Opis treści
René Cavalier niespodziewanie traci pracę przy wykonywaniu pośmiertnych fotografii. Zmuszony sytuacją, przyjmuje jedyną dostępną ofertę: ma zostać grabarzem. Praca na zabytkowym cmentarzu, który jest dumą miasta, wydaje się prestiżowa. Zarządca ma jednak wielu wpływowych zleceniodawców, a jego pracownikom nie brakuje dodatkowych obowiązków… W tym samym czasie do miasta wraca niezwykle utalentowany skrzypek, Henry von Gradner. W domu oczekuje go siostra, eteryczna i inteligentna Emma. Ich ojciec był znanym twórcą marionetek, a matka rządziła rezydencją twardą ręką. Od powrotu Henry’ego zaczynają ginąć mieszkańcy miasta, a społecznością wstrząsają krwawe akty zemsty. Co stało się z rodzicami Emmy i Henry’ego? Kto stoi za serią brutalnych morderstw? I co dzieje się za murami cmentarza, gdy zostają tam już tylko grabarze i umarli?
Kama 31-07-2025
Kama 31-07-2025
Byliśmy lalkami, wiesz? Ojciec ciągnął za sznurki, matka trzymała scenariusz. A my tylko graliśmy swoje role.” „Nie trzeba być martwym, żeby mieszkać w grobie. Czasem wystarczy dzieciństwo.” „Morderca nie tworzy chaosu. On reżyseruje. Z precyzją artysty i chłodem rzeźnika.” „Niektóre groby są płytsze, niż się wydaje. Czasem wystarczy jedno słowo, by przeszłość znów zaczęła oddychać.” W miasteczku Cross Meadows czas nie leczy ran. Tutaj przeszłość wciąż krąży po cmentarnych alejkach, a duchy mają swoje ulubione groby. Gdy René Cavalier – były fotograf zmarłych – przybywa, by objąć posadę grabarza, nie podejrzewa, że wkracza w serce starej, niezamkniętej historii. Historii, która zacznie oddychać na nowo. Mężczyzna nie zdaje sobie sprawy, że jego życie nieodwracalnie się zmieni i,że sam jest w niebezpieczeństwie. Cmentarz bowiem nie jest w tej historii jedynie tlem dla tragicznych wydarzeń - to pełnoprawny bohater powieści, który jest niczym żywa istota. Ale to nie tylko opowieść o losach grabarza o lodowatym spojrzeniu i sercu zimnym niczym lód. To również opowieść o losach rodzeństwa von Gradenów. Henry jest genialnym skrzypkiem , jego siostra Emma budzi pożądanie w niemal każdym mężczyźnie w tym również w nim samym.. Od czasu ich powrotu w miasteczku zaczynają ginąć ludzie , a wszystko wygląda na starannie wyreżyserowane przedstawienie. Kto stoi za makabrycznymi zbrodniami i jakie ma motywy? Nie czytam horrorów od czasu , gdy obejrzałam film Doktor Sen - ostatnie pół godziny tego filmu sprawiło, że nie mogłam zasnąć. A jednak książka Pani Małgorzaty Węglarz wciągnęła mnie niczym narkotyk i nie pozwalała się od siebie oderwać aż do zakończenia.. wyciskającego łzy. Fabuła? Zaskakuje na każdym kroku. Warsztat literacki? Czysta poezja. Tropy? Mylne i kuszące. Gotycki klimat, hipnotyzująca narracja i misternie spleciona historia o traumie, manipulacji i odzyskiwaniu siebie. „Sznurki starej marionetki” to opowieść, która nie daje o sobie zapomnieć – jak lalka, która nocą otwiera oczy.
Opinia nie jest potwierdzona zakupem