Zbiór felietonów jednego z najbardziej popularnych dziennikarzy w Polsce. Teksty pochodzące z lat 2016–2019 okraszone zostały barwnymi anegdotami o świecie mediów, opowieściami o miłości, polityce i straconych szansach, a także o ulubionych Mazurach i piłce nożnej. O dzieciach i ojcach, lizusach i romantykach, zachwytach i irytacjach, małych przyjemnościach oraz wielkich cierpieniach, o radości życia i niezgodzie na draństwo. No i o tym, jak niegdyś miało się virahę i b...
Czy chodzi Pani na spacery w innych miastach i z innym mężczyzną? Pyta on na początku pierwszego listu. Jej to pytanie wyda się zuchwałe, ale napisze mu o tym dopiero w ostatnim liście. Po 188 dniach i nocach elektronicznej korespondencji, podczas której kilobajtami tekstu opisywali sobie siebie. Małgorzata Domagalik i Janusz Leon Wiśniewski oddają w ręce czytelników fascynujący zapis mailowych rozmów. O wszystkim. On – czasem bywa prowokujący. Ona – często się z nim nie zgad...
Publicystyka to niezwykle szeroka kategoria książek, która koncentruje się na analizie, komentowaniu i przedstawianiu aktualnych wydarzeń, zjawisk społecznych, politycznych, ekonomicznych czy kulturalnych. Daje czytelnikom możliwość pogłębionego zrozumienia otaczającej ich rzeczywistości. Książki publicystyczne często odnoszą się do bieżących tematów, ukazując ich szerokie tło i stwarzając możliwość analizy, której brakuje w krótkich artykułach prasowych. Książki publicystyczne mogą być zbiorami felietonów, reportażami śledczymi, esejami politycznymi czy też analizami rynkowymi. Przykładem może być bardzo popularna aktualnie książka pt. „Tym bardziej. 10 najlepszych felietonów z Polski” autorstwa Stanisława Tyma, w którym zostały zebrane teksty tego nieżyjącego już satyryka, na temat polskiej rzeczywistości. Publicystyka może przyjmować wiele form, od zbiorów krótkich tekstów, przez dłuższe reportaże i eseje, aż po obszerne analizy oraz książki popularnonaukowe.
Książki publicystyczne to często publikacje konkretnych autorów – dziennikarzy, ekspertów, publicystów – którzy prezentują w nich swoje unikalne spojrzenie na fakty i argumentację. Dobrym przykładem może być książka byłego policjanta Norberta Grzegorza Kościesza, zatytułowana „Folwark komendanta. Początki”, która przedstawia brutalny świat pracy policji. Tego rodzaju książki publicystyczne zawierają bardziej rozbudowane spojrzenie na dany temat, często poparte szeroko zakrojonymi badaniami, wywiadami i osobistymi refleksjami autora. Publicystyka dotyczyć może również obszarów takich, jak polityka i stosunki międzynarodowe, będąc analizą systemów politycznych, konfliktów zbrojnych, dyplomacji, ruchów społecznych czy biografią wpływowych postaci. Autorzy często przedstawiają w takich książkach swoje tezy, dotyczące przyszłości, krytykują obecne rozwiązania lub naświetlają zapomniane aspekty historii, jak ma to miejsce np. w książce pt. „Crème dla la Kreml” Wacława Radziwinowicza.
Czytelnicy wybierają książki publicystyczne, czując potrzebę pogłębionej analizy niektórych tematów. W świecie zalewanym krótkimi, często powierzchownymi informacjami, ludzie szukają źródeł, które oferują gruntowną analizę, szerszy kontekst i różne perspektywy. Publicystyka daje autorowi przestrzeń na rozwinięcie argumentacji, przedstawienie dowodów i przeprowadzenie czytelnika przez złożone zagadnienia. Książki publicystyczne są często pisane przez uznanych dziennikarzy, naukowców, ekspertów w danej dziedzinie, byłych polityków czy świadków historii. Ich autorytet i doświadczenie przyciągają czytelników, którzy poszukują rzetelnych informacji oraz wiarygodnych interpretacji. Przykładem może być książka „Kościół, pokój i wojna w XX wieku”, autorstwa Daniele Menozzi, uznanego włoskiego historyka. Czytelnicy takich pozycji chcą zrozumieć, dlaczego dzieje się to, co się dzieje. Książki publicystyczne pomagają im w odnalezieniu sensu w chaosie informacji, łączą kropki między pozornie niezwiązanymi wydarzeniami i stwarzają ramy do interpretacji rzeczywistości.
