Zagadnienie historyczne, które rozpatruję w niniejszym wywodzie, jest następujące: Ustalona od wieków tradycja, która z współczesnych kronik przeszła do nowszych dzieł historycznych, przedstawia elekcję Zygmunta I Starego jako sprawę, która się spełniła bez żadnych trudności, bez jakiejkolwiek opozycji. Władysław Jagiellończyk, król Czech i Węgier, najstarszy z rodu, sam nie ubiegając się o koronę, przelał jakoby swoje prawa na brata Zygmunta, którego gorąco zalecał i popie...
Ujęcie czterech lat wojny w jednej niewielkiej książce w takiej formie, ażeby przedstawiała ona pewną wartość historyczną i wojskową, nie jest zadaniem łatwym. Postarałem się to uczynić stosując następującą metodę. Wszystkie działania wojenne podzieliłem na dwie kategorie. Do pierwszej z nich zaliczyłem takie działania, które posiadają zasadnicze znaczenie historyczno-wojskowe albo są ciekawe z punktu widzenia taktycznego. Działania te starałem się ująć możliwie wszechstronni...
Przeciąg czasu od roku 1479 do 1506, od pokoju ołomunieckiego do śmierci króla Aleksandra, przedstawia niewątpliwie pewien zwarty w sobie okres, który wynosząc blisko 30 lat, tworzy ową najniższą w historii jednostkę chronologiczną Lorenza: jedno pokolenie. Wszystko bowiem, co się działo za Olbrachta i Aleksandra, było już pomyślane i nakreślone pod koniec rządów Kazimierza Jagiellończyka. Ja z tych przełomowych dziejów ostatniego naszego w wiekach średnich pokolenia n...
Niniejsza praca analizuje sposób, w jaki Sowieci planowali i przeprowadzili cztery operacje ofensywne w okresie od grudnia 1942 do sierpnia 1943 roku. Pierwsze trzy z tych ofensyw, każda prowadzona siłami pojedynczego frontu pod nadzorem STAWKI (Naczelnego Dowództwa), odbyły się pod wpływem optymizmu po zwycięskim dla Sowietów okrążeniu wojsk niemieckich pod Stalingradem w listopadzie 1942 roku, podczas gdy Sowieci wciąż przyswajali sobie nauki wyniesione z owego zwycięstwa. ...
Autor książki, Alfred Thayer Mahan był amerykańskim oficerem marynarki wojennej, a także geostrategiem, być może najważniejszym w XIX wieku. Prezentował znaczenie taktyk morskich na całym świecie. Nazywany był "Clausewitzem wojny morskiej". Niniejsza praca dotyczy tzw. ery żagla w wojnach morskich. Jest ona pokłosiem cyklu wykładów poświęconych zagadnieniom historii i strategii morskiej, które autor wygłosił pracując jako wykładowca na Naval War College. Choć nie brakuje tu d...
Polski rynek księgarski obfituje w pozycje książkowe poświęcone tematyce morskiej. Najczęściej jednakże są to prace o charakterze stricte militarnym i traktujące głównie o okresie I i II Wojny Światowej. Niezwykle mało miejsca poświęcono natomiast w literaturze polskojęzycznej tzw. erze żagla. Z tym większą przyjemnością chcielibyśmy oddać w państwa ręce klasyczną już na Zachodzie pozycję autorstwa Alfreda Thayera Mahana (1840-1914) pt.: „Wpływ potęgi morskiej na historię 166...
Ostatecznym zadaniem wojska jest walka, a człowiek jest jej głównym narzędziem; nie znając dokładnie głównego narzędzia walki, to jest człowieka i stanu jego ducha w rozstrzygającym momencie walki, nie możemy odpowiednio zorganizować wojska, nie możemy mu dać dobrego ustroju ani organizacji, wytworzyć karności, ani wreszcie określić zasad taktyki, które to sprawy łączą się ze sobą, jak palce jednej ręki. Często ludzie, piszący o sprawach wojny, biorą za punkt wyjścia broń, p...
Praca niniejsza stanowi zestawienie historycznego materiału o charakterze przykładowo orientacyjnym z dziedziny operacyjnego użycia i działania wielkich jednostek kawalerii lub ich zgrupowań. Powstała ona z inicjatywy szefa Departamentu Kawalerii pana pułkownika dypl. Karcza, któremu za jej umożliwienie oraz cenne wskazówki obowiązany jestem wdzięczność.
Od Autora.
Moim celem jest opowiedzieć na stronach tej książki o dowódcach i o tych, którymi dowodzono; o życiu codziennym, zachowaniach i zwyczajach armii biorącej udział w wojnie na Półwyspie, jak również o jej składzie i organizacji. Szeregowcom poświęcę nie mniej uwagi, niż oficerom. Znajdzie się nawet kilka stron na omówienie tego niezwykłego wielojęzycznego tłumu ciurów obozowych, którzy podążali tuż za armią i często przysparzali problemów, zaprzątających głowy nie tylko pułkowni...
