Baptista, bogaty szlachcic z Padwy, stawia swoim córkom ultimatum. Bianka, młodsza z sióstr, nie może wyjść za mąż, dopóki Katarzyna tego nie zrobi. O ile jednak Bianka jest spokojna i łagodna, a o jej względy zabiegają liczni zalotnicy, o tyle Katarzyna to prawdziwa złośnica i buntowniczka, którą trudno przekonać do małżeństwa.
W starożytnych Atenach, w noc świętojańską, trwają przygotowania do ślubu Tezeusza i Hipolity. Jednocześnie trzy pary kochanków: Hermia i Lizander, Helena i Demetriusz oraz należący do ponadnaturalnego świata Oberon i Tytania w wyniku sprytnej interwencji elfa Puka przeżywają szaloną, magiczną noc. Miłosne perypetie bohaterów nieco się komplikują…
Pani Capulet zamierza wydać swoją córkę, Julię, za krewnego księcia Werony, Parisa. Wydaje bal, na którym młodzi mają się zapoznać. Wśród przybyłych pojawia się też Romeo, potomek zwaśnionego z nimi rodu Monteki. Romeo i Julia od pierwszej chwili zakochują się w sobie. Wkrótce w tajemnicy biorą ślub. Los nie zawsze jednak sprzyja miłości…
Makbet wraz z przyjacielem Bankiem są dowódcami wojsk Duncana, króla Szkocji. Podczas powrotu z bitwy ukazują im się wiedźmy i wieszczą, że Makbet będzie królem. Ten początkowo w to nie wierzy, jednak przepowiednia zaczyna się spełniać. Po tym, jak zostaje tanem Cawdoru, Makbet zaczyna myśleć o poszerzeniu władzy. Za namową żony zabija Duncana, który przybył na jego dwór, i obejmuje tron. Tuszowanie śladów skłania go do popełniania kolejnych zbrodni…
W domu Orgona panuje chaos - szczęście jego rodziny jest zagrożone. Na szczęście Tartuffe, cnotliwy wyznawca Boga, robi wszystko, aby to naprawić - wychowuje dzieci Orgona, rozmawia z jego żoną, zachowuje pobożność... W podzięce Orgon ofiarowuje mu rękę swojej córki. Jednakże prawda bardzo szybko wychodzi na jaw. Tartuffe pożąda żony Orgona i pod pozorem dobrego sumienia manipuluje biedakiem, by dostać to, czego chce. Tartuffe nie jest podobny do żadnego z poprzednich bohater...
Wdowiec i kompletny skąpiec, Harpagon to bogaty kupiec, który chce wydać swoją córkę Elisę za Anselmo, starego i bogatego człowieka, który jest gotów wziąć ją bez posagu. Ale Elisa jest zakochana w Valerio, który zostaje nowym sługą domu, aby być bliżej niej. Tymczasem, gdy Harpagón zakochuje się w Marianie, próbuje kupić jej uczucie, co doprowadzi go do konieczności wyboru między miłością a pieniędzmi, niezależnie od rywalizacji z własnym synem, Cleanto, który również się w ...
Pan Jourdain marzy o byciu dżentelmenem. Jest pewne, że jeśli będzie postępował zgodnie z radami swoich nauczycieli, stanie się nim. Aby zdobyć serce markizy Dorimeny, naśladuje maniery szlacheckie. Na szczęście Pani Jourdain w porę odkrywa zamiary męża i stara się ostudzić jego zapał. Ponadczasowa komedia analizuje i podkreśla wady arystrokracji.
Тридцатипятилетняя Зоя открывает на своей квартире швейную мастерскую, а под ее прикрытием устраивает дом свиданий. В качестве помощников к ней устраиваются обаятельный мошенник Аметистов и бывший дворянин, возлюбленный Зои Абольянинов. Зоя надеется заработать деньги, чтобы уехать во Францию, и поначалу ее бизнес развивается весьма успешно.
