Opis treści
W skład 3. tomu Wierszy Czesława Miłosza wchodzą utwory pisane w latach 1962–1987, w tym tak znane tomy, jak: Gucio zaczarowany (1965), Miasto bez imienia (1969), Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada (1974), Hymn o perle (1982), a także utwory rozproszone, drukowane w tym czasie w czasopismach. Okres ten to długie lata profesury w University of California w Berkeley i dojmującej izolacji w samotni na Grizzly Peak, kiedy to poeta – objęty zakazem druku w kraju i osamotniony wśród nieprzychylnej mu emigracji – pisząc uparcie w języku ojczystym, miał wrażenie, że równa się to wkładaniu wierszy do dziupli w drzewach. Sytuację radykalnie odmieniła Nagroda Nobla i triumfalny powrót twórczości Miłosza do ojczyzny. Wśród wierszy napisanych w ciągu tych 25 lat znajdujemy takie arcydzieła, jak Veni Creator, Moja wierna mowo, Ars Poetica?, Dar, Elegia dla N.N., Œconomia divina, Rue Descartes, Rzeki – tworzące najściślejszy kanon poezji Czesława Miłosza.
