"Gdy czytam wiersze Wiesława Kulikowskiego, myślę, że każdy, kto żyje wystarczająco długo, zna miejsca niegdyś kwitnące, owe wiśniowe sady, bliskie imiona, nazwy miast, które zginęły w wypadkach historii i zostały już tylko w pamięci. Kulikowski jest twórcą całkowicie oryginalnym, nieulegającym żadnej literackiej modzie. Gdy czytam jego wiersze, odzyskuję spokój; to o czym myślę jest w jego mądrych książkach, w których posłuszne Autorowi słowo budzi tęsknotę za głębszą refle...
Słowo "nieoczywistość" wraz z synonimami wielokrotnie przejawia się w tej książce. Literatura, a szczególnie poezja, przekracza strefy pewników poznawczych, językowego schematu, społecznego konwenansu, utrwala świadectwa niepowtarzalnej wrażliwości, eksponuje radykalną przygodę z istnieniem, w której omija się szerokie i wygodne traktaty, a odziedziczona mądrość okazuje się daremna. Małe niespodzianki codzienne i wielkie tajemnice związane z naszym istnieniem - w skali świato...
"Jestem poruszony pięknymi, sugestywnymi obrazami świata, przestrzeni, natury i - niezauważalnymi dla czyjegoś innego oka - drobiazgami przyrody obecnymi w kruchej, pełnej ulotnego wdzięku liryce Zygmunta Ficka. W odróżnieniu od wielu współczesnych poetów, którzy w swoim opisie świata nie wychodzą poza najbliższy horyzont antropocentryczny (człowiek i tylko człowiek jako bohater literacki), autor umieszcza ognisko swojej kamery w oku pawika, drozda, kropli, która wzbiera i...
Dotyk…, wybór wierszy Lesława Faleckiego, zawiera teksty pisane w latach 1978-2015. Jest to więc dość duża przestrzeń czasowa, pozwalająca czytelnikowi na prześledzenie zasadniczych cech tej poezji. Jednak obecny zbiór różni się od poprzednio wydawanych tomików poetyckich dzięki zgromadzeniu w nim krótkich form, które, jak sądzę, należą do najlepszych wierszy Lesława Faleckiego. Przy zachowaniu ogólnego tonu całej tej poezji, bardzo osobistej i (niekiedy aż za bardzo) emocjon...
Tom szkiców Gabrieli Matuszek zawiera teksty publikowane w ciągu kilkunastu lat i obejmuje bogaty wachlarz zagadnień. Książka składa się z kilku kręgów tematycznych. Pierwszy, zatytułowany Męskość i polityka, najbardziej obszerny, zawiera teksty poświęcone porównawczej analizie ważnych powieści polskich i europejskich, podejmujących istotne tematy społeczne, polityczne i egzystencjalne (M. Houellebecqa, J.M. Coetzeego, G. Grassa, B. Schlinka, H.U. Treichela, S. Chwina, A. Lib...
W tym zbiorze wierszy Zofii Zarębianki, siódmym z kolei, poprzedzonym przez tomik Tylko na chwilę (2012), od razu zauważamy przedłużenie linii tematycznych, a także konsekwencję w zakresie wyborów i realizacji artystycznych. Na plan pierwszy wybijają się rozważania eschatologiczne – o finalnych przeznaczeniach, śmierci przeżytej świadomie, obdarzonej religijnymi oraz egzystencjalnymi sensami, o rzeczach aktualnych skierowanych ku przyszłości, kiedy nastąpi przekroczenie grani...
Bogdan Rogatko, znany krakowski krytyk, niedługo po świetnej książce Czas zbliżeń wydaje kolejną – Kraków literacki. Impresje i listy do poetek. Jej tytuł jest niezobowiązujący, sugeruje szkicowość, impresyjność zapisów, fragmentaryczność, teksty raczej otwierające niż domykające. Nic bardziej mylnego. Ta książka przynosi o wiele więcej niż zapowiada. Znajdziemy tu nie tylko skrótowe relacje z lektur, pisane w formie recenzji bądź felietonów dla pism literackich, ale także po...
Poetka, posługuje się charakterystyczną dla siebie metaforą i środkami wyrazu, w swojej liryce zwraca podmiotowość wykreowanej przezeń bohaterce, jak również stwarzanemu przez podmiot liryczny widzialnemu światu, nie obawiając się przywrócenia do łask szczególnego rodzaju poetyckiego wzruszenia. Piąty tomik wierszy pt. Tu, czyli inaczej "Tutaj", jest bowiem kontynuacją dotychczasowej poetyki Jadwigi Maliny i charakterystycznej dla tej poezji sytuacji lirycznej oraz zawartej w...
Wierszy Elżbiety Zechenter-Spławińskiej nie sposób pomylić z utworami innych artystów słowa, gdyż od razu rozpoznajemy niedającą się imitować dykcję: lapidarny epigramatyczny wyraz, operowanie konceptem, aktywności rejestrującego oka, zderzenie odkrywczych metafor z rzeczywistością opisu, spotkanie z mową codzienną, przenoszenie baśni i historii z dzieciństwa w obszar świata dorosłych, małe traktaty, parabole, aforyzmy. [...] Emocje w tej poezji są zawsze przepracowane, podan...
