Znajomość Jerzego Giedroycia i Aleksandra Bocheńskiego trwała ponad 70 lat – ich losy splatały się w wyjątkowy sposób. Przedwojenni przyjaciele, których połączyła idea silnej Polski, egzamin z politycznej dojrzałości zdawali w tragicznych czasach wojny i komunizmu. Wybrali radykalnie odrębne drogi. Bocheński pozostał w kraju i po wojnie stał się jednym z kluczowych przedstawicieli opcji ugodowej. Jego „Dzieje głupoty w Polsce” stanowią przykład klasycznego manifestu realizmu ...
Zbiór esejów Aleksandry Domańskiej – pisarki i reżyserki – ukazuje korzenie naszej tożsamości kulturowej i narodowej. Autorka podejmując na nowo lekturę dzieł Kitowicza, Wybickiego, Rzewuskiego, Mickiewicza, Słowackiego i Orzeszkowej, pokazuje głęboką perspektywę historyczną naszych dzisiejszych sporów o polskość, o sens dziejów, o relacje z Europą Zachodnią. Lektura tej książki zmusza czytelnika do refleksji nad dziedziczoną przez nas tradycją patriotyczną XVIII-XIX wieku i ...
Książka wybitnego teologa, profesora Uniwersytetu Gdańskiego opowiada o współczesnych teologicznych i doktrynalnych napięciach, konfliktach i trudnościach w Kościele katolickim, m.in. o tych, które wiążą się z pytaniami o ojcostwo i macierzyństwo Boga, święcenia kapłańskie kobiet, modlitwę międzyreligijną, życie po śmierci czy granice wolności teologii.
„Album Albrechta” to silva rerum. Chór tekstów tu pomieszczonych głosi pochwałę aktywności, pracowitości, intelektualnej przenikliwości, literackiego smaku i przymiotów charakteru Albrechta Lemppa (1953-1912), człowieka-orkiestry: menadżera kultury, aktywnego uczestnika dialogu polsko-niemieckiego, tłumacza i propagatora literatury polskiej. Książka zawiera przede wszystkim jego teksty przetłumaczone na polski, świetnie napisane i dziś ciągle dla nas ciekawe; artykuły, wywia...
W swoich esejach Sebastian Duda podejmuje interpretację wybranych dzieł literackich, w których szuka odpowiedzi na intrygujące go pytania teologiczne. Uważnie czyta Miłosza, Leśmiana i Białoszewskiego, wnika w głąb wątpliwości nękających Jerzego Nowosielskiego, zajmuje swoją pozycję wobec okrzyku, który Dostojewski włożył w usta Iwana Karamazowa: „Zwracam Bogu bilet!”. Polemizuje też z interpretacjami, w których dzieła Tolkiena i Lewisa odczytuje się w duchu chrześcijańskim...
To książka dla każdego. Także dla tych, którym wydaje się, że 60 minut niedzielnej Mszy to czas kompletnie stracony. O. Jędrzejewski trafia z Ewangelią i do młodzieży „grzecznej”, i do „niegrzecznej”. Trafia, bo jest wiarygodny. Świeżość jego języka zmusza do osobistej refleksji. Wojciech Jędrzejewski OP, wieloletni katecheta i duszpasterz młodzieży. Współtwórca witryny internetowej www.mateusz.pl oraz autor „Ewangeliarza” w Radio Plus, książek: Tęsknota, która rozszerza ser...
Ks. Alfred Wierzbicki w swych analizach nauczania Jana Pawła II przekonuje, że papież Franciszek twórczo kontynuuje i rozwija jego dzieło. Diagnozując aktualną sytuację Polski i zachodzące w niej przemiany, autor nie boi się wskazywać na palące problemy: nacjonalizm, ksenofobię, język nienawiści. Nie pozostawia jednak czytelnika bez nadziei. Jej źródłem może być dziedzictwo Vaticanum II i ostatnich pontyfikatów. „Jest to książka o roli przemiany w nauczaniu współczesnego Koś...
Mówiąc o duchowości chrześcijańskiej, ks. Grzywocz pozostaje bliski konkretom życia i wyraża swą myśl w zrozumiałych i prostych słowach. Stara się odpowiedzieć na żywotne problemy współczesnego człowieka, takie jak: zabieganie, brak czasu na odpoczynek, trudność z ustaleniem hierarchii spraw, podejmowanie się zbyt wielu zadań, zachowania kompensacyjne. Lektura książki może przynieść wiele cennych podpowiedzi, pomocnych w lepszym rozumieniu siebie, naszej ludzkiej natury, jej ...
