Opis treści
Sobotnie przedpołudnie 7 października 2023 r. spędzałam w Bethesdzie pod Waszyngtonem w domu Basi i Marka, marcowych emigrantów, dzieci polskich Żydów ocalałych z Zagłady. Śniadanie przerywały telefony z meldunkami o losie izraelskiej rodziny i znajomych. Wszyscy dopiero uczyli się nazw zaatakowanych kibuców i twarzy zakładników, które potem ciągle powracały w wiadomościach: Naamy Levy, dziewczyny w zakrwawionych spodniach od piżamy i ze związanymi na plecach rękoma, Shani Louk spętanej na platformie pickupa jak ofiarne zwierzę, Hersza Goldberga-Polina z urwanym przez eksplodujący granat przedramieniem czy Eden Jeruszalaim, barmanki ze zmasakrowanego festiwalu Nova. Dzisiaj już wiadomo, że wszystkie te osoby nie żyją.
