W dzisiejszym postępowym i zsekularyzowanym świecie istnieje prawdziwa potrzeba uzmysłowienia człowiekowi potrzeby powrotu do Boga. Częsta Komunia św. jest więc koniecznym pokarmem i lekarstwem dla dusz, jest prawdziwym „trwaniem w Bogu”. Bp Louis-Gaston de Ségur, autor niniejszej książki, był biskupem, apologetą i pionierem dzieł charytatywnych we Francji w XIX w. Zorganizował pierwszy formalny Kongres Eucharystyczny w Lille, na którym zgromadził czterdzieści tysięcy osób....
Ze wstępu Autorki: Niejeden raz trzymałam w ręku ten plik kilkudziesięciu kartek, zapisanych wspomnieniami mojego Taty z okresu wojny i uwięzienia w sowieckim łagrze. W miarę jak powstawał ich zapis, przepisywałam jego treść z rękopisu na maszynie, później na komputerze. Któregoś wieczoru, gdy kilkuletnia praca Taty została ukończona, wielokrotnie przeczytana i poprawiona, wręczył mi go w sposób szczególny, niemal uroczyście. — Zrób coś z tymi moimi notatkami. Najważniejsze, ...
Pierwsze wznowienie pamiętników, które w latach 30. ukazywały się w piśmie Niepodległość – czasopismo poświęcone dziejom polskich walk wyzwoleńczych w dobie popowstaniowej. Ich autor, Bronisław Żukowski wraca wspomnieniami do 1900 roku, gdy jako zaledwie osiemnastoletni chłopak zaangażował się w działalność Polskiej Partii Socjalistycznej. Opisuje drogę jaką przeszedł: od pierwszych partyjnych zebrań, pracy agitacyjnej i manifestacji, aż po najbardziej dramatyczne akcje bojow...
Julian Stachiewicz (1890 – 1934), wybitny działacz niepodległościowy, generał brygady Wojska Polskiego i historyk wojskowości, w swojej opublikowanej 1929 roku na łamach pisma „Niepodległość” pracy, uważnie analizuje polityczne konteksty niemieckich planów utworzenia polskiej formacji wojskowej w okresie Wielkiej Wojny. Wykorzystanie potencjału militarnego Polski stało się w pewnym momencie dla Trójprzymierza sprawą palącą i miało zaowocować tzw. aktem 5 listopada oraz decyzj...
Fragment: Czujemy jakieś krzepiące i orzeźwiające wzruszenie, gdy wspominamy szwadron Kozietulskiego, owych czternastu z oblężenia Gdańska, owych rannych z lazaretu, co w r. 1809 zdobyli pozycję nieprzyjacielską, ułanów Poniatowskiego, i podchorążych, i czwartaków. Niech wskrzeszona ich tradycja da nam raz jeszcze pokolenie o takich charakterach i takiej zaprawie, dziś ono się nie zmarnuje, nie zostawi tylko sławy bohaterstwa po sobie, ale dokona rzeczy wielkiej i ostatecznej...
Opowieść o mało znanym epizodzie w historii Polski – wyprawie Artura Zawiszy do Polski w 1833 r. celem wzniecenia powstania zbrojnego. W lutym 1833 opuścił Paryż, przez Belgię i Niemcy dotarł do miejscowości Turzno k. Torunia, gdzie po spotkaniu z matką i bratem napisał testament. Po długich partyzanckich walkach 14 czerwca 1833 został schwytany wraz z kilkuosobowym oddziałem w lesie k. Krośniewic i osadzony w Warszawie. Sąd Wojenny skazał go na śmierć przez powieszenie, egze...
Fragment: Mając w dniach miłosierdzia mówić o miłosierdziu, nie sposób nie wznieść wzroku w górę do prawowzoru wszystkich cnót, do ich Źródła i do ich Sprawcy. Sam Zbawiciel wzywa nas do tego tymi słowy, które nam św. Łukasz przechował w kazaniu na górze: „Bądźcie miłosiernymi jako i Ojciec wasz niebieski miłosiernym jest”. Zacznijmy przeto od krótkiego rozważania tego atrybutu Bożego, jakim jest miłosierdzie, aby potem zatrzymać się na odpowiedzi, z jaką winno się ono z nasz...
