Opis treści
Opracowany przez Beatę Mielczarek tekst Autobiografii Wlastimila Hofmana (ur. 27 IV 1881 w Karlínie, obecnie dzielnicy Pragi) przywraca pamięć o malarzu, debiutującym w okresie Młodej Polski i tworzącym do końca długiego życia (zm. 6 III 1970 w Szklarskiej Porębie). Jego dzieła, które cechuje charakterystyczny styl wypracowany pod wpływem symboliczno-alegorycznej sztuki Jacka Malczewskiego, znajdują się w kilkunastu muzeach i galeriach polskich oraz zagranicznych. W Autobiografii spisanej w latach 1951-1958 roku artysta wyjaśnia nie tylko skomplikowaną sprawę swej tożsamości (ojciec był Czechem, matka Polką, nazwisko miał niemieckie, imię czeskie, sam postanowił zostać Polakiem i zawsze przekonywał, że w tym, co tworzy, ujawnia się „polski duch”), ale przypomina także swoich licznych krewnych, przyjaciół, nauczycieli i znane postaci krakowskiego środowiska przełomu XIX i XX wieku.
