Wilk stepowy Hermann Hesse ebook

Czytelnik 04-01-2020

Wstęp tylko dla obłąkanych...

Kiedy Herman Hesse pisał tę powieść miał 50 lat. Był wtedy po dwóch małżeństwach. Zastanawiał się nad swoim życiem i stworzył bohatera trochę na własne podobieństwo. O Harym Hallerze nie wiemy zbyt wiele, a i on raczej nie snuje wspomnień, tylko poddaje się temu co mu się przydarza . Trafia na tajemniczą Herminę, która całkowicie zmienia jego życie i nastawienie do samego siebie. Z wiecznie samotnie filozofującego samotnika, zmienia go w wybornego kochanka i tancerza. Odkrywa przed nim świat zmysłów i tajemnic, którymi wcześniej pogardzał, a które teraz polubił. W tej powieści miesza się filozofia z polityką, seks, taniec i surrealistyczne wizje pod wpływem środków odurzających. „Wilk stepowy” bez wątpienia ma wiele oblicz, w zależności od tego w jakim czasie się tę książkę czyta, w jakich okolicznościach przyrody i w jakim jesteśmy wieku w trakcie tej lektury. Nie jest ona łatwa, a wymagająca wręcz zaborcza. Może się tak zdarzyć w tytułowym Wilku każdy znajdzie jakąś mniejszą lub większa cząstkę siebie. To powieść lustro, w której można się „przeglądać”. Jest to jednak książka wymagająca od czytelnika wiele uwagi, która skłania do refleksji i którą przy każdym kolejnym spotkaniu będziemy odczytywać na nowo.

Opinia nie jest potwierdzona zakupem

Czytelnik 20-12-2017

Jest to książka niezwykła. Zdecydowanie nie dal każdego. Chociaż jej cena może wydawać się niewygórowana, to tylko pozór, bo za jej treść płaci się rozumem.

Ta krótka opowieść o Harrym Hallerze, zwanym również wilkiem stepowym opowiada o tym jak ten zmęczony życiem malkontent odzyskuje chęć i radość życia dzięki towarzystwu tajemniczej Herminy i jej zaprzyjaźnionych artystów i kurtyzan. W rzeczywistości jednak jest to traktat filozoficzny o naturze ludzkiej duszy, która jest niejednorodna i przebogata. W każdej chwili jesteśmy w stanie odkrywać i wykorzystywać inne aspety naszej osobowości i czerpać z tego niebywałą radość. Tego właśnie uczy się Harry Haller i tego uczył się sam autor powieści. W posłowiu dowiadujemy się, że książka została dobrze, nawet lepiej odebrana przez ludzi młodych, niż docelowych - po pięćdziesiątce. To, na co wskazuje autor to to, że chociaż książka traktuje o tematach ciężkich: samobójstwie, nihilizmowi, braku akceptacji świata i ze strony świata, to bohater powieści pozostaje osobą wierzącą i na końcu uczy się czerpać radość z życia. Od jakiegoś czasu miałem ochotę ponownie przeczytać Lot nad kukułczym gniazdem, ale zanim do tego doszło trafiłem na Wilka stepowego. Dzieło to zrobiło na mnie ogromne wrażenie i łyknąłem je niemal w całości - przez co wiele straciłem (i niedługo będę musiał do niego wrócić), do tego stopnia, że wybiło mi Lot z głowy. W historii głównego bohatera, i tak na prawdę autora, niezwykłe pokrewieństwo myśli i duszy. Mam nadzieję, że i Ty czytelniku, znajdziesz tam coś dla siebie. Serdecznie polecam.

Opinia nie jest potwierdzona zakupem