Skoro przez rozdział rozumiemy już tylko taki układ stosunków między Kościołem a państwem, w którym nie ma ustalonej między nimi współpracy, to łatwo zrozumiemy, że może on być tolerowany tam, gdzie konieczność dziejowa go sprowadziła, ale że nie może być stawiany za ideał, do którego winno się dążyć. Ideałem może być tylko współpraca i wolno jej wymagać od państwa. Skoro bowiem pojedynczy człowiek ma obowiązek czcić Boga i we wszystkim rachować się z jego prawem, to nie ma ż...
Wspomnienia ówczesnego oficera 5 pułku piechoty Legionów Wacława Lipińskiego z ofensywy wojsk polskich na Wilno i Dyneburg w 1919 roku. Ppłk Wacław Lipiński (1896-1949) – żołnierz Legionów Polskich, członek Komendy Głównej Polskiej Organizacji Wojskowej, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Doktor prawa, absolwent historii na UJ. Dyrektor Instytutu Badania Najnowszej Historii Polski. We wrześniu 1939 r. szef propagandy w Dowództwie Obrony Warszawy, nadawał codzienne komunika...
Marian Zdziechowski zajmuje zdecydowane stanowisko wobec aresztowania generałów WP po zamachu majowym 1926 r.
Prof. Marian Zdziechowski (1861-1938) – autor prac z zakresu filozofii religii i historii literatury słowiańskiej, rektor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Konserwatysta, zagorzały przeciwnik komunizmu. Jeden z założycieli wileńskiego “Słowa”. W 1926 r. rozważany jako kandydat na urząd Prezydenta RP.
Fragment: Do was, młodych zwracam się z błaganiem: miejcie litość nad ojczyzną. W poczuciu odpowiedzialności za jej przyszłe losy, rozmyślając nad tym, co ją toczy i rozkłada, wyrabiajcie myśl krytyczną, pogląd jasny, hart woli i mocne postanowienie wydobycia jej ze śmiertelnego grzechu lenistwa duchowego, bo ten jest źródłem tej nieodporności na zło, którą tu piętnuję. Prof. Marian Zdziechowski (1861-1938) – autor prac z zakresu filozofii religii i historii literatury słowia...
I wojna światowa, „Dzika dywizja” złożona z Czerkiesów toczy bohaterskie zmagania na froncie rosyjsko-austriackim. Wkrótce armię carską zaczynają niszczyć wpływy bolszewizmu inspirowanego przez wywiady niemiecki i austriacki. „Dzika dywizja” okazuje się jedną z nielicznych jednostek wojskowych mogących powstrzymać czerwoną rewolucję. Główni bohaterowie powieści przygodowej rosyjskiego pisarza Mikołaja Breszki-Breszkowskiego chcą walczyć, jednak na drodze staje im brak zdecydo...
Spis treści: I. O METODACH Indukcyjna a medytacyjna. Świadomość chronologii II. CZTERY POSTULATY MISJI KATOLICKICH Geneza państwowości od sądownictwa. Monogamia podstawą własności osobistej. Wynalazczość. O supremacje pierwiastków duchowych III. ZASADY ŻYCIA PUBLICZNEGO NARODÓW Personalizm, aposterioryzm, organizm, dualizm prawa, gromadność, aprioryzm, mechanizm, monizm prawny. Wytwarzanie siły politycznej. Mechanizm nie wytwarza moralności, oświaty ni dobrobytu IV. UNIWERSAL...
