Magnetyczna Północ to wywiad rzeka przeprowadzony przez poetkę i tłumaczkę Ellen Hinsey. Można się z niego nauczyć historii Litwy i Związku Radzieckiego, ale przede wszystkim poznać bliżej Tomasa Venclovę, jego rodzinę, przyjaciół, wybory życiowe i myśli. Na kartach tej książki spotykamy Josifa Brodskiego i Czesława Miłosza, Borysa Pasternaka i Annę Achmatową, Natalię Gorbaniewską i ojca Tomasa - Antanasa Venclovę. Poznajemy inteligencką Litwę, tak interesującą i barwną. Venc...
"Rosja" jest zbiorem szkiców będących kontynuacją "Zniewolonego umysłu" w szerszej perspektywie czasu i obszaru geograficznego. Miłosz pisze o specyfice "rosyjskości", przejawiającej się w myśli religijnej, filozofii, literaturze, w dziele tworzenia ładu społecznego i politycznego, i o niebezpieczeństwie odrzucenia wolności indywidualnej. Jego bohaterami kieruje lęk o Rosję, chęć uchronienia jej przed chorobami ducha i umysłu cywilizacji nowoczesnej.
Najważniejsze szkice podróżne Zbigniewa Herberta z Grecji, Włoch, Holandii… Zapis herbertowskiej sztuki podróżowania i patrzenia. Książka prowadzi przez dolinę Wezery prosto do siedzib mitów i tragedii greckich w Mykenach, od brauriońskich sanktuariów do Delf przez Mykonos, Delos, Ateny wielkim napowietrznym łukiem sięga Włoch, aby szlakiem św. Kolumbana znowu przekroczyć granicę Południa i klamrą spiąć je z zamgloną Północą.
Zbigniew Herbert (ur. 29 października 1924 we Lwowie, zm. 28 lipca 1998 w Warszawie) – polski poeta, eseista, dramatopisarz, autor słuchowisk; kawaler Orderu Orła Białego. Z wykształcenia ekonomista i prawnik. W czasie wojny był żołnierzem AK. Jako poeta zadebiutował na łamach prasy w 1950; jego debiut książkowy, tom wierszy Struna światła ukazał się w 1956. Do najbardziej cenionych dzieł Herberta należy cykl utworów o Panu Cogito, postaci zanurzonej we współczesności, a jed...
Autor opisuje swój pobyt w starych francuskich klasztorach Saint Wandrille, Solesmes i La Grande Trappe oraz wypad do opustoszałych bizantyjskich kaplic w tureckiej Kapadocji. Są czytelnicy, którzy uznają Czas milczenia za najlepsza książkę Leigh Fermora, podróżnika, którego książki przepełnia ciekawość świata.
Ten, który by przyjechał tutaj z paletą włoskiego pejzażysty, porzucić będzie musiał wszystkie słodkie kolory. Ziemia jest spalona słońcem, ochrypła od posuchy, ma kolor jasnego popiołu, niekiedy szarego fioletu lub gwałtownej czerwieni. [...] Przy drogach, na łagodniejszych wzniesieniach — dzika oliwka o wąskich, palczastych, ruchliwych liściach, zielonosrebrnych od spodu. Przy samej ziemi macierzanka, tymianek, mięta — aromaty upału. Między światłem i cieniem ostra, diamen...