Doświadczony scenarzysta dostaje propozycję udziału w tworzeniu międzynarodowej serialowej koprodukcji. Obraz ma przedstawiać koleje losu różnych krajów europejskich z perspektywy przechodzącego z rąk do rąk Stradivariusa. W poszukiwaniu inspiracji filmowiec trafia do Justyny - staruszki, która ze względu na chorobę nie może już grać na skrzypcach. Kobieta postanawia sprzedać instrument, gdyż nieużywany - umiera. Scenarzysta powoli wyciąga od kobiety opowieść o jej życiu i wi...
Marchołt, postać pochodząca prawdopodobnie z żydowskich legend, stał się bohaterem XII-wiecznego niemieckiego utworu, przełożonego na polski w wieku XVI. Po objęciu tronu po ojcu Dawidzie król Salomon poznaje szczególnego podwładnego – z wyglądu odrażającego, jednak skorego do uczonych dyskusji. Szybko wychodzi na jaw, że Marchołt jest rubasznym prześmiewcą, któremu z uwagi na spryt i błyskotliwość wiele uchodzi na sucho.
Tom zawiera wybór utworów literackich Janusza Korczaka: „Bezwstydnie krótkie”, „Senat szaleńców. Humoreska ponura”, „Sam na sam z Bogiem. Modlitwy tych, którzy się nie modlą”. Korczak poświęcił życie pracy z dziećmi i propagowaniu idei poszanowania praw dziecka. Swoje poglądy formułował w postaci tekstów literackich – zarówno dla dzieci, jak i dorosłych – oraz publicystycznych.
Пьеса посвящена переломному моменту истории России – революции и Гражданской войне, раз и навсегда изменившим жизнь русской интеллигенции. Это произведение в гораздо большей степени было реалистическим, чем то допускали его критики, представлявшие действительность, в отличие от Булгакова, в виде заданных идеологических схем.
„Dybuk, czyli na pograniczu dwóch światów” przedstawia historię nieszczęśliwej miłości Lei i Chonena, który umiera wskutek porażenia nieziemską siłą tuż po tym, gdy dowiaduje się, że jego ukochana ma zostać wydana za kogoś innego. Na weselu Lei wstępuje on w ciało kobiety jako Dybuk. Ojciec dziewczyny, Sender, postanawia odprawić egzorcyzmy, aby wypędzić złego ducha, podczas których dowiaduje się pewnej niesłychanej rzeczy...
„Ciepła wdówka” to trzyaktowa komedia Michała Bałuckiego, polskiego pisarza i publicysty z okresu pozytywizmu. Zaliczał się on do nurtu tak zwanych przedburzowców, który istniał na przełomie późnego romantyzmu i pozytywizmu. Większość utworów Bałuckiego sytuuje się na granicy farsy oraz komedii, czerpiąc z twórczości Aleksandra Fredry. Akcja najczęściej rozgrywa się wśród średnio zamożnego mieszczaństwa.
Adaptacja średniowiecznego poematu autorstwa Hartmanna von Aue. Opowiada historię szlachetnego rycerza, na którego Bóg zsyła śmiertelną chorobę – trąd. Medyk o wątpliwej reputacji mówi mu, że jedynym ratunkiem jest krew z serca dziewicy, która ma dobrowolnie oddać za niego życie. Poemat ten został w 1815 roku przełożony na nowoniemiecki i opracowany przez braci Grimm. Jest to tradycyjna opowieść o trędowatym rycerzu, demonicznym lekarzu i kobiecej zbawicielce.
Friedrich von Schiller żył w latach 1759–1805, był niemieckim poetą, filozofem, historykiem, teoretykiem teatru i dramaturgiem, przedstawicielem klasyki weimarskiej. Z uwagi na wielką sławę bywał nazywany „niemieckim Szekspirem”. Prezentowany zbiór 6 utworów dramatycznych autora składa się z takich dzieł jak: „Zbójcy”, „Intryga i miłość”, „Sprzysiężenie Fieska w Genui”, „Don Carlos”, „Dziewica Orleańska” oraz „Oblubienica z Messyny”.