Fragment: Teoretycznie rzecz biorąc, należałoby zacząć od wykazywania, że pajdokracja jest szkodliwą. Jeżeli jest w Polsce ktoś taki, kto uważa ją za pożądaną, i dobru pospolitemu przydatną, niechaj wystąpi z tym przekonaniem otwarcie i poda swoje motywy! Dotychczas mamy bowiem do czynienia tylko z ujemnymi jej skutkami i na tej podstawie uważam za rzecz widoczną i jasną, nie wymagającą osobnych artykułów z dowodami, że ona jest szkodliwa. Będę też zwracał uwagę tylko na taki...
Fragment: Gdybyśmy weszli w szczegóły, dlaczego mianowicie nie można było dotychczas zwycięstw wyzyskiwać, okazałoby się, że przysposabianie się do odzyskania Pomorza trwało stosunkowo niedługo i że ta przerwa 19-letnia nie mogła być krótszą. Jest ona zapełniona pracą usilną u obydwóch stron walczących, pomnych dobrze, że je czeka w niedalekiej przyszłości ponowna ciężka rozprawa. Lata te nie rozrywają bynajmniej perspektywy dziejowej dwóch wojen, lecz owszem, łączą je z sobą...
Publikacja zawiera wznowienie dziewięciu numerów „Orła Białego” – podziemnego pisma Obszaru Południowego WiN, w ocenie historyków stanowiącego najlepsze pod względem merytorycznym i wydawniczym czasopismo drugiej konspiracji. Jest to nie tylko udostępnienie społeczeństwu cennego z perspektywy badań historycznych, politologicznych i socjologicznych tekstu źródłowego, ale przede wszystkim inspiracja dla osób mających wpływ na współczesne polskie życie publiczne – polityków szcz...
Janusz Kusociński – ur. 1907 r. w Warszawie. Lekkoatleta, zdobywca złotego medalu na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w biegu na dystansie 10 km. Znany i ceniony przez kibiców, wielokrotny mistrz i rekordzista Polski. W 1932 r. spisał barwne i humorystyczne wspomnienia „Od palanta do olimpiady”, do których wstęp przygotował Wacław Znajdowski – Prezes Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. Uczestnik wojny obronnej 1939 r. w stopniu kaprala. Członek konspiracji niepodległości...
Obraz był wspaniały. Przy łunie pożaru, z czarnemi od prochu twarzami, okopceni, oberwani, rozpaleni przepysznie wyglądali! — Niech żyje major! niech żyje naczelnik! niech żyje Polska! niech żyje wolność! — huczało jak grom. Wreszcie cała partja jednym głosem zaśpiewała: „Jeszcze Polska nie zginęła”. Następnie, odmówiwszy wspólnie modlitwy za poległych, ruszyliśmy lekko, nie czując zmęczenia, w dalszą drogę i, odszedłszy parę mil, w gęstych lasach, już w biały dzień zalegliśm...
Fragment: Żywioł polski trwał i nadawał nadal cechę swą ustrojowi społecznemu „Rusi Czerwonej”. Kiedy na całej Rusi zaginął już wszelki ślad wspólnoty rodowej, w ruszczejących ziemiach Grodów Czerwieńskich, na Rusi Czerwonej istniały wspólnoty rodowe długo jeszcze potem, jako przeżytek nie ruskiego prawa, lecz polskiego, w którego historii nie ma nigdzie przeskoków, a tylko stopniowy, lecz stały rozwój organiczny. Nie ze starej Rusi wniesiono tam owe wspólnoty, boć ich w społ...
Fragment: Imię Sobieskiego znane było całemu światu chrześcijańskiemu i muzułmańskiemu. Nie tylko było, lecz i jest znane; rozgłos był tu istotnie gońcem prawdziwej sławy historycznej, rosnącej z wiekami, przechodzącej wciąż do nowych ludów, obejmującej całą ziemię. Nawet na niebo nie można spojrzeć, by się z nim nie spotkać, bo tam błyszczy gwiazdozbiór, nazwany przez Heveliusa „tarczą Sobieskiego”. Wyszczególniany nieraz łaską królewską „wielki Gdańszczanin czuł się synem P...