Kolejny tomik autora, w którym króluje tytułowa tematyka. Ciekawym akcentem tych wierszy jest brak dychotomicznego podziału, o który, zdaniem autora, bardzo trudno. Jest to nieco przekorne, bo wcale to nie oznacza, że nie mamy w tej liryce prób oddzielenia zła o dobra. Nawet wówczas, kiedy te dwa zjawiska, choćby w społecznym czy politycznym ujęciu sąsiadują ze sobą czy się przemieszczają. Jak zwykle u autora trochę dydaktycznej i historycznej, ciekawej refleksji.
Ten oksymoroniczny tytuł oddaje charakter tej poezji, w której z perspektywy czasu ogląd przeżytych uczuć staje się podstawą refleksji o wartościach, które się wyznawało. Te pozorne wspomnienia okazują się być aktualne, porządkują teraźniejszość, w której podmiot liryczny tych utworów próbuje się odnaleźć.
Śpiewna, roztańczona wręcz fraza, która nawiązuje do klasycznych ujęć naszych romantyków i nie tylko. Ten ciekawy dialog z tradycją, w sensie prezentowanej poetyki, dotyczy też różnorodności tematycznej. Tytułowy Ikar to symbol prawdziwego człowieczeństwa i nadziei, że sens życia jest, że istnieje, że jest ponadczasowy, zarówno w wymiarze ludzkim jak i boskim, ziemskim i kosmicznym. Mądra i uniwersalna liryka.
Wiersze Jolanty Więcław, które przybierają ilustrowaną szatę „Notatnika”, przywodzą mi na myśl tytuł jednego z najpiękniejszych opowiadań Jarosława Iwaszkiewicza. Wśród Jego młynów, obok tych nad Kamienną i Lutynią, jest także „Młyn nad Utratą”. Odczytajmy tytułową „Utratę” nie jako nazwę własną, ale pospolitą. Okaże się wtedy, że ten żywioł, żywioł utraty, jest wodą na młyn poezji Jolanty Więcław. U Iwaszkiewicza zostaje skojarzony z innym żywiołem: wodą, symbolem podświado...
MACIEJ STOJEK (rocznik 1989) – rdzenny zielonogórzanin, lokalny patriota, zasłuchany w muzyce obserwator życia codziennego. Publikował w piśmie literacko-kulturalnym Pro Libris. Niniejszy tomik jest jego poetyckim debiutem, a wiersze w nim zawarte określa jako: Wiersze do czytania, gdy za oknem nie widzisz słońca. Żyje nadzieją, że dla większości słońce jednak wzejdzie, a wiersze pozostawią po sobie coś więcej niż tylko słowa. Tomik składa się z 70 wierszy białych i 10 „Wier...
Sztuka w trzynastu scenach CÓRKI KING KONGA, której akcja toczy się współcześnie w domu starców, a jej głównymi bohaterkami są trzy młode pielęgniarki Berta, Carla i Meggie, miała premierę w Theater am Neumarkt w Zürichu w 1998 roku. Prapremiera polska odbyła się w listopadzie 2000 r. w Teatrze Polskim w Poznaniu.
Agnieszka Zajdowicz - urodzona w Białymstoku. Rocznik 1976. Poetka, kociara, nadwrażliwiec, chodzi spać z kurami, budzi się o "Wpół do szóstej" - zgodnie z tytułem bloga, który prowadzi.
Jej wiersze prezentowane były na antenie Radia Akadera i Radia Muzyczna Cyganeria oraz wyświetlane na kamienicy przy ulicy Brackiej w Krakowie.
"Jubiler słowa" ...to poezja dystyngowana... niczym przyciszona bossa nova, otula jak dym cygara, pozwala się zrelaksować i pod zamkniętą powieką przewinąć klisze z pytaniami, na które często nie ma odpowiedzi…"Bianka Kunicka Chudzikowska – plastyk, kulturoznawca, historyk sztuki, z zamiłowania poetka i pisarka Poezja Leszka Szulczyka dotyka ważnych spraw świata. Rozważania wzniosłe, ale też rozmarzone, piękne, delikatne jak powiew wiosny i muśnięcie subtelnej miłoś...