Dzieje wojen napoleońskich cieszą się w Polsce dużym zainteresowaniem, czego znakomicie dowodzi wciąż rosnąca liczba publikacji, zarówno popularnych, jak i naukowych, traktujących o wojnach i kampaniach toczonych w ówczesnej Europie i świecie. Szczególnym zainteresowaniem cieszą się, rzecz jasna, losy oddziałów polskich, bijących się na polach bitew napoleońskiej Europy.
Max Hoffmann (25.01.1869-08.07.1927) – niemiecki generał. W 1898 roku ukończył Akademię Wojskową. W latach 1898-99 przebywał w Rosji, gdzie doskonalił znajomość języka rosyjskiego. Podczas wojny rosyjsko-japońskiej był attaché wojskowym przy sztabie armii japońskiej. Po mobilizacji 1914 r. szef sztabu 8. Armii w Prusach Wschodnich, a po utworzeniu 9. Armii wyznaczony na stanowisko generała-kwatermistrza tej armii. Od 1 października 1914 r. pełnił funkcję jako generał-kwatermi...
Po katastrofie nad Berezyną niedobitki Wielkiej Armii przekroczyły w grudniu 1812 roku Niemen. Pomimo niewielkiej liczby zdolnych do walki, po wzmocnieniu, pospiesznie zebranymi w Niemczech, posiłkami, siły te w zupełności wystarczyłyby przynajmniej do utrzymania się na linii Wisły. Jednak w tym krytycznym momencie, kiedy Napoleon potrzebował każdego batalionu, dowodzący niemalże nietkniętym korpusem pruskim generał Yorck podpisał z nieprzyjacielem w Taurogach znaną powszechn...
Tytuł książki wydaje się na pierwszy rzut oka nieco mylący. Słowo „edukacja” może sugerować, że książka dotyczy jedynie najwcześniejszego okresu życia Napoleona, gdy ten był uczniem szkół wojskowych i pełnił służbę w pułku artylerii La Fere. W rzeczywistości dzieło Jeana Colina to po prostu analiza wczesnego okresu kariery Bonapartego, do czasu objęcia przez niego dowództwa Armii Włoch – okresu, gdy kształtowała się jego osobowość jako dowódcy i gdy zdobywał pierwsze doświadc...
II tom klasycznej, wybitnej pracy francuskiego autora. Praca nagrodzona przez Akademię Francuską (Prix Thérouanne).
Napoleon postarał się sam o opisanie swoich zwycięstw we Włoszech. Może zatem wydawać się zbyt śmiałe próbować - po tak sławnym i kompetentnym poprzedniku - przedstawić historię nieśmiertelnej kampanii 1796 roku, preludium najwspanialszej epopei czasów nowożytnych.
W przedstawionym Czytelnikom opracowaniu autor zdecydował się na podział tematu łamaczy blokady na trzy oddzielne części. W pierwszej z nich przedstawiono próby przedzierania się przez aliancką blokadę niemieckich statków handlowych do portów macierzystych, portów państw sprzymierzonych z Niemcami lub państw neutralnych. W drugiej zostały przedstawione zagadnienia związane z przełamywaniem blokad przez zaopatrzeniowce, wspierające działania okrętów nawodnych, rajderów i okrę...
W sumie można powiedzieć, że spod pióra Tomasza Strzeżka wyszła jedna z najlepszych prac poświęconych wojnie polsko-rosyjskiej 1831 r. w ostatnich kilkunastu latach.
Autorowi udała się rzecz nieznana dotąd. Napisał pracę po kilkunastu latach jakby od nowa. I tamta była znakomita a ta – zmieniona w formie i wielu ustaleniach – jest znakomita.
Z recenzji prof. dr hab. Norberta Kasparka
Robert S. Wójcikowski, wychowanek Uniwersytetu Jagiellońskiego i absolwent Uniwersytetu Rzeszowskiego, stypendysta Fundacji z Brzezia Lanckorońskich i programu Socrates/Erasmus. Jego zainteresowania badawcze skupiają się na problematyce Medii, jako pierwszego irańskiego organizmu państwowego o charakterze imperialnym, kulturze militarnej antycznego Iranu, a także kontaktach Irańczyków z innymi centrami cywilizacyjnymi w starożytności (Grecja, Rzym, Azja Centralna, Chiny, Barb...
W obszernym, bo dwutomowym opracowaniu nie dajemy gotowych recept na zastosowanie militariów w edukacji historycznej, raczej sygnalizujemy, że problem jest ważny i dlatego wymaga dużej wiedzy oraz, jak trafnie ujął to profesor Karol Olejnik opisując kwalifikacje historyka, „jezuickiej przebiegłości”. W gąszczu zagadnień, które podejmujemy, ta przestroga ma szczególną wymowę, bowiem ścieżki wiedzy źródłowej, którymi będziemy podążać mogą okazać się bardziej kręte i niedostępne...
