Bajki przychodzą do mnie, odkąd pamiętam. Niektóre przemykają chyłkiem i znikają, nim dadzą się uchwycić w słowa. Pozostawiają za sobą tajemniczą smugę, jakąś tęsknotę, niewytłumaczalny niepokój w sercu. Inne bawią się ze mną w chowanego, pojawiając się co jakiś czas lekko zmienione. Tak jak pewna sroka, która przez wiele tygodni nie dawała mi spokoju. Siadała na balkonie, podglądała mnie przez okno, przelatywała nad głową lub siadała tuż przede mną na chodniku. Wrzeszczała, ...
Bajki przychodzą do mnie, odkąd pamiętam. Niektóre przemykają chyłkiem i znikają, nim dają się uchwycić w słowa, pozostawiając za sobą tajemniczą smugę i niepokój duszy. Inne krzykiem domagają się napisania lub uparcie wracają w bezsenne noce. Czasami mają wspaniałych pomocników, którzy pomagają mi się z bajkami spotkać ? takich jak mała Zosia. I tak kropla wody, spływająca po szybie podczas ulewy, podpowiedziała mi bajkę o siostrzyczkach. Migoczące gwiazdy w mroźną, zimową n...
Wszyscy znamy Kopciuszka czy Czerwonego Kapturka, ale większość uważa, że bajki są dla dzieci. Bajki jednak powinno się czytać całe życie. To szansa, aby zachować w sobie coś z dziecka, aby umieć zachwycać się pięknem, które nas otacza. W życiu każdego człowieka zdarzają się baśniowe chwile, ale możemy ich nie zauważyć, jeśli będziemy zbyt poważni i dorośli. Czy można zachwycić się wzorem na muszli małego ślimaczka? Czy łatwo dostrzec maleńki kwiatek wciśnięty w szparę na s...
