Opis treści
Dennis Rodman zawsze wyróżniał się jako jedna z najbardziej kontrowersyjnych osobowości w świecie sportu – niezależnie od tego, czy chodzi o udział w zdobyciu trzech tytułów mistrzowskich przez Michaela Jordana i Chicago Bulls, czy o występ na promocji książki w sukni ślubnej (i pełnym makijażu)… Ekstrawagancki gwiazdor koszykówki nieustannie wzbudza emocje i regularnie gości na pierwszych stronach gazet.
Powinienem być już martwy to kronika wzlotów i upadków Dennisa Rodmana. Od myśli samobójczych i wewnętrznej przemiany na parkingu pod halą Detroit Pistons, przez szaleństwa w San Antonio Spurs, najlepsze lata kariery w Chicago Bulls, nieudane epizody w Los Angeles Lakers i Dallas Mavericks, aż po marzenia o powrocie do NBA. Od złych relacji z matką i siostrami, przez romans z Madonną, nieudane małżeństwo z Carmen Electrą, po trudny związek z Michelle Rodman… Powinienem być już martwy to historia walki z rywalami na parkiecie i zmagań z uzależnieniem poza nim. Unikalne spojrzenie na życie jednej z najbardziej niezwykłych gwiazd sportu.
Dennis był zdecydowanie tym typem człowieka, którego w walce chciało się mieć po swojej stronie.
– Michael Jordan
Kiedy myślę o Dennisie, przychodzą mi do głowy określenia: lojalny, inteligentny, doskonale przystosowany. Był prawdopodobnie najbardziej swobodnym graczem, jakiego trenowałem. Prawdziwy zwycięzca!
– Chuck Daily
Robak jest jedynym bezkręgowcem, który ma więcej sprzętu niż Home Depot i więcej atramentu niż kałamarnica. Dzięki Bogu, Dennis Rodman jest tylko jeden!
– Richard Johnson, „New York Post”
Bardziej znany z paradowania w sukni ślubnej, niż ze zrównoważonych umiejętności koszykarskich. Jasne, był impulsywny i niemądry. Tak, nie cierpiał treningów i pracy zgodnie z harmonogramem. Kiedy jednak rozpoczynała się gra, nikt nie rywalizował z większą zaciętością. Ostatecznie Rodman zakończył karierę z pięcioma mistrzowskimi pierścieniami.
– Charley Rosen, FoxSports.com
O autorach:
Dennis Rodman siedem razy zdobył tytuł najlepiej zbierającego zawodnika i został włączony do Koszykarskiej Galerii Sław im. Naismitha. W swojej czternastoletniej karierze wywalczył pięć mistrzowskich pierścieni NBA (w roku 1989 i 1990 z Detroit Pistons, a w latach 1996–1998 z Chicago Bulls). Dwukrotnie został wybrany Obrońcą Roku (1990, 1991). Rozegrał ponad 900 spotkań w lidze NBA ze średnią liczbą punktów na mecz wynoszącą 7, a zbiórek 13.
Jack Isenhour ukończył West Point i został odznaczony jako weteran wojny w Wietnamie. Jako student Akademii Wojskowej grał w pierwszym składzie drużyny Boba Knighta. Po opuszczeniu armii zdobył tytuł magistra komunikacji społecznej na Uniwersytecie Tennessee, a później rozpoczął karierę dziennikarza telewizyjnego. Mieszka w Charlotte w Karolinie Północnej.
