W zaistniałej sytuacji 1. i 2. jej szwadrony uderzyły na prawo – na piechotę Droueta, 3. szwadron płk. Uszakowa uderzył w centrum, ratując z opresji kanonierów płk. Kostaneckiego, którzy w walce wręcz bronili swych konnych dział (udało się uratować jedno), podczas gdy 4. i 5. szwadrony pod ks. Repninem-Wołkońskim poszły na lewo przeciwko grenadierom konnym gen. Ordenera. Za nimi postępowały 1. i 2. szwadrony lejbkirasjerów płk. Olenina, ale nie włączyły się do akcji jednocześ...

"Kampania francuska, w której nieustępliwość żołnierzy dorównywała geniuszowi ich wodza, składała się z trzech różnych części. Trwający od 25 stycznia do 8 lutego okres pierwszy odznacza się groźnymi postępami aliantów. Na próżno Napoleon odnosi zwycięstwo pod Brienne, na próżno przez dwanaście godzin utrzymuje się pod La Rothiere, walcząc przeciwko trzykrotnie większym siłom, w końcu i tak zarządza odwrót. Sytuacja wydaje się katastrofalna, koniec wojny bliski, a jej rezult...

Niniejsza książka, zawierająca mnóstwo cytatów i konkretnych przykładów, wyjaśnia praktyczne szczegóły kryjące się za niezwykłymi dokonaniami armii brytyjskich na Półwyspie Iberyjskim i w innych rejonach. Autor korzysta ze źródeł z epoki – podręczników szkoleniowych, rozkazów operacyjnych i osobistych relacji – aby wykroczyć poza utarte stereotypy dotyczące „linii w starciu z kolumną” i czworoboku obronnego. Po jasnym opisaniu, jak bataliony Wellingtona poruszały się i walczy...

Jest to pierwsza w polskiej historiografii książka, która wyjaśnia przyczyny tragicznego w skutkach odwrotu Napoleona z Rosji w roku 1812. Nie powiela stereotypów, wskazuje winnych fizycznego zniszczenia wojsk napoleońskich, ale też przedarcia się przez zastępy rosyjskich korpusów. Ukazuje rolę dwóch głównodowodzących -Napoleona i Kutuzowa. Napoleona - twórcę klęski Wielkiej Armii, i Kutuzowa - który uczynił wszystko, by zastępom napoleońskim udało się opuścić Rosję, budując ...

Każdy młody badacz zaczynający swoją przygodę z epoką napoleońską potrafi z pewnością jednym tchem wymienić wielkie zwycięstwa Cesarza Francuzów, takie jak Austerlitz, Jena , Frydland, czy Wagram. Szczególnie te trzy najwcześniejsze są dość powszechnie znane, jako że pierwsze z nich zostało osiągnięte nad Rosjanami, z którymi Francuzi walczyli po raz pierwszy od czasów wojen rewolucyjnych i mieli z nimi kilka rachunków do wyrównania, choćby z pól bitewnych Trebbi czy Novi. Bi...

Armię Imperium Rosyjskiego na przełomie XVIII i XIX wieku zaliczano do najpotężniejszych w Europie. Jako pierwsza oparła się „nie­zwyciężonej” armii francuskiej i choćby dlatego warto zwrócić uwagę na podstawy jej sukcesu. Niewątpliwie należy ich szukać w metodach szkolenia, organizacji oraz stosowanej taktyce. Wojny prowadzone od 1792 roku i trwające ponad dwie dekady odcisnęły swoje piętno w każdej dzie­­dzinie życia ówczesnych ludzi, zwłaszcza zaś w sztuce wojennej. Swoją ...

Gdy pojmuje się wojnę jak sztukę lub jak naukę, to nie potrzeba nic więcej niż wodza z systemem, dla uchwycenia i rozwiązania na czas problemów, które bieżące wypadki przed nim stawiają. Badania prowadzone do tej pory na temat wojny napoleońskiej są fragmentaryczne. Właśnie z powodu przyjęcia z góry założenia, że talent wojskowy nie posiada systemu, nie starano się odnaleźć w nim jakiś wspólnych metod. Z drugiej strony, wojna ta była studiowana jedynie bardzo powierzchownie ...

Pierwsze kompetentne i wyczerpujące opracowanie poświęcone działaniom zbrojnym Wielkiej Armii Napoleona na Śląsku, obronione jako praca doktorska na Uniwersytecie Wrocławskim. Tematyka obejmuje m.in.: opis sytuacji militarnej Śląska w 1806 r.; rozpoczęcie działań; oblężenia oraz obronę twierdz: Wrocław, Brzeg, Koźle, Świdnica, Nysa, Kłodzko i Srebrna Góra a także poczynania francuskiej administracji wojennej na Śląsku. Czytelnik znajdzie tu obszerne opisy bitew, taktyki wojsk...

