Jednym z najważniejszych typów wiejskiego czynszowego osadnictwa na ziemiach polskich w latach 1547-1864 r. było osadnictwo olęderskie, które wzięło swoją nazwę od jego pionierów – Holendrów, zwanych w języku staropolskim olędrami, olendrami lub holędrami. O jego istocie decydowały jednak nie przynależność etniczna osadników, charakter gruntów (podmokłe albo suche) czy sposób ich zajmowania (melioracja lub karczunek), ale prawo holenderskie/ olęd...