W krótkim eseju zamykającym zbiór Samoszacunek Toni Morrison pisze, że dzieło literackie zawiera w sobie coś, co można by nazwać „niewidocznym atramentem”. Część tekstu, ta najistotniejsza, potencjalnie najważniejsza, jest ukryta, ale na skutek zaangażowania czytającym udaje się ją odkryć i zmaterializować. Jest to rodzaj dopełnienia przychodzącego ze strony odbiorcy, który staje się współtwórcą dzieła. Morrison domagała się takiego gestu ze strony wszystkich osób sięgających...
To była jedna z najważniejszych książek mojego życia. Nie dlatego, że ma jakieś szczególne walory literackie – chociaż jest dobrze napisana. Jest dokumentem, świadectwem czasów Zagłady. Jest również świadectwem dzielności, bohaterstwa zbiorowego i bohaterstwa konkretnych ludzi, które mój ojciec pieczołowicie wydobywał z własnej i innych pamięci. Była dla mnie ważna, bo dotyczy mojego ojca, który nie lubił mówić o swoich zasługach. W podziemiu mińskim nadano mu zresztą pseudo...
Historia Zagłady ma swoje wątki pozaeuropejskie. Praca Zofii Hartman opowiada o jednym z nich. Chiune Sugihara (1900–1986), japoński dyplomata i szpieg, pełniąc funkcję konsula Cesarstwa Japonii w Kownie, latem 1940 r., w ostatnich tygodniach istnienia niepodległej Republiki Litewskiej wydał kilku tysiącom Żydów, głównie uchodźcom z Polski, wizy tranzytowe, umożliwiające im przejazd przez Japonię w drodze na holenderską wyspę Curaçao na Karaibach. Była to fikcja – w rzeczywis...
Przyjął się pogląd, że dzieci nie rozróżniają faktów od fikcji, nie rozumieją, że film, nawet gdy rysunkowy, dzieje się na niby. Obserwujemy więc dzieci bawiące się w wojnę czy w złodziei i policjantów, często z troską, na ile grają, a na ile „żyją” tę rolę? Jak bardzo wierzą w tę wykreowaną zabawą tożsamość? A przecież wystarczy cofnąć się myślami we własne dzieciństwo: Bawiliśmy się i my w złodziei i policjantów, zabijaliśmy podczas zabawy w wojnę, uczestniczyliśmy w rytual...
Nie zaznał przyjemności, kto nie jeździł sandomierskimi wąwozami. Piętrzą się przed oczyma zamki, ruiny, zwaliska, złomy skał gliniane. Słońce chodzi, jak bogaty chłop, po szczelinach tych niezmiernych pokładów popielatej gliny i pył popielaty widać w jego płomieniach. Na szczycie wąwozu cicho tłuką się o siebie wielkie złote kłosy.
Stefan Żeromski
Pozwalamy, żeby na ulicach demokratycznych miast demokratycznych krajów, w imię swobód demokratycznych, odbywały się parady nienawiści i nietolerancji. To zły znak. To nie jest demokracja. Demokracja nie polega na przyzwoleniu na zło, nawet najmniejsze, bo ono może nie wiadomo kiedy urosnąć.
Marek Edelman
Mikołaj Kopernik, którego geniusz porównywany może być do niewielu znanych nam z historii ludzi, wciąż jest postacią tajemniczą i pełną kontrowersji. Teorie zawarte w jego De revolutionibus orbium coelestium stały się jednym z filarów kultury renesansowej, a dziś wiemy, że także jednym z najśmielszych i najgenialniejszych przykładów geniuszu ludzkiego ducha i umysłu. W Mikołaj Kopernik. Książce do pisania, bogaty, fascynujący żywot wielkiego astronoma zyskuje nową świeżość w ...
„Pozwolę sobie zasugerować, że wyniki PiS-u przy urnie wyborczej zależą w równej mierze (a może nawet i bardziej) nie od tego, co PiS robi, tylko od tego, czym PiS jest. I zamiast traktować pisowski sukces jako część składową fali populizmu, która zalewa Europę, zauważmy, że PiS – odwołując się do kategorii politycznych umocowanych w polskiej tradycji – jest współczesną emanacją Narodowej Demokracji, z wyraźnym nawet przechyłem w stronę ONR-u. Sto lat po odzyskaniu przez Pols...
Słowa, słowa… Nasi sprzymierzeńcy, świadkowie, sędziowie; żyjemy z nimi, obok nich, widzimy, jak się rodzą, jak żyją, jak umierają. Jedne, choć czas ich minął, opierają się, walczą o przetrwanie, inne odchodzą cicho, niezauważenie. Ileż słów odprowadziliśmy na zawsze, ile pogrzebaliśmy na cmentarzyskach pamięci. Słów, które umarły, nie da się przywrócić do życia, można je tylko opłakiwać. Ale cudem i tajemnicą jest to, że w ich miejsce rodzą się nowe. Prawdziwym dramatem jes...