Po Czytniku linii papilarnych (2015) i Pamięci operacyjnej (2017) Ewa Lipska powraca z Miłością w trybie awaryjnym – kolejnym tomikiem, którego znakiem rozpoznawczym jest zderzenie nowoczesnego cyfrowego świata z tym, co w historii ludzkości odwieczne: językiem i wyobraźnią, niepokojami i pytaniami, które towarzyszą nam od zawsze. Czy jest to kontynuacja większej całości, czy domknięcie tryptyku? Nie wiadomo. Miłość w trybie awaryjnym to zbiór ponad dwudziestu wie...
Co robi Poeta? Łowi chwile szczęścia. A że jest ich niewiele, nigdy nie zapomina o tym, że niewiele. Szczęście nie potrzebuje wymyślnej klatki wiersza. Woli formy proste - jak kreska na powiece, okno i guzik z pętelką. Zamknięte w ciemnym worku słów świeci w ciemności niczym latarnia, którą niesie przed nami wieczny Towarzysz Podróży, niespuszczający z nas oka nawet na chwilę.
Bohaterem tej książki jest Czas. Zagadka ludzi, rzeczy i zdarzeń, dla których zabrakło miejsca w wielkim Scenariuszu. Zawsze fascynowała nas myśl, że to, co istnieje, jest tylko jednym z wariantów Możliwego. Zobaczyć tę Inność, która sąsiaduje z Rzeczywistym. Zwiedzić ją myślą i sercem. Kto wie, może właśnie tędy wiedzie jedna z dróg, by trochę lepiej zrozumieć to, co wydarzyło się - jak mówimy - „naprawdę”?
Wiersze z debiutanckiej książki Alicji Rosé to zaproszenie czytelnika do podróży po zimnej, surowej północy. Norweskie jeziora, estońskie wybrzeża i fińskie białe noce stanowią tło intymnych, poetyckich opowieści. Trwałe, choć pospiesznie zawierane przyjaźnie inspirują do wnikliwej obserwacji obcego otoczenia – ludzi i surowej natury, w której jak w zwierciadle odbijają się uczucia wędrowca. Dla Rosé nieustanne przemierzanie obcych krain to również pretekst do wędrówki w głą...
„To już Twój drugi tomik haiku, Elżbieto, nauczycielko nurkowania w głąb słowa, unoszenia się na jego falach. Łagodnie pozwalasz, aby same tworzyły relacje i wiązały mowę. Po niepełnej pustce przyszedł nowy czas, kiedy w dłoni znajdujesz malutką łupkę pistacji. Jeszcze zatrzaśniętą, ale to nie młotek ją otwiera, tylko haiku. W każdej Twojej strofie ze zdziwieniem odkrywam inną pestkę, która zaraz wypuszcza kiełek – w moim wnętrzu. Pokazujesz ważną rzecz: od formy, którą kszt...
„Emocjonalny mix” nie jest zbiorem utworów łatwych, chociaż otwierają go wiersze lekkie, nawiązujące do tradycji fraszek. Dalsze części są coraz poważniejsze i mroczniejsze. „Emocjonalny mix” to tomik, na który składa się 70 wierszy pisanych pod wpływem chwili. Podmiot liryczny za pomocą poezji opisuje świat, swoje rozterki i rozlicza się z uczuciami. Wiele wpadło do tego miksu, lecz mimo tego tomik jest spójny i poukładany. Podczas lektury „Emocjonalnego miksu” można wyczuć,...
Pośród doświadczeń twórczych i czytelniczych poezja jest przeżyciem najbardziej intymnym. Indywidualnym. Bogusław Kierc od lat dokonuje rzeczy, wydawałoby się, niemożliwej. Otóż w tym świecie zwielokrotnionego indywidualizmu pozostaje, jakkolwiek paradoksalnie by to nie zabrzmiało, zjawiskiem jeszcze bardziej osobnym. Rytmy albo wiersze stałe są tego kolejnym dowodem. Posługując się sztafażem gatunkowym poematu, autor w istocie dekonstruuje go wewnętrznie, z maestrią rozsadza...
León Felipe (1884–1968) nie należy do poetów, których nazwiska padałyby pierwsze podczas debat nad wyborami wierszy czy antologiami hiszpańskich autorów. Wczesne opuszczenie Hiszpanii i kłopot z zakwalifikowaniem do konkretnego pokolenia literackiego sprawiły, że został on niejako odsunięty na dalszy plan. Równie dobrze jednak właśnie trudność z zaszeregowaniem i marginalizacja tego autora mogą szczególnie zaintrygować czytelnika: zachęcić do odkrycia – czy też ponownego odkr...