Największe wyzwanie dla rządów komunistycznych w Europie Wschodniej pochodziło z Polski. W żadnym innym kraju bloku radzieckiego pojałtański porządek nie był tak uporczywie kwestionowany. Powojenne losy Polaków można widzieć jako łańcuch konfrontacji pomiędzy komunistyczną dyktaturą a stawiającymi jej opór obywatelami. Przed powstaniem Solidarności wielkie protesty społeczne miały miejsce pięciokrotnie – w latach 1956, 1968, 1970/71, 1976, 1980. O tych dniach, w których otwar...
Kolejny tom Archiwum „Kultury” przynosi ponad 430 listów wymienionych między Jerzym Giedroyciem i Józefem Wittlinem w latach 1947-1976. Stanowią one nieocenione źródło nie tylko dla badaczy życia i twórczości autora Soli ziemi, ale też dla wzrastającego w ostatnim czasie kręgu jego czytelników. Jednocześnie są kopalnią wiadomości do przyszłego monograficznego opracowania historii Instytutu Literackiego w Maisons-Laffitte. Ścisłość obserwacji, precyzja myślenia, erudycja, klar...
Listy Jerzego Giedroycia i Witolda Jedlickiego obejmują lata 1959-1982. Witold Jedlicki., socjolog, uczeń Stanisława Ossowskiego, przebywał od 1962 r. w Izraelu i w Stanach Zjednoczonych. Dla Giedroycia był ważnym źródłem informacji o sytuacji w PRL, jego analizy i interpretacje wykorzystywał Redaktor w próbach oddziaływania na środowiska rewizjonistyczne w Kraju. Na podstawie tej korespondencji można z dużą skrupulatnością zrekonstruować strategię, jaką Giedroyc stosował w s...
W książce po raz pierwszy przedrukowano cały zachowany dorobek conradowski wybitnego krytyka i myśliciela Rafała Marcelego Blütha (1891-1939), dotychczas w dużej części rozproszony w prasie międzywojennej. Blüth pytał o psychologiczne powody młodzieńczej decyzji opuszczenia kraju przez przyszłego pisarza, tropił związki jego biografii z twórczością, analizował pesymistyczny, choć wolny od rozpaczy światopogląd Conrada. Szkice Blütha pisane przystępnym językiem, zachowując wal...
„Nam się ciągle wydaje, że prawdziwym sukcesem Kościoła jest ilość dusz. To zupełnie nie tak. Prawdziwym sukcesem Kościoła jest czystość świadectwa Ewangelii. Myślę, że Matka Teresa z Kalkuty czy Brat Albert, działający w samotności i ciszy, w rezultacie przynoszą Kościołowi bez porównania więcej niż tak zwane sukcesy, które dają władztwo nad milionami dusz. Nie chodzi o to, żeby było nas więcej, lecz żeby nasza wiara była bardziej intensywna, żeby czystsze były nasze świadec...
Jakiej wizji Kościoła potrzebujemy w naszych czasach, tak trudnych dla chrześcijaństwa? To jedno z pytań, na które odpowiada w swojej książce "Kościół w burzliwych czasach" ks. Alfons Józef Skowronek. Jakiej wizji Kościoła potrzebujemy w naszych czasach, tak trudnych dla chrześcijaństwa? Dziś proponuje się trzy zasadnicze wizje: fundamentalistyczną - Kościół winien odgrodzić się od grzesznego świata; model małych grup - alternatywą dla świata ma być Kościół opierający się na...
Jerzy Stempowski (ur. 10 XII 1893 r. w Krakowie, zm. 4 X 1969 r. w Bernie) eseista, epistolograf, tłumacz, autor licznych szkiców literackich oraz listów do wybitnych postaci swojej epoki.
Tom ułożony został z trzydziestu ośmiu tekstów publikowanych w prasie międzywojennej. Rozsiane po rocznikach trudno dostępnych czasopism, skazane były na zapomnienie tym łatwiejsze, że wiele z nich autor drukował pod pseudonimami i kryptonimami.
