Opis treści
Proponowane przepisy zawierają tylko warzywa, ponieważ autor uważa, że smakują najlepiej solo, bez mięsa, ryb czy drobiu.
W Azji Południowo-Wschodniej i na Dalekim Wschodzie diety wegetariańskie były stosowane przez wieki przez tych, których filozofia i religia (hinduizmu, buddyzm, zen) uznały prawo zwierząt do życia, widząc w ich zabijaniu grzech, jeśli tylko zwierzę nie było szkodliwe dla człowieka. Pierwsze (niektórzy twierdzą, że najlepsze) warzywne potrawy z Indii, Chin i Japonii wciąż są serwowane w buddyjskich klasztorach.
Dzisiaj na Zachodzie nie tyle religia co raczej chęć dbania o własne zdrowie sprawia, że wiele osób je coraz więcej warzyw. Tendencja, by spożywać mniej mięsa i innych tłustych potraw jest coraz wyraźniejsza. Ważną rolę w tej transformacji odgrywa również gospodarka. Dieta mięsna staje się coraz droższa.
Autor swoje warzywne inspiracje zebrał w następujących kategoriach:
-zupy
-przystawki i dipy
-sałatki
-warzywa gotowane
-warzywa faszerowane
-zapiekanki i dania jednogarnkowe
-placki, pikantne przystawki i dodatki
-dressingi, sosy i buliony
-marynaty
Arto der Haroutunian - urodził się w Aleppo, w Syrii, w roku 1940, ale jako dziecko przeniósł się z rodzicami do Wielkiej Brytanii, gdzie spędził większość życia. Studiował architekturę i rozpoczął karierę, projektując restauracje, kluby i hotele. W roku 1970 wraz z bratem otworzył pierwszą armeńska restaurację w Manchesterze, która dała początek sieci restauracji i dwóm hotelom.
Pasja do gotowania sprawiła, że w naturalny sposób zaczął pisać książki kucharskie, w których zamiłowanie do jedzenia łączył z zainteresowaniem historią i kulturą regionu. Wierzył, że bogata tradycja kulinarna Bliskiego Wschodu jest głównym źródłem wielu kuchni Zachodu, a jego książki zostały pomyślane jako wprowadzenie do owej tradycji. Autor był znany nie tylko ze swej pasji kulinarnej, lecz także jako malarz międzynarodowego formatu, wystawiający swe prace na całym świecie. Do jego pozostałych zainteresowań należały komponowanie muzyki i tłumaczenie dzieł tureckich, arabskich, perskich i armeńskich autorów.
