Opis treści
W wielkiej machinie wojny pojedynczy człowiek zdaje się nieistotny. Cierpienie dotyczy wszystkich, także tych najbardziej bezbronnych.
Ewa trafiła do sierocińca jako dwulatka. Dyrektorka, Wanda, wszystkich wychowanków otacza troskliwą opieką, Ewę jednak obdarza szczególną pieczą i miłością.
Wybuch wojny dla dzieci oznacza huk spadających bomb, ale nie od razu zmienia ich rzeczywistość. Zaangażowana w konspirację dyrektorka oraz jej prawa ręką, kucharka Anna, dokonują cudów, by codzienność dzieci ucierpiała jak najmniej. Wszystko nagle się zmienia, gdy Wanda zostaje aresztowana.
Dorastająca Ewa pomaga, jak potrafi. Kradnie na targowisku warzywa, czasem kawałek boczku. Zanosi konspiracyjne dokumenty. Naraża się, aż w końcu…
Wojna zapisana w podręcznikach to tylko opis bitew i militarnej taktyki. Nie przeraża tak, jak los człowieka walczącego o worek ziemniaków dla dwudziestu sierot. Nie trwoży tak, jak los krzywdzonej dziewczynki. Nie wyciska łez tak, jak strata poniesiona przez pojedynczego człowieka, przez dziecko.
Czy Ewa, choć sprytna, błyskotliwa i inteligentna poradzi sobie w świecie, w którym nie ma zasad?
Czy uda jej się wyjść z wojennego koszmaru wciąż niosąc w sobie – światło?
Kama 06-03-2025
Kama 06-03-2025
Powiedz mi, czy zabiłabyś, aby ocalić życie? Powiedz mi, czy zabiłabyś, aby udowodnić swoją rację? Zniszcz, zniszcz, spal, niech to wszystko spłonie Ten huragan wciąga nas wszystkich pod ziemię Mama Ewy Margerita nie mogła zaopiekować się swoją ukochaną córeczką, ponieważ odsiadywała wyrok więzienia za odebranie komuś życia. Kim buła wcześniej, nie wiadomo, jednak nazwisko kobiety było znane i stało się pożywką dla prasy. Dwuletnia wówczas dziewczynka trafiła do warszawskiego sierocińca ulokowanego w dzielnicy Marymont. Tam trafiła pod opiekę dwóch przyjaciółek- dyrektorki Wandy i jej przyjaciółki, kucharki Anny. Obie traktowały swą wychowankę jak córkę. Ta zresztą okazała się wyjątkowo mądrą i ambitną osóbką i pomagała w domu jak mogła. Początkowo wybuch wojny był dla dzieci abstrakcją ,a dopóki nad wszystkim czuwali Wanda oraz jej przyjaciel, pracownik magistratu Władysław. Niestety , wszystko było w miarę dobrze , póki nie nastały rządy Karla Eberharda. Wśród wojennej zawieruchy Ewa dojrzewała i zmieniała się bez wytchnienia walcząc o wolność Ojczyzny. Pewnego dnia , gdy jej życie było zagrożone ocalił ją nieznany młody mężczyzna, który później przedstawił się jako Edward. Jak tam znajomość odmieni życie bohaterki? Czy wśród bestialstwa może rozkwitnąć coś najcenniejszego na świecie? Po książki pani Agnieszki sięgam zawsze z ciekawością, a czytanie ich wciąga niczym wir i nie pozwala odłożyć powieści nawet na moment. Wojenna rzeczywistość , cierpienie i brutalność łączą się z miłością, pragnieniem wolności i nadzieją. Już nie mogę się doczekać dalszych losów bohaterów i mam nadzieję, że autorka nie każe nam czekać zbyt długo .
Opinia nie jest potwierdzona zakupem