Barnaba Chiaramonti (1742-1823) - benedyktyński mnich, biskup Tivoli, a następnie Imoli, kardynał bliski papieżowi Piusowi VI w roku 1800 zostaje niespodziewanie wyniesiony na Stolicę Piotrową na trwającym w Wenecji od trzech miesięcy konklawe. Jego pontyfikat był naznaczony starciem z porewolucyjną Francją. Już jako biskup musiał zmierzyć się z francuską inwazją na Włochy (1796-1797). Gdy został papieżem, podpisał konkordat z Francją w 1801 roku, a trzy lata później wziął...

Kampania francuska, w której nieustępliwość żołnierzy dorównywała geniuszowi ich wodza, składała się z trzech różnych części. Trwający od 25 stycznia do 8 lutego okres pierwszy odznacza się groźnymi postępami aliantów. Na próżno Napoleon odnosi zwycięstwo pod Brienne, na próżno przez dwanaście godzin utrzymuje się pod La Rothiere, walcząc przeciwko trzykrotnie większym siłom, w końcu i tak zarządza odwrót. Sytuacja wydaje się katastrofalna, koniec wojny bliski, a jej rezulta...

Wojna roku 1809 jest kamieniem milowym w historii wojskowości epoki napoleońskiej. Pomimo iż zakończyła się ona francuskim zwycięstwem, Napoleon i jego armia wykazali w niej złowróżbne objawy rozkładu, podczas gdy ich przeciwnicy stawali się coraz silniejsi. Wojna ta była momentem zwrotnym, wyznaczającym początek końca jednego z największym mocarstw Europy i jednego z największych dowódców w historii. W swoim pierwszym tomie epickiej, trzytomowej historii kampanii, znany hist...

W tym tomie John H. Gill opisuje tło polityczne konfliktu i jego pierwsze bitwy, pod Abensberg, Eckmühl i Ratyzboną. Wskazuje motywy, które skłoniły Austrię w do zaatakowania Francji w czasie, gdy Napoleon i większa część jego doświadczonych wojsk znajdowała się w Hiszpanii. Pomimo zaskoczenia wywołanego momentem ataku austriackiego 10 kwietnia, francuski cesarz całkowicie odmienił ponurą sytuację strategiczną oszałamiającymi ciosami, które określił swoimi „najlepszymi i najz...

Kajety kapitana Coignet wyróżniają się spośród pamiętników francuskich wojskowych. Wolne od chełpliwości i gloryfikacji własnych czynów oraz wysławiania Francji i jej wielkości nie są, w opinii Anglika, typowo francuskie. Ukazują wręcz, iż żołnierz francuski może być tak prostym, skromnym i prostolinijnym jak żołnierz angielski i osiągnąć coś wielkiego niemal bezwiednie. O wielkim uroku Coigneta stanowi przede wszystkim jego prostota. Przebieg służby tego żołnierza jest wyją...

Niniejsza praca porusza temat francuskiej propagandy dotyczącej spraw polskich w dobie napoleońskiej. Pokazuje, jaki wizerunek Księstwa Warszawskiego w czasach jego istnienia przedstawiano francuskiemu społeczeństwu i w jakim celu to czyniono. Ponieważ analizowany przekaz został stworzony w ściśle określonym celu, autor­ka usiłuje ustalić owo propagandowe wyobrażenie Księstwa Warszawskiego i jego mieszkańców we francuskich źródłach z lat 1807–1815, kiedy nad Sekwaną żywo dys­...

Kiedy korpus wirtemberski z Kronprinzem na czele dotarł do wzgórza La Giberie, zauważono przed nim mały oddział piechoty francuskiej przygotowany do obrony (najwyżej pojedynczy batalion). Książę Fryderyk zarządził natychmiastowy atak siłami dwóch batalionów piechoty i 4. pułku strzelców konnych Prinz Adam. Rozgorzała gęsta strzelanina. Francuzi, nie mając żadnej kawalerii, obawiając się oskrzydlenia przez Wirtemberczyków, rozpoczęli odwrót zatrzymując się na głównej pozycji w...

Uniwersytet Kalifornijski stał się pod koniec XX wieku znaczącym punktem na mapie rozwoju amerykańskiej i światowej teorii krytycznej, filozofii nieanalitycznej i dekonstrukcji; w szczególności oddział UC Irvine odegrał bardzo istotną rolę w formowaniu się fenomenu amery-kańskiej teorii krytycznej. Na konstatację tę należy spojrzeć z punktu widzenia znaczącej roli, jaką formująca się wtedy teoria krytyczna odgrywa dziś w badaniach z zakresu humanistyki, pro-wadzonych obecnie...

