Opis głównych nurtów Dyskursów o Macedonii opiera się na najważniejszych oraz najnowszych polskich i obcych opracowaniach z zakresu lingwistyki tekstu i dyskursu. Istotną cechą analiz jest wyeksponowanie zagadnień dotyczących teorii i praktyki dyskursu w macedońskiej kulturze, języku, literaturze, polityce i mediach. Popularność dyskursu przewyższyła najśmielsze oczekiwania jego twórców i badaczy. Może on dotyczyć wielu odrębnych merytorycznie i metodologicznie obiektów, a ich inter- i subdyscyplinarność łączy - wszechobecna w życiu społecznym, kulturowym i politycznym - dyskursywność, która ujawnia się nie tylko w codziennych, lecz także często ekstremalnych uwarunkowaniach życia macedońskiego społeczeństwa, państwa i narodu. Niniejsze ujęcie sytuuje dyskurs w teorii lingwistyki komunikacyjnej wraz z wypracowanymi w jej obrębie klasyfikacjami, a także jako istotny element analizy dyskursu w dwóch jej podstawowych odmianach: językoznawczej i politologiczno-medialnej.