Ks. Jan Kaczkowski nie obrażał się, gdy nazywano go onkocelebrytą. Przeciwnie – świadomie wykorzystał swoją chorobę i wiedzę zdobytą przy pracy w hospicjum, aby zwrócić naszą uwagę na rolę medycyny paliatywnej. To dzieło wieńczy książka Żyć aż do końca – rzetelny, ale też pełen ciepła i empatii przewodnik po chorowaniu i umieraniu. Ks. Jan przekazuje w nim solidną dawkę wiedzy cennej dla samych chorych i ich bliskich, jak również lekarzy i personelu medycznego.
Wie, że lektury i pisanie dziennika pochłaniają czas, który należy się pracy zarobkowej, że o tyle pisanie kłóci się z pierwotnym motywem samokontroli. I więcej - że to pisanie, które jest mu niezbędne do życia, zarazem wchodzi w konkurencję z życiowymi potrzebami. I jeszcze więcej: że to pisanie, które miało dopomóc w uporządkowaniu życia, sprzeniewierza się swojej misji i samo przechodzi na stronę życiowego nieładu: "czym może być moja pisanina, jeśli nie zamętem, skoro ja ...
Jakie są – jeśli w ogóle są – granice muzycznego romantyzmu? Czy można mówić o romantyzmie bez granic? Pytania nabierają szczególnej wagi przy założeniu – co jest tezą naczelną tych szkiców i czego prawdziwości usiłują one dowieść – że muzyka jest tą sztuką, którą duch romantyzmu przeniknął najgłębiej i poruszył najsilniej. Ona właśnie, ze wszystkich sztuk najżywsza, stanowi gorące centrum romantyzmu; w niej też romantyzm przejawia się – historycznie rzecz biorąc – najwcześni...
Korespondencja Tymona Terleckiego i Józefa Wittlina jest kopalnią wiedzy o samych autorach oraz o życiu literackim emigracji w Anglii i w Stanach Zjednoczonych. Ponadto wiele fragmentów przynosi informacje o czasach międzywojennych oraz o okresie II wojny światowej. W tle pojawiają się postaci wielkich twórców światowej kultury, z którymi zetknęli się polscy pisarze oraz ich rodziny, np. Arturo Toscanini, Mieczysław Horszowski. Ta wiedza wzbogacona jest szczegółowymi przypisa...
Sztuka buntownicza i niezależna czy ukryty flirt z władzą? Czym była działalność kulturalna po Październiku 1956, jakie oblicze przyjął w niej demon totalitaryzmu? Stawiając sobie te pytania, Andrzej Werner przygląda się twórczości takich artystów, jak: Tadeusz Borowski, Jerzy Andrzejewski, Andrzej Wajda, Sławomir Mrożek, Tadeusz Różewicz i Zbigniew Herbert. Powstał w ten sposób fascynujący dokument epoki następującej po Październiku, a także wciąż żywy i inspirujący opis ówc...
Podstawą źródłową książki są niepublikowanych dotąd akta Urzędu do Spraw Wyznań z okresu od Grudnia 1970 i dojścia do władzy ekipy Gierka do wyboru Jana Pawła II. W obszernym wprowadzeniu autor przedstawia główne założenia polityki władz PRL wobec Kościoła katolickiego w latach 1970-1978, w tym również podejmowane próby ułożenia stosunków z Watykanem. Część druga zawiera dokumenty archiwalne, m. in. tajne memoriały i decyzje najwyższych władz PRL.
Pisma Bolesława Micińskiego zajmują ważne miejsce w nurcie XX-wiecznych obrachunków humanizmu europejskiego z własnymi błędami, zagrożeniami totalitarnymi oraz z poczuciem bezsensu istnienia. Miciński stanowczo przeciwstawia się nihilizmowi, nie akceptuje elementów destrukcyjnych w kulturze, dając wyraz klasycystycznej, zrównoważonej wizji świata i dążenia do opanowania chaosu.
Czy cierpienie da się wyrazić? To pytanie cały czas towarzyszy nam, gdy razem z Wojciechem Kudybą podążamy ścieżkami wyznaczonymi przez wiersze Joanny Pollakówny. Życie tej poetki i historyka sztuki naznaczone zostało bólem i chorobą, która przykuła ją do wózka. Ślady tego doświadczenia odnajdujemy w jej twórczości, jednak analizy Kudyby ukazują także obecne tam światło i nadzieję.