Książka do pisania poświęcona jednej z najbardziej enigmatycznych i fascynujących postaci XX- wiecznej kultury polskiej. Piotr Skrzynecki - źródło odniesienia dla pokaźnej grupy wybitnych polskich aktorów, muzyków, artystów plastyków... Przede wszystkim jednak ich przyjaciel i niewyczerpane źródło anegdot, które na stałe zapisały się kulturowym krajobrazie Krakowa. Cytaty wybrane przez Kazimierza Wiśniaka, grafika i scenografa związanego z „Piwnicą pod Baranami” od początków ...
Zanskar. Już sama nazwa przywodzi na myśl miejsce rodem z baśni Księgi tysiąca i jednej nocy. Dużo mu bliższy jest jednak inny mit, który zaczął rozpalać wyobraźnię mieszkańców Zachodu później, bo dopiero u początku XX w. – Shangri-La. Aleksandra Pawlicka, pisarka, reporterka i podróżniczka, zabiera nas w swojej Książce do pisania do himalajskiej krainy, gdzie wszechogarniająca przestrzeń, krystaliczny błękit nieba, wielobarwne flagi modlitewne i dźwięki buddyjskich rytualnyc...
„Najczęściej padającymi słowami w postholokaustowej terminologii są: «nie wrócił», «tam», «stamtąd», «został», «złapali go», «zabrali». Określenia te są adekwatne również do historii życia mojego ojca. Jest on jest jedną z niezliczonych osób, które po drugiej wojnie światowej «zostały tam», «nie wróciły», i od tego czasu ich los pozostaje tajemnicą. Miejsce i okoliczności śmierci mojego ojca, a w gruncie rzeczy samo pytanie, czy rzeczywiście zginął, pozostają bez odpowiedzi. ...
Prezentowana czterotomowa seria publikacji, zatytułowana Literackie spotkania: na styku kultur polskiej i żydowskiej, do której ten tom stanowi teoretyczne wprowadzenie, ma dwóch głównych bohaterów. Część artykułów w nim zawartych została poświęcona wielkiemu Tłumaczowi Salomonowi Dykmanowi, jego życiu i przekładom, część zaś – biografii i twórczości „narodowego poety” Chaima Nachmana Bialika. Zamieściliśmy także dodatkowy tekst, omawiający twórczość Józefa Budki, którego pię...
Piszę to wszystko w Gros, w południowej Francji. Przeszłość wydaje się nierealna. Jestem tutaj z moim dziesięcioletnim wnukiem u przyjaciół, w małym zamku, pełnym antyków i obrazów. Przed domem taras, gdzie się jada i pije wino, za domem owalny basen, w którym się rano pływa i wokół którego toczy się popołudniowe życie towarzyskie. Ale mimo wszystko to, co opowiadam o przeszłości, też jest realne i też się wydarzyło.
Książka do pisania poświęcona Lublinowi. Starannie dobrane cytaty literackie i fotografie Edwarda Hartwiga w niepowtarzalny sposób oddają atmosferę opisywanego przez Singera i Herlinga-Grudzińskiego miasta Julii Hartwig i Józefa Czechowicza, „który rzucił na nas czar jego sennej piękności”.
Wersja ukrańska
Fenomen popularności poezji i osoby Wisławy Szymborskiej nie jest trudny do zrozumienia. Jej twórczość, osadzona w doświadczeniu i języku codzienności, nie unika żadnego z pytań, których kontemplacji wierni byli najwybitniejsi poeci wszystkich czasów. Poświęcona jej „Książka do pisania”, autorstwa prof. Tadeusza Nyczka, zawiera starannie dobrane przykłady jej jednocześnie głębokiej i ujmującej twórczości, jak i pełne osobistego tonu refleksje, autorstwa poetów, badaczy litera...
Twórczość Leśmiana, mająca swoje korzenie w filozoficznych koncepcjach Henri Bergsona, była czymś tak nieprzystawalnym do dość skostniałej twórczości międzywojennych awangardystów, że współcześni zlekceważyli ją, w najlepszym wypadku obwołując „pośmiertnym tchnieniem Młodej Polski”. Czas jednak przyznał rację wizjonerom takim jak Artur Sandauer, którzy obwołali twórcę „Łąki” najwybitniejszym polskim poetą od czasu Norwida. Podczas spotkania z Leśmianem, czytelnicy i współauto...
Notes do prowadzenia prywatnych zapisków z cytatami z wypowiedzi wybitnego kompozytora ilustrowany fotografiami z jego archiwum rodzinnego. Zbliżone niejednokrotnie do maksym przemyślenia Krzysztofa Pendereckiego na temat sztuki, twórczości, języka artystycznego, wiary i życia w ogólności skłonią do własnej refleksji każdego, komu bliska jest muzyka.
Wybór tekstów: Bogdan Tosza
„«Książkę o Sycylii» Jarosława Iwaszkiewicza przeczytałem od razu dwukrotnie […]. Starałem się prześledzić poszczególne wątki. Trzy główne występują już od samego początku. A więc rozważania estetyczne. Obok nich wątek refleksji historycznych, społecznych i politycznych i wreszcie nić wspomnień osobistych. Który z wątków najważniejszy? Który z nich dominuje? Oczywiście zdaję sobie sprawę, że samo sformułowanie takich pytań jest niezbyt szczęśliwe. Splatają się przecież te wąt...
