Opis treści
Od najdawniejszych czasów człowiek realizuje w środowisku morskim wiele form działalności gospodarczej. Obejmują one między innymi: przewozy różnego rodzaju towarów, wszelkie formy rybołówstwa, eksploatację kopalin zalegających pod dnem morskim, różnorakie formy morskiej rekreacji oraz wykorzystanie odnawialnej energii, której niewyczerpalne zasoby tam się znajdują.
Prowadzenie jakichkolwiek działań powodujących zakłócenia realizacji wspomnianych form morskiej działalności człowieka może mieć poważne konsekwencje dla funkcjonowania istotnej części populacji ludzkości. Do najgroźniejszych z nich należy zaliczyć międzynarodowe i wewnętrzne konflikty zbrojne.
Dlatego społeczność międzynarodowa starała się ograniczać prowadzenie działań zbrojnych na morzu oraz minimalizować ich skutki poprzez wprowadzanie odpowiednich unormowań prawnych.
Normy dotyczące prowadzenia konfliktów zbrojnych na morzu tworzą istotną część międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych oraz jedną z najstarszych części prawa międzynarodowego publicznego.
Specyficzne środowisko naturalne - jakim jest morze - wymaga zastosowania swoistego rodzaju konstrukcji prawnych, w których znaczącą rolę odgrywa prawo zwyczajowe.
W niniejszej publikacji autorzy podjęli próbę przeglądu skodyfikowanych i zwyczajowych norm prowadzenia konfliktów zbrojnych na morzu oraz wybranych opracowań krajowych i zagranicznych, odnoszących się do tej problematyki.
