Poezja i Dramat

W "Rytmach jesiennych" odnajdujemy zapis zapamiętanych obrazów, wspomnień. Aura jesienno-zimowa jest aurą śmierci, odchodzenia. Jednak gdy w tomie pojawia się śmierć, czy to nazwana, czy wyczuwana jedynie podskórnie, nie ma w niej szczególnego dramatyzmu, wszystko rozgrywa się spokojnie, po cichu, śmierć nie paraliżuje, starość nie jest powodem do smutku, jest to bowiem przejaw rytmiczności życia natury, która wciąż dostarcza autorowi coraz to nowych inspiracji.

Przezpatrzenia to tomik wierszy, w których autor dzieli się refleksjami na temat prawa, polityki, religii, a także historii. Wydanie wzbogacone zostało czarno-białymi fotografiami mecenasa Przemysława Rybińskiego. Kolekcjonowane przez lata utwory zmuszają czytelnika do refleksji nie tylko nad tu i teraz, ale także nakazują zmierzyć się z niewyjaśnionymi sprawami z przeszłości. Zbiór poezji Tomasza Snarskiego zawiera wiele filozoficznych pytań związanych z kondycją prawa oraz ...

"Czytając wiersze MLB, nigdy nie wiem, gdzie wyląduję. Prawdę mówiąc, nie zawsze też wiem, z jakiego miejsca się odbiłem (lub z jakiego mnie wyrzuciło). Lektura MLB to lot z nieznanego w niepewne. Wyrzucony w powietrze przez wybuch – tak czuję się jako czytelnik tych wierszy. To, co utrzymuje mnie w powietrzu – i sprawia satysfakcję – to energia autora, która najpierw doprowadza język do eksplozji, a następnie do tańca. Pozycja MLB w polskiej poezji to właściwie a-pozycja. Z...

Wywołującemu przemienienia „słowo” jawi się gestem magicznym, ostatnią staje się deską ratunku potrzebującemu zbawienia, zasłoną dymną bywa dla złoczyńcy, hermeneucie źródłem musi być znaczenia, libertyn gra nim bez reguł w niemocy zmysłów spełnienia, pretekstem jest inkwizytorom wolności szukającym pewności uwolnienia, dla Don Juana bywa uwodzenia narzędziem w samotności usprawiedliwieniach, kapłanowi Boga mowę naśladuje, nim dandys chciałby ozdobić naturę, hedoniście koniec...

Wiersze zrodziły się w Autorce z miłości do poezji, z tęsknoty do kraju, od którego dzielił ją dwudziestoletni okres. Jej zainteresowanie poezją i literaturą w ogóle datuje się od wczesnych, młodzieńczych lat, które do dziś odgrodzone były życiem wypełnionym rolą matki i żony, a także zawodową aktywnością.
Dziś, będąc na emeryturze, Autorka odkrywa na nowo smak poezji, przesyca nią swoje wewnętrzne, utrudzone życie.

Nowa książka Filipa Zawady jest wyjątkowa – takie origami tai chi. Frazy zataczają wirtualne koła puszczonej w ruch wyobraźni. Droga, w którą wyrusza autor i czytelnik, prowadzi przez zagęszczoną sieć przecinków, kropek, nawiasów i syntetycznych strof, które mogą tę drogę ograniczać i rozwijać. Książka symbolizuje linię życia, załamującą się, ale zawsze ostatecznie wychodzącą na prostą, a zbiór przedstawionych tekstów służy zarówno do oglądania, jak i do czytania.

W wierszach, które biorą Państwo do ręki, spojrzenie na Tel Awiw, to spojrzenie na człowieka. Barkai szuka w mieście człowieka, studiuje go, studiuje relacje między osobami, stara się uchwycić nieuchwytne, ale fundamentalne sytuacje życiowe. Wędrówka przez ten poetycki Tel Awiw to jakby brodzenie w intensywnym nurcie życia. Liryczny cicerone po meandrach tego nurtu nie ukrywa, że sam czerpie ze swych wędrówek siłę, że telawiwskie spotkania, czasem nawet spotkania bez słów, są...

