu zagadki Chanowi pomaga John Quincy, „purytanin najczystszej wody”.
„Polski kodeks honorowy”, zwany również kodeksem Boziewicza, to zbiór zasad postępowania honorowego, między innymi podczas odbywania pojedynków. W dwudziestoleciu międzywojennym był to podstawowy, acz nieoficjalny dokument regulujący te zasady. W publikacji Władysław Boziewicz oparł się na włoskim kodeksie Gelliego, jak również na niemieckich kodeksach honorowych Kühlbachera, Barbassettiego oraz Bolgara.