W poetyckiej materii Wzajemności odczytujemy podobne, ale pogłębione wątki i poetyckie motywy, które pojawiły się we wcześniejszej twórczości Katarzyny Grzesiak. Zostały one pod względem znaczeniowym bardzo wzbogacone, egzystencjalnie dopracowane i świadczą obecnie zarówno o dojrzałości, jak i stałym rozwoju artystycznym autorki Gorzkiego nieba, chociaż głównym bohaterem, któremu oddaje się tutaj cześć, jest nadal Eros. Miłosne tęsknoty, samotność, niespełnienie, widoczne szc...
Choróbka to tytuł wieloznaczny. Na wskroś realistyczny obraz, dokument wręcz, a jednocześnie metafora. Kojarzyć się może z chorobą ustroju, słusznie minionego. Ślady jak po ospie nosi Polska i jej mieszkańcy uwiecznieni, jeszcze w fazie ostrej, na kartach prozy Strękowskiego. Dziś czytelnik nieznający historii, realiów lub niepamiętający tych czasów odbiera taką prozę jako fantazję, przerysowanie czy absurdalny utwór humorystyczny, a tak przecież było naprawdę. To nie jest zw...
Bardzo interesująca, bogata w treści oraz napisana z wyraźnym zacięciem (znamionującym głębokie, emocjonalne zanurzenie w analizowaną problematykę) monograficzna praca stanowić będzie z pewnością cenne uzupełnienie szeregu rozpraw naukowych (polskich i zagranicznych) poświęconych w tytule książki tematyce, czyli propagandzie (w różnorakich jej formach). Można nawet śmiało tę pracę uznać za cenne kompendium wiedzy z tego zakresu, albowiem w siedmiu dobrze skomponowanych rozdzi...
Unosi się, to drugi tom poetycki Bernarda Łacha, krakowskiego poety, który zadebiutował w 2020 roku tomem „Psalmiki” wydanym także w serii Biblioteka Młodych Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oddział w Krakowie. Oba tomy łączy oszczędność formalna i powściągliwość emocjonalna, które zdają się być cechami mocno wyróżniającymi na tle dzisiejszej produkcji poetyckiej w Polsce. Nie są to wiersze – rebusy, czy niekończące się labirynty wynurzeń, tak charakterystyczne dla dzisiejsze...
Nie po raz pierwszy się okazuje, że trzeba niebywałego oka, ucha i talentu, żeby pisać o współczesności prosto, barwnie i zarazem odkrywczo. Z góry wiemy, jak wielu ludzi z wielkim wykształceniem mało dostrzega zła, bzdury i głupoty, i domyślamy się, ilu wiersze Bartłomieja Siwca przyjmie ze zdumieniem. Ale niech one ich podkręcą. Są dokuczliwe, choć w czytaniu bardzo przyjemne i zawierają sporo dobrego smaku, wcale nie z puszki. Piotr Müldner-Nieckowski Po co poecie poczuci...
Krzysztofa Lisowskiego nie trzeba – w Krakowie! – nikomu przedstawiać. Jest autorem wielu tomów poetyckich i także, kontynuując najlepsze tradycje polskiej poezji (Zbigniew Herbert, Jarosław Iwaszkiewicz) pisze książki podróżnicze, eseje z podróży, czyli uprawia gatunek szlachetny…
Adam Zagajewski
I taką właśnie książkę, zawierającą wspomnienia i refleksje z podróży do Grecji, prezentujemy czytelnikowi.
Jest to ponad stu stronicowy tom przekładów France'a Perešena, który jest przez Słoweńców powszechnie uważany za skarb i dumę narodową. Przez coraz to nowe pokolenia poetyckie jest szczególnie ceniony jako niedościgły wzór precyzji wypowiedzi w jej najbardziej mistrzowskiej formie. Gdyby szukać nazwiska o porównywalnej randze wśród polskich twórców słowa, to zapewne byłby to Jan Kochanowski, również z powodu podobnej pozycji startowej tych dwóch mistrzów: tylko na początku po...
Książka autorstwa Łukasza Gamrota opatrzona została poruszającymi ilustracjami Artura Denysa, o których Marta Frej napisała na okładce: "Świat po tamtej stronie okładki wciągnął mnie i przytrzymał". O tekstach składających się na ten debiut Jakub Kornhauser pisał, że "są jak zwierzęta, które wypełzają z każdej dziury po człowieku: pewne siebie, nabite głodem i gniewem, świadome tego, co przyniesie jutro - a raczej czego nie przyniesie"
To drugi po „Janowskiej” cykl wierszy Michała Zabłockiego poświęcony pamięci rodziców. Pierwszy dedykowany był Alinie Janowskiej, ten - Wojciechowi Zabłockiemu. Oba zbiory zawierają po 33 wiersze i utrzymane są dość prywatnym tonie. Są rodzajem wielowątkowej impresji o doświadczeniu wspólnego życia i oswajaniu śmierci.
Niemal wszyscy zgadzają się, że tłumaczenie poezji wymaga specjalnych zdolności, a kto wie, czy nie ociera się o niemożliwość przeniesienia ulotnej esencji poetyckiej do innego języka, więc udaje się tylko nielicznym. Jeśli przekłada się utwory dawniejsze, do zwykłych wymagań dochodzą jeszcze kwestie rytmu, rymu, strofy. Niektóre utwory znamy już z innych tłumaczeń, otrzymujemy więc okazję do porównania ich nowej polskiej wersji z dawniejszymi i – oczywiście – z oryginałami. ...