Zbiór 8 utworów dramatycznych Stanisława Wyspiańskiego, jednego z najwybitniejszych polskich dramaturgów, zwanego również czwartym wieszczem polskim. Tworzył w epoce Młodej Polski i jako pisarz związany był z dramatem symbolicznym. W skład zbioru wchodzą jego największe dzieła: „Warszawianka”, „Klątwa”, „Wesele”, „Wyzwolenie”, „Bolesław Śmiały”, „Achilleis. Sceny dramatyczne”, „Noc listopadowa” oraz „Akropolis”.
„9 największych tragedii starogreckich” to zbiór tragedii największych ateńskich poetów: Ajschylosa, Sofoklesa oraz Eurypidesa, twórców nowego gatunku, jakim jest dramat, ukazujący w sposób nowatorski ludzki los, cierpienia i namiętności. Do zbioru zaliczają się: Ajschylos – „Oresteja”, „Prometeusz w okowach”, Sofokles – „Elektra”, „Król Edyp”, „Antygona”, Eurypides – „Bachantki”, „Hippolytos uwieńczony”, „Ifigenia w Aulidzie”, „Medea”.
Lord George Byron to jeden z najwybitniejszych angielskich poetów i dramaturgów, żyjący w XIX wieku. Do jego głównych dzieł należą: „Wędrówki Childe Harolda”, „Giaur”, „Narzeczona z Abydos” oraz jego magnum opus „Don Juan”. Poeta wykreował tzw. bohatera bajronicznego – tajemniczego indywidualistę i buntownika sprzeciwiającego się normom społecznym. „Kain” to misteryjna tragedia z 1821 roku, która na bazie wątków biblijnych stawia pytania o rolę Boga w życiu.
Monolog wierszowany ukazuje konflikt między Bolesławem Śmiałym a biskupem Stanisławem, zabitym przez króla. Autor przedstawił konflikt z perspektywy Bolesława, ukazał przy tym liczne szczegóły z historii Polski. Wyspiański stosuje całą gamę aluzji i nawiązań, przeplata fakty własnymi sądami. W jego interpretacji konflikt został potraktowany symbolicznie, jako wciąż aktualny problem pomiędzy państwem a Kościołem.
Dramat Stanisława Wyspiańskiego, oparty na motywach „Iliady”, wydany w roku 1903. Skupia się na wydarzeniach, które rozegrały się podczas oblężenia Troi. Składa się z luźno powiązanych ze sobą scen i stanowi wyraz młodzieńczych zainteresowań autora dotyczących starożytności. Utwór charakteryzuje podkreślenie konfliktu w obu obozach – greckim (spór Achillesa z Agamemnonem) oraz trojańskim (konflikt Hektora i Parysa).
Wydarzenia dramatu rozgrywają się w trakcie świąt Wielkiej Nocy w katedrze wawelskiej. Ożywione posągi, dekorujące dotychczas katedrę, wyrażają swoją pewność co do istnienia rezurekcji biologicznej oraz wyższości życia nad śmiercią. Dramat uznawany jest za ideową kontynuację „Wesela” oraz „Wyzwolenia”. Łączy polską tradycję z mitologią grecką, która od najmłodszych lat stanowiła fascynację autora.
Elektra to królowa mykeńska, córka Agamemnona i Klitajmestry, oraz siostra Orestesa, Chrysotemis i Ifigenii. Pewnego dnia, pod jej nieobecność, jej ojciec zostaje zabity przez matkę Elektry i jej kochanka Ajgistosa. Elektra wraz ze swoim bratem Orestesem postanawia pomścić śmierć ojca. Historia głównej bohaterki była wykorzystywana w licznych utworach starożytnych, m.in. Eurypidesa, jak i współczesnych, np. Jeana-Paula Sartre’a.