Wojna na Półwyspie Iberyjskim okazała się dla napoleońskiej Francji prawdziwym węzłem gordyjskim. Cesarz mógł wysłać za Pireneje nawet kilkaset tysięcy żołnierzy, a i tak nie byłby w stanie spacyfikować Hiszpanii. Podejmowane na przestrzeni lat próby podporządkowania sobie półwyspu przez Francuzów przypominały przysłowiową walkę z wiatrakami. W tej nieszczęśliwej wojnie, której rozpętania Napoleon żałował do końca życia, najbardziej kompetentnym dowódcą francuskim okazał się ...

W drugim tomie swojej mistrzowskiej pracy o epickiej kampanii Napoleona w roku 1809, John H. Gill opisuje działania francuskiego cesarza, szukającego decydującego rozstrzygnięcia w wojnie przeciwko Habsburgom – historia, której detale były rzadko przywoływane, szczególnie w pracach angielskojęzycznych. Relacja rozpoczyna się od efektownego uderzenia armii francuskiej z Bawarii na Wiedeń doliną Dunaju i przedstawia pierwszą bezdyskusyjną porażkę Napoleona w bitwie pod Aspern –...

W tym krytycznym momencie, wiadomość o przybyciu Napoleona na pole bitwy, rozniosła się natychmiast i spowodowała zadziwiający efekt, wywołując entuzjazm zarówno u młodych jak i starych żołnierzy. Nowina ta podniosła na duchu dowódców. „Żaden ranny nie przeszedł przed Napoleonem nie pozdrowiwszy go okrzykiem Niech żyje Cesarz! Nawet ci, którzy stracili rękę lub nogę, kierowali się w jego stronę, składając mu podobny hołd. Sam na własne uszy słyszałem okrzyki tych na wpół żywy...

Źródła do historii pułku polskiego lekkokonnego Gwardii Napoleona I to prawie 1200 stronic stanowiących prawdziwą skarbnicę wiedzy na temat jednej z najsłynniejszych formacji w dziejach wojska polskiego. Z dzieła Rembowskiego pełnymi garściami czerpali historycy i publicyści zajmujący się epoką napoleońską, by wspomnieć choćby Mariana Kujawskiego, Roberta Bieleckiego, Andrzeja Nieuważnego, czy Mariana Brandysa, który wykorzystał je przy pisaniu swego słynnego cyklu szwoleżers...

Owady mają nad ludźmi przewagę liczebną. Co więcej, gdyby nie różnica wielkości, nie mielibyśmy z nimi żadnych szans. Jednak niektórych powinniśmy się obawiać nawet pomimo ich niewielkich rozmiarów! Istnieją owady, które potrafią wyssać z człowieka krew do ostatniej kropli, takie, które są w stanie uśmiercić całą rodzinę, a nawet pokonać armię. A to wszystko nic w porównaniu z tym, co robią innym insektom... O takich właśnie okropnościach opowiada Amy Stewart w swojej najnows...

Bitwa pod Krasnem - największa bitwa w czasie odwrotu Wielkiej Armii z Rosji – nie doczekała się dotychczas monograficznego opracowania. Operacje pod Krasnem ukazują krwawe starcia obydwu walczących stron: napoleońskiej i rosyjskiej, w listopadowe dni roku 1812. Batalia pod Krasnem, nazwana przez ówczesnych „dniem bohaterów”, to ciemna plama wojny roku 1812 tak dla Rosjan, jak i Francuzów. Obydwie strony nie chciały się tą rozprawą chlubić. Z jednej strony dwuznaczna postawa ...

Królewska wojenna flota francuska pod koniec XVIII wieku była drugą co do wielkości i wartości bojowej flotą ówczesnego świata, nieznacznie tylko ustępując brytyjskiej Royal Navy, z którą zresztą walczyła ze zmiennym szczęściem od przeszło 100 lat, od czasów panowania króla Ludwika XIV. Za jego panowania i pod sprawnym kierownictwem ministra marynarski Jean-Baptiste Colberta Francja posiadała olbrzymią flotę, liczącą aż 120 okrętów liniowych.

Głównym wynikiem studiów nad Napoleonem w ciągu ostatnich czterdziestu lat było pokazanie ile, jako generał, zawdzięczał on swoim francuskim poprzednikom z XVIII w. Wiele czerpał z doktryn zaprezentowanych przez Bourceta w jego Principes de la Guerre de Montagnes. Studiował kampanie Contiego i Maillebois’go podczas wojny o sukcesję austriacką. Na każdym etapie jego pierwszych kampanii w Italii, od zakończenia oblężenia Tulonu do bitwy pod Lodi, widać, jaki wpływ na jego umysł...