Opis treści
Najgłośniejsza, pełna literackich aluzji i cytatów, misternie skonstruowana powieść Salmana Rushdiego w nowym tłumaczeniu.
Po 20 latach od pierwszego wydania w Polsce. Jedno z kluczowych dzieł naszych czasów.
Najgłośniejsza, pełna literackich aluzji i cytatów, misternie skonstruowana powieść Salmana Rushdiego w nowym tłumaczeniu. Po 20 latach od pierwszego wydania w Polsce. Jedno z kluczowych dzieł naszych czasów.
Porwany przez terrorystów samolot Bostan, lot AI-420 z Bombaju do Londynu, zostaje wysadzony w powietrze nad kanałem La Manche, a jedynymi pasażerami, którzy cudem wychodzą z katastrofy cało, są dwaj indyjscy aktorzy, wcielający się w role bogów Dżibril Fariśta i człowiek o tysiącu i jednym głosie Saladyn Ćamća. To cudowne miękkie lądowanie rodzi jednak pewne nieoczekiwane konsekwencje…
W ten oto sposób rozpoczyna się jedna z najgłośniejszych i najbardziej kontrowersyjnych powieści XX wieku, książka przez wrogów uważana za bluźnierstwo, przez wielbicieli zaś za arcydzieło współczesnej literatury. Rushdie po swojemu splata w niej liczne historie, rozsnuwa je między teraźniejszością a przeszłością, światem rzeczywistym i wyśnionym, Zachodem a Wschodem, dobrem a złem, tworząc monumentalny, erudycyjny pean na cześć wielokulturowości, hybrydowości, swobodnego mieszania się ras i idei.
Część książki, zainspirowana historią powstania islamu, studium zjawiska objawienia z punktu widzenia niewiernego, w której fikcyjny Prorok ukazany jest jako człowiek z krwi i kości, wywołała w świecie muzułmańskim falę protestów, a ich kulminacją było ogłoszenie przez ajatollaha Chomejniego fatwy równoznacznej ze skazaniem autora na śmierć. Był luty 1989 roku, dla autora początek batalii o życie i wolność słowa.
Szatańskie wersety, jako pełna literackich aluzji i cytatów, misternie skonstruowana opowieść o tym – cytując samego autora – „w jaki sposób nowe wkracza do świata”, pozostają jednym z kluczowych dzieł naszych czasów.
Salman Rushdie urodził się w 1947 roku w Indiach. Od czternastego roku życia mieszkał w Wielkiej Brytanii, potem także w Stanach Zjednoczonych. Jest absolwentem Cambridge.
Zadebiutował w 1974 roku powieścią Grimus. Międzynarodową sławę przyniosły mu dopiero opublikowane w 1981 roku Dzieci północy, które zdobyły Nagrodę Bookera, a następnie w roku 1993 Bookera Bookerów i w roku 2008 Best of the Booker. W 1988 roku ukazały się Szatańskie wersety – jego najsłynniejsza powieść.
Rushdie jest laureatem wielu nagród literackich. W 2006 roku odwiedził Polskę. Królowa Elżbieta II nadała mu w 2007 roku szlachectwo.
Spośród utworów Rushdiego REBIS wydał następujące powieści: Grimus, Dzieci północy, Ostatnie westchnienie Maura, Wstyd, Ziemia pod jej stopami, Furia, Śalimar klaun, Czarodziejka z Florencji, Harun i Morze Opowieści, Luka i Ogień Życia oraz zbiór opowiadań Wschód, Zachód.
Najnowsze dzieło Rushdiego – wspomnienia z okresu obowiązywania fatwy – zatytułowane Joseph Anton. Autobiografia REBIS opublikował w dniu światowej premiery książki.
„Szatańskie wersety”, Salman Rushdie – jak czytać ebook?
Ebooka „Szatańskie wersety”, tak jak pozostałe książki w formacie elektronicznym przeczytacie w aplikacji mobilnej Woblink na Android lub iOS lub na innym urządzeniu obsługującym format epub lub mobi - czytnik ebooków (Pocketbook, Kindle, inkBook itd.), tablet, komputer etc. Czytaj tak, jak lubisz!
Zanim zdecydujesz się na zakup, możesz również przeczytać u nas darmowy fragment ebooka. A jeśli wolisz słuchać, sprawdź, czy książka jest dostępna w Woblink także jako audiobook (mp3).
Czytelnik 08-02-2017
Czytelnik 08-02-2017
Bardzo dobra książka
Wróciłem do tej książki po latach. Z poprzedniego razu pamiętałem tylko, że mi się podobało, choć podejrzewałem, że było to spowodowane fascynacją czytania autora, na którego dopiero co został za tę książkę wydany wyrok śmierci. Ale na szczęście po latach mogę potwierdzić, że mi się podoba. Apokryficzny realizm magiczny - chyba tak można to w skrócie opisać. Sposób pisania o religii, który dla człowieka wierzącego być może jest drażniący ale dla kogoś mającego do religii (szczególnie instytucjonalnej) duży dystans - bardzo piękne. Dlatego, że Rushdie pisze często o religii z punktu widzenia osoby wątpiącej lub niewierzącej. Religia nie jest na piedestale. Jest zjawiskiem, które warto opisywać nie na kolanach, ale dobrze i ciekawie. Więc na przykład - nie obrzydza islamu, tylko go opisuje. To jest książka o religii, ale wiara nie jest elementem oceniania postaci natomiast bez wątpienia jest w życiu wszystkich bohaterów rzeczą ważną. Generalnie myślę, że to piękna książka o ludziach, miłości, korzeniach, religii. Do tego książka,którą się świetnie czyta.
Opinia nie jest potwierdzona zakupem