Historia Calandra, jedyna sztuka kardynała Bernarda Doviziego, wystawiona po raz pierwszy na dworze w Urbino w roku 1513, uważana jest za jedną z najlepszych XVI-wiecznych włoskich komedii. Cieszyła się wielkim powodzeniem, ucieleśnia bowiem typową dla utworów renesansowych misterną grę między tradycją a współczesnością. Historia Calandra, uznana przez współczesnych za modelowy przykład komedii renesansowej, odwołuje się do komedii antycznej, łącząc ją z włoską tradycją nowe...
Acrostichis (1581), pierwszy polskojęzyczny druk, jaki ukazał się w Toruniu, to najosobliwszy utwór reprezentujący antymoskiewską literaturę propagandową z czasów Stefana Batorego. Jest on blisko w połowie swej objętości wierszowaną, dialogiczną adaptacją najsłynniejszego łacińskiego pamfletu na cara Iwana Groźnego: De magni Moschoviae ducis Ioannis Basiliadis tyrannide (Srogie i niesłychane okrucieństwo Iwana Wasilewicza, wielkiego kniazia moskiewskiego) Aleksandra Gwagnina ...
Poetycki przekład utworu Jana Kochanowskiego na język angielski. Barry Keane jest wykładowcą Uniwersytetu Warszawskiego i uznanym tłumaczem polskiej literatury dawnej. Dzięki jego pracy w języku angielskim dostępne są m.in. "Treny" Jana Kochanowskiego i utwory Anny Stanisławskiej. A country that once dominated central Europe, and led the European resistance to Ottoman invasions in the sixteenth and seventeenth centuries, Poland later suffered terrible reversals: it was obli...
Edycja zawiera dwa siedemnastowieczne kazania pogrzebowe: Żałobę po śmierci Konstancyjej (1631) jezuity Jakuba Olszewskiego oraz Kazanie pogrzebne krolewskie (1634) pastora luterańskiego Andrzeja Schönflissiusa. Kazania te należą do najciekawszych przykładów oratorstwa pogrzebowego pierwszej połowy XVII w. Zostały napisane przez dwóch czołowych kaznodziejów wileńskich tego czasu w celu upamiętnienia śmierci królowej Konstancji Habsburżanki (1588–1631) i zmarłego parę miesięcy...
„Classicum” nieśmiertelnej Sławy (1674) to wzorowany na Pałacu Leszczyńskim Samuela Twardowskiego poemat okolicznościowy ułożony ku czci Jana Sobieskiego po zwycięskiej bitwie z Turkami pod Chocimiem (1673). Alegoryczny pałac bogini, budowany nierzadko z kunsztownych fraz poetyckich zaczerpniętych z twórczości Twardowskiego, wypełniają rzeźby i obrazy znakomitych bohaterów starożytnych i późniejszych, wyróżniających się cnotą męstwa. Obszerny, niepozbawiony wycieczek erudycyj...
Dworzanki (1622) Jagodyńskiego to obszerny, liczący ponad dwieście utworów, zbiór epigramatów zadedykowanych Łukaszowi Opalińskiemu. Kolekcja nawiązuje do idei „księgi świata”, którą najpełniej realizowały w poezji renesansowej Fraszki Jana Kochanowskiego. Także tom Jagodyńskiego to panorama fragmentu znanej autorowi rzeczywistości, w której satyra łączy się z poważną refleksją, erotyk sąsiaduje z nagrobkiem, fraszka biesiadna z epigramatem panegirycznym. Cykl stanowi pokłosi...
„Literatura piękna” to jedna z najszerszych kategorii, głównie ze względu na to, że jej granice są bardzo niewyraźne. Książki w tej kategorii często znajdują się na styku kilku gatunków, w wielu powieściach autorzy bawią się formą, eksperymentują z wykorzystywaniem różnych stylów literackich. Za jeden z najbardziej wyrazistych polskich przykładów można uznać prozę Andrzeja Stasiuka, która ma w sobie elementy autobiografii, reportażu, eseju i opowieści na granicy snu i jawy, a czasem nawet poezji. Kategoria „Literatura piękna” zawiera w sobie dzieła najwybitniejszych pisarzy wyróżnionych prestiżowymi nagrodami międzynarodowymi – Noblem, Pulitzerem, nagrodą Goncourtów czy Man Booker Prize ‒ oraz polskimi – Literacką Nagrodą Nike, Nagrodą Kościelskich, Angelusem, Literacką Nagrodą Gdynia, Paszportem „Polityki”. W tej kategorii znajdują się dzieła zarówno klasyków literatury, jak i pisarzy współczesnych oraz młodego pokolenia. Dlatego obok takich nazwisk jak Aleksander Dumas („Trzej muszkieterowie”, „Hrabia Monte Christo”), Fiodor Dostojewski („Idiota”, „Zbrodnia i kara”), Edgar Allan Poe, Marcel Proust („W stronę Swanna”), Charles Dickens („Oliver Twist”) znajdują się Łukasz Orbitowski („Tracę ciepło”), Wojciech Kuczok („Czarna”, „Gnój”), Eleanor Catton („Wszystko, co lśni”) czy Lauren Groff („Fatum i furia”). W tej kategorii znajdą coś dla siebie zarówno kobiety, jak i mężczyźni, ludzie w podeszłym, średnim i młodym wieku. „Literatura piękna” oferuje nie tylko rozrywkę, ale również możliwość poznania innych, często bardzo odległych kultur. W wielu powieściach zaciera się granica między realizmem a fikcją, a jednym z najciekawszych nurtów z pogranicza świata materialnego i metafizycznego jest realizm magiczny, którego przedstawiciele należą do najważniejszych współczesnych pisarzy (Olga Tokarczuk, Haruki Murakami, Salman Rushdie, Jorge Luis Borges).