Książka do pisania poświęcona fascynującej, niesłusznie zapomnianej formie teatralnej komedii ludowej. Cytaty odnoszące się do jej teorii i praktyki, oraz fragmenty dramatów Moliera i Carlo Goldoniego w wyborze prof. Tadeusza Nyczka. Teksty wzbogacają ilustracje przedstawiające klasyczne typy sceniczne komedii dell’arte. Dlaczego wciąż warto przypominać o tej tradycji? Autor wyboru odpowiada tak: „Najprostsza definicja teatru? Udawanie. Przebieranki. Ja to ktoś inny. Pod tym ...
Notes do prowadzenia prywatnych zapisków, ilustrowany zdjęciami Marcina Giżyckiego i tekstami Agnieszkiej Taborskiej „Bretania – w środku lasy, wokół morze – tak się tam powiada.Jest tam na tyle pięknie, że prędzej czy później dopada człowieka melancholia. Może to ona właśnie pchnęła Gauguina dalej w świat? Może też czuł potrzebę odrobiny niedoskonałości, na której można by przez chwilę zawiesić oko? (…) Są tu: gotyckie katedry; kalwarie – kamienne sceny opłakiwania pod krzy...
Jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów oraz współtwórca Polskiej Szkoły Filmowej, był także zaangażowanym społecznikiem i odważnym krytykiem polskich tendencji nacjonalistycznych. Wybór wypowiedzi Andrzeja Wajdy, zawarty w tym notesie, odnosi się tak do teorii i praktyki pracy teatralnej i filmowej, jak również przybliża jego definicje polskości, patriotyzmu i honoru. Książkę uzupełniają wspaniałe, rzadko publikowane fotografie Wojciecha Plewińskiego, dokumentujące teat...
„Śniłem o Trieście, morzu, przestrzeni. Nostalgia! Na pocieszenie narysowałem sobie brzuchaty statek w pstrokatych kolorach, takich jak te, co się kołyszą na Adriatyku. Dzięki niemu nostalgia i wyobraźnia mogą rozwinąć żagle i długo płynąć ku dalekim wyspom, gdzie na niewiarygodnych drzewach uwijają się i śpiewają ptaki, istne cuda. O morze!” – pisał o Trieście malarz Egon Schiele. Czy można się zatem dziwić, że to „w tym porcie, gdzie wszystko da się kupić, wynająć, wywieźć,...
„Literatura faktu” to obszerna kategoria zawierająca książki non-fiction. Taki typ literatury cechuje się przedstawianiem prawdziwych wydarzeń, historii oraz postaci. W skład tej kategorii wchodzą biografie, autobiografie, wspomnienia, literatura popularnonaukowa, książki podróżnicze, przewodniki oraz oczywiście reportaże. W kategorii „Literatura faktu” w księgarni internetowej Woblink.com znajdują się pozycje opisujące największe lub najbardziej tajemnicze zbrodnie, takie jak „Koronkowa robota. Sprawa Gorgonowej” Cezarego Łazarewicza, „Mindhunter. Tajemnice elitarnej jednostki FBI” Johna Douglasa i Marka Olshakera, „Zbrodnia niedoskonała” Katarzyny Bondy oraz Bogdana Lacha, książka „Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne Archiwum X” Izy Michalewicz skupiona na zbrodniach rozpracowywanych przez specjalną komórkę Policji czy bestsellerowe pozycje Billa Bassa i Jona Jeffersona „Trupia farma” i „Trupia farma. Nowe śledztwa” przybliżające czytelnikom pracę jednego z czołowych antropologów w ośrodku Antropologii Sądowej Uniwersytetu Tennessee. Nie można pominąć wielu wybitnych reportaży wydawanych przez wydawnictwo Czarne, jak na przykład „Wyniosłe wieże. Al-Kaida i atak na Amerykę”, „Droga do wyzwolenia. Scjentologia, Hollywood i pułapki wiary”, „Za jeden wiersz. Cztery lata w chińskim więzieniu” czy „Milczący Lama. Buriacja na pograniczu światów”. W kategorii „Literatura faktu” znajdują się również biografie ważnych i znanych postaci, jak na przykład „Beksińscy”, „Ksiądz Paradoks” i „Komeda” Magdaleny Grzebałkowskiej, „Ogień i furia. Biały Dom Trumpa” Michaela Wolffa, autobiografie „Pamiętnik księżniczki” Carrie Fisher czy „Obgadywanie świata” Jerzego Owsiaka. Mieszczą się tu również poruszające reportaże wojenne jak opowiadające o wojnie w Wietnamie „Depesze” Michaela Herra, współscenarzysty „Czasu Apokalipsy”, oraz fabularyzowane reportaże w typie „Czarnej” Wojciecha Kuczoka, książki opartej o tragiczne wydarzenia z 2002 roku, które rozegrały się w jednej z podlaskich miejscowości. A oprócz tego „Please kill me. Punkowa historia punka” Legs McNeil oraz Gillian McCain będąca wiernym obrazem Stanów Zjednoczonych z przełomu lat 60. i 70. XX wieku.