Życie sióstr zmienia się po śmierci matki. Tylko jedna z nich wie, że było to samobójstwo. „Anna dostąpiła łaski niewiedzy i przekleństwa dążności do prawdy. Maria nie dostąpiła żadnej łaski” (fragm. książki). „Persona deformata” to opowiadanie o absencji, kłamstwie i znaczeniu sztuki w życiu trzech kobiet. „(...) sztuka i życie przenikają się wzajemnie. Bywa, że stanowią jedność. To wszystko tylko nędzne, brudne kłamstwa. Twórczość winna być owocem miłości do życia. Nie j...

Ostatni zbiór wierszy wybitnego poety zmarłego w 2010 roku.
Wstęp: Inga Grześczak.
Posłowie: Piotr Matywiecki.

A skąd - pomyślicie, u tego Brylla, taki tytuł? Zakochani? Ich wieża? Przecież nie jestem zaszeregowany w oddziały poetów erotyku, wyznań miłosnych. Nie mam munduru zapinanego na guziki w kształcie księżyca w pełni. Nie chcę się wykłócać, ale jednak są u mnie wiersze mówiące o zakochaniach, rozstaniach, powrotach, nadziejach i cierpieniach miłosnych.
Ernest Bryll, Do Czytelnika

Drugi zbiór wierszy wrocławskiego autora, który pisze o rzeczach zwyczajnych, ale i najważniejszych. O miłości, poświęceniu, odrzuceniu, odpowiedzialności, pragnieniach, krzywdzie i nadziei. Jego bohaterowie to zwykli ludzie w heroicznych zmaganiach z życiem. Ich historie są bliskie każdemu z nas.

Wybór niektórych wierszy:
Wiersz metafizyczny Płonąca żyrafa Portretowanie umarłej Pejzaż Majorka Agresty W rocznicę Upojenie Łazarz Kradzież Nostalgia

Najnowszy tomik wierszy Janusza Kotańskiego Warto poddać się prostolinijnej sile wyrazu poezji Janusza Kotańskiego. Niesie ona bowiem szczerość doświadczenia życiowego, określony tradycją katolicką wybór światopoglądowy, trwałe zakorzenienie w europejskiej historii, żarliwość lirycznych emocji, a nawet swego rodzaju publicystyczny nerw, dotykający aktualnych problemów, które nie pozwalają wielu z nas spokojnie zasypiać. Ale daje się z niej wydobyć jeszcze coś niezwykle chara...

Młodzieńczy dramat poetycki Karola Wojtyły, napisanych w 1940 r.
To historia biblijnego Hioba z całą swoją dramaturgią, ale z drugiej strony opowieść o człowieku, który pozostaje wierny Bogu mimo spadających nań nieszczęść. Poznaje wyzwalający sens Jego krzyża, Jego ofiary. To symbol cierpiącej Polski, ale i cierpiącej ludzkości.
Nagrodą jest zmartwychwstanie ukazane przez wizję krzyża i Chrystusa Zmartwychwstałego.

Myślę sobie, że nie tylko zwierzęta uśmiechną się nad ilustrowanymi cienką kreską rymami? Bo przecież życie i obyczaje kota interesują nie tylko innego kota, ale także psa, konia, żabę, o myszy nie wspominając. A skoro my wszyscy krewniacy, od tego samego Pana Boga, toż i nas życie kotów, psów, koni, żab i myszy troszkę interesuje.
Jan Pleszczyński

Pierwsza część tomu prezentuje spuściznę dramaturgiczną Bolesława Leśmiana: mimiczne dramaty Pierrot i Kolombina i Skrzypek opętany, zachowany akt dramatu Bajka o złotym grzebyku, dramat Dziejba leśna oraz najciekawszy z Leśmianowskich dramatów – Zdziczenie obyczajów pośmiertnych. Ten ostatni utwór prezentujemy w dwóch wersjach: filologicznej, pełnej, odzwierciedlającej specyfikę i całe zawikłanie różnych odmian tekstu – oraz w wersji czystej, bez skreśleń, jako próbę rekonst...