Tragedia Shakespeare'a z roku 1605. Fabuła oparta jest na legendzie o Llyrze, mitycznym królu Brytanii.
Król Lear postanawia rozdzielić swój majątek pomiędzy swoje trzy córki. Chce podzielić go według miłości córek do ojca. Postanawia dać majątek dwóm starszym córkom, po tym jak najmłodsza córka odmawia wyznania miłości ojcu. Wkrótce Lear przekonuje się, że podjął złą decyzje.
Otrzymujecie Państwo szósty już tomik poetycki autorstwa Lecha Tkaczyka Wypożyczalnia Skrzydeł Anioła Stróża. Dla poety Wypożyczalnia Skrzydeł Anioła Stróża to miejsce o wielu funkcjach-coś w rodzaju poczekalni, miejsca kwarantanny, szatni, garderoby, sądu, targowiska z różnymi stoiskami w jednym. Tutaj muszą wejść i ludzie i anioły, którzy przybywają z ziemi zanim wejdą do nieba. Tutaj też muszą wejść wychodzący z nieba, czyśćca, a nawet piekła. Bywa więc, że zabłądzi tu i ...
Na antologię Pan Ein i inne historie składa się siedem sztuk satyryka i opozycjonisty Wiktora Szenderowicza w tłumaczeniu Jerzego Czecha, wywiad tłumacza z autorem i wybór aforyzmów twórcy. Książka opatrzona okładką projektu znakomitego grafika, Lecha Majewskiego oraz rysunkami satyrycznymi, dopełniającymi wymowę dramatów. W twórczości Szenderowicza widać wiele umiejętnie przetworzonych tropów literackich. Farsy polityczne przeplatają się z bogatą tradycją teatru absurdu, świ...
Kategoria „Poezja / Dramat” zawiera utwory reprezentujące dwa rodzaje literackie. Poezja to dosyć wieloznaczny termin wywodzący się ze starożytnej Grecji. Kiedyś oznaczał ogół wszystkich dzieł literatury pięknej, obecnie za poezję uważa się wszystkie utwory pisane mową wiązaną, czyli wierszem. Dramat z kolei uznawany jest za rodzaj sztuki z pogranicza teatru i literatury, dziełem literackim jest tylko i wyłącznie w warstwie słownej – sama realizacja teatralnego widowiska jest zaliczana do szeroko pojętych sztuk teatru. W kategorii „Poezja / Dramat” znajdują się więc utwory cenionych twórców, które tworzą kanon literatury zarówno polskiej, jak i światowej. Możemy tu znaleźć poezje najwybitniejszych poetów polskich, takich jak Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Czesław Miłosz czy Krzysztof Kamil Baczyński, ale także zagranicznych, jak na przykład Francesco Petrarca, Giovanni Boccaccio czy Edgar Allan Poe. Odnaleźć tu również możemy tomy poezji „Lucyfer zwycięża” Ilony Witkowskiej oraz „Zimna książka” Marty Podgórnik nominowane do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, a także zachwycającą poezję Rupi Kaur zebraną w zbiorach „Mleko i miód. Milk and Honey” oraz „Słońce i jej kwiaty. The Sun and Her Flowers”. Pierwsza z publikacji kanadyjsko-hinduskiej poetki to przetłumaczony na ponad 30 języków bestseller opowiadający o kobiecości, miłości, przemocy oraz stracie. Drugi zbiór Rupi Kaur skupiony jest przede wszystkim na samoświadomości i dojrzewaniu. Czytelnicy zainteresowani dramatami odnajdą tutaj klasyki literatury polskiej, jak „Balladyna” Juliusza Słowackiego, „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, oraz zagranicznej, czyli takie pozycje jak „Makbet” Williama Szekspira, „Świętoszek” Moliera czy „Król Edyp” Sofoklesa. W księgarni internetowej Woblink.com znajdują się również takie utwory jak „Małe zbrodnie małżeńskie” Érica-Emmanuela Schmitta, czyli opowieść o związku dwojga kochających się niegdyś ludzi, „Czarownice z Salem” Arthura Millera czy „Narty Ojca Świętego” Jerzego Pilcha.
