Opis treści
Kulturowa tkanka organizacji bywa konceptualizowana jako zjawisko spontaniczne i zastane, częściej jednak jest postrzegana jako potencjalny instrument kształtowania zachowań organizacyjnych. Takie podejście – faworyzowane przez specjalistów od zarządzania – miało uczynić z elementów kultury środki kierowania podwładnymi w celu zwiększenia wydajności. Upowszechnienie się pojęcia i takiego rozumienia kultury organizacji wspierało procesy upodabniania organizacji sektora publicznego i społecznego do sektora prywatnego (firm nastawionych na zysk), a także przekształcenia ustrojowe (od gospodarki socjalistycznej ku systemowi kapitalistycznemu) w naszej części Europy. Równocześnie socjologii organizacji – tradycyjnie zainteresowanej humanizacją pracy – grozi zbliżenie się do nauk o zarządzaniu, które poszukują skutecznych narzędzi dla menedżerów. Alternatywę rozwoju tej subdyscypliny stwarza poszukiwanie jej krytycznej funkcji oraz kształtowanie takiej kultury organizacji, która przenikając do otoczenia, wspomagałaby tworzenie otwartego, tolerancyjnego, odpowiedzialnego społeczeństwa.