Soundtrack – to książka poetycka, ale nie za wszelką cenę. Należałoby raczej powiedzieć: poetycka przy okazji. Przy okazji czego? Bycia książką, po prostu. Znaczy to między innymi, że zamiast przyciężkawej konstrukcji opartej na metapoetyckich figurach znajdziemy w niej dość skoczną paradę literackich i popkulturowych wątków, skoncentrowanych jak Charles Bronson i Ian Curtis na egzaminie u Susan Sontag. Z każdej strony nadchodzą tu zaproszenia do lektury – każde opatrzone zn...

Trzecie wydanie znakomitego tomu poetyckiego Jarosława Marka Rymkiewicza. Nagroda literacka Nike 2003. Ciemność poezji nie jest pomysłem poetów, to jest coś, co jest jej rdzeniem. Gdyby poezję przenicować, wywrócić na jej drugą stronę, na nice, to ukazałaby się – ciemność. To coś – ta ciemność – znajduje się w najgłębszych warstwach jej istnienia. Jacyś bogowie ją tam kiedyś umieścili. I wchodząc w tę ciemność – wchodzimy też w najgłębsze warstwy naszego tutejszego istnieni...

Autor urodził się 10.04.1973 r. w Gdańsku. Laureat I nagrody w konkursie „O Laur Czerwonej Róży” (1996), autor tomów wierszy: „Nierealit górski” (1997), „Jasne i Pełne” (2003), „Złe zamiary” (2008) oraz audiobook „Pusta noc” („Bliza” nr 4/2012). Publikował w licznych czasopismach literackich, m.in. w: „Akancie”, „Arteriach”, „Autografie”, „Cegle”, „Die Aussenseite Des Elementes”, „FA-arcie”, „Frazie”, „Frondzie”, „Gazecie Malarzy i Poetów”, „Megalopolis”, „Opcjach”, „Portreci...

Wiersze wchodzące w skład Gołębich rozmów zostały zauważone i wyróżnione przez jury w V OKP i VI OKP im. K.Ratonia.

My, matki bogów, jesteśmy śmiertelne”. Genialna prostota. Gdyby tych wierszy nie pisała kobieta o kobiecie (i o wszystkich duszach żyjących), rzekłbyś: tego nie mogła napisać kobieta – wszak do dziś żadna tak nie pisała.
Tolo Szaleńczyk

Wiersze – „W rytmie haiku” Marii Wilczek to drobne liryki, w najgłębszym sensie bliskie kontemplacyjno-refleksyjnym haiku japońskim, wiodą czytelnika w takie regiony przeżywania świata, w których to, co istnieje, i to, co się zdarza, staje się zarazem znakiem czegoś więcej, pozwala przekraczać krąg czysto zmysłowego odbioru rzeczywistości. Treściowo trzyma się autorka zazwyczaj związku z przyrodą, wnika w jej piękno, odnotowuje to, co mało zauważalne, a jej refleksje dotyczą ...

Wybór wierszy:
O 4.10 na trawniku przy Houghton Library
w Bostonie, rozmyślania
Jedna z wielu definicji
Nieporozumienie
Pielgrzymowanie
Samotność
Wieczorami
W prezencie ślubnym
Po raz pierwszy
Mądrość
Wiersz o Poezji
Rozłąka
Na pożegnanie, w poniedziałek
Szacunek
W czwartą rocznicę
Drzewa
Po latach

Debiut o tyle nietypowy i oryginalny, że wykorzystując tytuł jednej z książek Jana Parandowskiego, można powiedzieć, że jest to swoiste „niebo w płomieniach”. Jest to mocowanie się podmiotu lirycznego, nie tylko z samym sobą, ale z otaczającym światem, z jego rzeczywistymi wartościami, albo z namiastkami tego, co za wartości uchodzi. W liryce Gunnara widać nieustanną walkę, która ma zapewnić ład i poczucie bezpieczeństwa, zniwelować niepewność. Ten proces nie dzieje się z dn...