Książka dotyczy organizacji konnicy bizantyńskiej i jej doborowych formacji. Porusza także problematykę broni, uzbrojenia i ekwipunku jeździeckiego oraz taktyki inspirowanej wpływami ludów koczowniczych i antycznej tradycji, co przejawiało się w praktycznym wykorzystaniu rozwiązań taktycznych przedstawionych na kartach traktatów wojskowych, powstałych w okresie tzw. "renesansu macedońskiego". Wzrost znaczenia militarnego konnicy wpływał także na zmiany społeczne i etniczne za...
Wielkie Księstwo Litewskie pod rządami Aleksandra Jagiellończyka. Studia nad dziejami państwa i społeczeństwa na przełomie XV i XVI wieku, jest zbiorem studiów poświęconych epoce panowania Aleksandra Jagiellończyka w Wielkim Księstwie Litewskim w l. 1492-1506. W tym okresie Litwa straciła mocarstwowe stanowisko Europie Wschodniej, sprawowane od chwili podboju większości ziem ruskich w XIV wieku. W końcu XV wieku rozpoczął się proces utraty zdobyczy litewskich na wschodzie na...
W czasie czteroletniego zmagania się narodów podczas wielkiej wojny powstała i rozwinęła się potężna i nowoczesna broń – czołgi. Umysły twórcze i rozwój przemysłu wojennego dały wreszcie na obronę państwa od dawna poszukiwaną broń, może jeszcze niezbyt doskonałą, dającą jednak dużą przewagę na polach bitew. Pojawienie się czołgu – to potężny skok w rozwoju broni, w szczególności broni pancernej. Pierwsze walki na polach Francji i ofiary krwi zadecydowały o jego miejscu w sile...
Konferencja „Militaria w edukacji historycznej” sytuowała się w ciągu ważnych wydarzeń edukacyjno-historycznych roku 2014, które wyznaczały: XII Powszechny Zjazd Historyków Wojskowych w Rzeszowie (Lwowie) oraz XIX Powszechny Zjazd Historyków Polskich w Szczecinie. Wielu z nas było uczestnikami obu tych ważnych wydarzeń i stąd nasza refleksja dotycząca roli militariów we współczesnej edukacji historycznej była naznaczona doświadczeniem z nich wyniesionym. Niewątpliwie, najważn...
Burzliwe czasy trzeciego bezkrólewia, budziły zawsze wśród historyków duże zainteresowanie. Rzecz dziwna jednak, że ograniczali się oni przeważnie do przedstawienia przebiegu samej niezgodnej elekcji, i do spraw polityki zagranicznej, zwracając stosunkowo niewielką uwagę na te wypadki polityki wewnętrznej, które stanowiły bezpośrednie następstwo wypadków na Woli. A przecież są one choćby dlatego godne uwagi, że w walce stronnictw, toczącej się bezpośrednio po elekcji i w pi...
Historia najnowsza obejmuje okres od zakończenia nowożytności, czyli przełom XVIII i XIX wieku, aż do czasów współczesnych. Dlatego wiele książek z kategorii „Historia najnowsza” poświęconych jest wojnom światowym, powstaniu warszawskiemu czy okresowi PRL-u. Pozycje przedstawiające czasy II wojny światowej stanowią tak dużą część książek, że zostały umieszczone w odrębnej podkategorii „II wojna światowa”. Główny trzon kategorii „Historia najnowsza” stanowią książki oscylujące wokół tematyki wojen światowych („Legiony – droga do legendy” Marka A. Koprowskiego, „Niewygodny Polak” Macieja Bernatta-Reszczyńskiego), powstania warszawskiego („Duch ’44. Siła ponad słabością” Stanisława Zasady), PRL-u („»Ciekawe« życie w PRL-u. I co dalej?” Bogusława Homickiego) oraz Solidarności („Tu radio Solidarność” Pawła Pietkuna). Jednak znaleźć tu można także takie publikacje jak „Kobiety wywiadu” Przemysława Słowińskiego, który przedstawia biografie najsłynniejszych agentek i szpiegów, m.in. Mathilde Carré, Coco Chanel czy Krystyny Skarbek. W tej kategorii znajduje się też „Epilog do »Kamieni na szaniec«” profesora Grzegorza Nowika, ukazujący szerzej tło wydarzeń przedstawionych przez Aleksandra Kamińskiego w jego słynnej książce. Najnowszej historii poświęcona została chociażby „Polska 1945–2015. Historia polityczna” Andrzeja Piaseckiego i Ryszarda Michalaka – jedna z niewielu monografii przedstawiających w takiej formie losy współczesnej Polski. Nie może zabraknąć także opisów brawurowych ucieczek, m.in. z obozów śmierci – Auschwitz, Sobiboru, sowieckich łagrów czy pilnie strzeżonych twierdz, które w „Słynnych ucieczkach Polaków” opisał Andrzej Fedorowicz.
