Opis treści
Książka nagrodzona Amerykańską Nagrodą Krytyków Literackich Bestseller „New York Timesa”, jedna ze 100 najlepszych książek pierwszych dwóch dekad XXI wieku według „Guardiana” Maggie Nelson, amerykańska pisarka i intelektualistka, nawiązując do Barthes’owskiej interpretacji mitu o Argo, odnawia znaczenia najważniejszych dla siebie pojęć. Bo Argonauci to z jednej strony intymny opis doświadczeń autorki jako partnerki osoby niebinarnej, matki i córki, a z drugiej – erudycyjna rozprawa na temat tożsamości, seksualności i przemijania. Autorka sprawnie przeplata osobiste doświadczenia z teorią queer, psychologię z historią sztuki, filozofię z codziennością. Dzięki poświęceniu uwagi wyzwaniom, z jakimi na początku XXI wieku mierzą się kobiety w nieheteronormatywnych związkach, i niejednokrotnie stawaniu w opozycji do głównego – męskiego – nurtu pisania o LGBTQ+, „Argonauci” bez wątpienia wpiszą się w historię literatury feministycznej i queerowej.
Readlikeagirl.pl 30-06-2020
Readlikeagirl.pl 30-06-2020
„Argonauci” to esej i wspomnienia lesbijki, która wyszła za mąż za faceta, który był kobietą. Ma z nim syna z in vitro. W czasie kiedy zachodziła w ciążę on przechodzi kurację hormonalną. Doświadczenia Meggie Nelson to kręgosłup książki, ale autorka znajduje dla nich odniesienia w teoriach filozoficznych i psychologicznych. Dlatego „Argonauci” to erudycyjny, wielotematyczny tekst o cielesności i emocjonalności człowieka. Nie czytałam jeszcze tak wielowątkowej rozprawy o macierzyństwie, akceptacji swojego ciała, akceptacji społecznej, kulturze LGBTQ, gender i budowaniu rodziny. Momentami trudno było mi nadążyć za myślami Nelson, ale nie mam poczucia, że coś mi umknęło. Autorka zostawia w tekście punkty odniesienia żeby nie zgubić się w teoriach, którymi operuje. Nelson wykorzystuje mit o okręcie Argo, który Argonauci nieprzerwanie naprawiali w trakcie podróży po złote runo. Statek jest metaforą ludzkiego ciała, które można „naprawiać”, ale zawsze zostaje nienaruszalny szkielet. Społeczność LGBTQ to mityczni marynarze wyruszający na nieznane wody. Ich podróż wymaga konfrontowania się z nieprzychylnym światem i ciągłych tranzycji. Motyw Argo spina klamrą opowieść o tym, że różnego rodzaju teorie sprawdzają się w momencie, w którym nie stykają się z realnymi przeżyciami. „Argonauci” to książka wymagająca. Jedna z tych, którą czyta się wolno i myśli nad każdym zdaniem. Dopiero po jej przeczytaniu zdałam sobie sprawę, że płeć jest nadrzędnym wyznacznikiem w dzisiejszym świecie. Nieidentyfikowanie się z żadną lub płynne przechodzenie z jednej do drugiej jest czymś co wymyka się myślowym schematom. W świecie, w którym męskość i kobiecość to konkretne życiowe scenariusze życie poza tym nurtem to ogromne wyzwanie. Ostatecznie na pierwszym planie stoi człowiek i kwestie, które są niezależne od płci. Czyli chęć dowiedzenia się prawdy o sobie, samoakceptacja i potrzeba miłości.
Opinia nie jest potwierdzona zakupem