Opis treści
MACIEJ STOJEK (rocznik 1989) – rdzenny zielonogórzanin, lokalny
patriota, zasłuchany w muzyce obserwator życia codziennego.
Publikował w piśmie literacko-kulturalnym Pro Libris. Niniejszy tomik jest
jego poetyckim debiutem, a wiersze w nim zawarte określa jako: Wiersze do
czytania, gdy za oknem nie widzisz słońca. Żyje nadzieją, że dla większości słońce
jednak wzejdzie, a wiersze pozostawią po sobie coś więcej niż tylko słowa.
Tomik składa się z 70 wierszy białych i 10 „Wierszy wymiętych skrawkami rymów”.
Blisko sto stron poezji napisanej z punktu widzenia obserwatora, opisującej najprostszych ludzi i ich wcale nie proste zmagania z życiem. W tomiku odnajdziemy także sporo wewnętrznych przeżyć autora, które są tutaj podane na tacy – ciężkiej tacy, na której nie mogło zabraknąć przemyśleń, emocji i miłości.
