Austeria Pozostałe - książki, ebooki i audiobooki

Po latach lektur zarówno świadectw Żydów, którzy w Polsce przeżyli wojnę, jak i tekstów autorstwa nie-Żydów odsłonił się przede mną obraz, z którym nie oswoiłem się do dzisiaj i który mnie przeraża – obraz głębi i zasięgu antysemityzmu polskiego społeczeństwa podczas okupacji. No i złączone z nim i równie bulwersujące zjawisko (napisałem na ten temat oddzielną książkę, pod tytułem Strach): jak można było w Polsce być antysemitą po wojnie?! Nie wiem czy przeświadczenie, że tak...

Ilekroć jadę na Kurdwanów ulicą Starowiślną, czuję, jak za gmachem Poczty Głównej głowa automatycznie odchyla mi się w lewo: do okna. I gdy na następnym przystanku tramwaj staje, od razu widzę: to ONA. Moja kamienica. Odkąd ze szpitala Narutowicza mama przywiozła moją trzykilogramową istność, mieszkałem tu niemal siedem lat. To była wtedy wieczność. Opowiadałem o tym domu już parę razy, toteż sądziłem, że wiem o nim wszystko. Tymczasem jesienią 2020 roku napisał do mnie z Zu...

Tylko liście Bezchmurnie… Ani śladu deszczu, wiatru, mgły. Ani jednej typowo jesiennej chwili. Na termometrze stopni plus dwadzieścia trzy… Dziwne Zaduszki w ten annus horribilis. Tylko liście rdzawozłote, tylko liście… Tylko liście rzeczywiście się właściwie zachowały i z każdego spadły drzewa, pod stopami nam szeleszcząc martwo teraz… 2022...

Dlaczego więc człowiek po prostu i człowiek pogranicza zyskali w ówczesnej Rzeczypospolitej status „obcych”? Czyżbyśmy żyli w kraju radykalizujących się mniejszości oraz zagubionej większości, która nie jest do końca pewna swego, nie potrafi znaleźć dla siebie silnego wyrazu w przestrzeni publicznej i uwiarogodnić się jako „swoja”? Pytam o to ponownie 14 stycznia 2019 roku i wciskam te słowa w litą skałę polskiej ściany płaczu. Nie do Boga są adresowane. Tylko my możemy spraw...

Notes podróżny do prowadzenia prywatnych zapisków, którego inspiracją staly się wędrówki tropem paryskiego surrealizmu. Spacer po mieście, dzięki odpowiedniemu stanowi ducha, był dla surrealistów czynnością irrealną. Błądząc bez celu, wcielali w życie ideę automatycznej wędrówki sprzyjającej przemianie codziennej rutyny w poezję. Przemianę tę uchwycili w prozie i fotografiach autorzy notesu. Strony numerowane; notes z indeksem ułatwiającym porządkowanie dokonanych wpisów....

Is there Jewish life in Poland after the Shoah? Should there be? How do present-day Polish Jews, children and grand-children of survivors, relate both to the wartime horrors and to the glorious history of Polish Jewry which preceded them? Do they feel comfortable living as a tiny minority in an overwhelmingly Catholic country? How do their Polish and Jewish identities interact? How did living for forty years under Communism impact on their fate? Konstanty Gebert was a witne...

dzień: bez naporu(na siebie, cokolwiek) ciągnięcia(we własna stronę) pożądania(czegokolwiek)

Książka zawiera dwanaście esejów o spektaklach teatralnych i operowych Krzysztofa Warlikowskiego oraz dwanaście ilustracji: szkiców scenograficznych Małgorzaty Szczęśniak. Oszołomienie to tytuł rozdziału książki opowiadającego o inscenizacji opery Bachantki Hansa Wernera Henzego, a zarazem uczucie jakie mi towarzyszy, gdy obcuję z teatrem Krzysztofa Warlikowskiego. mówi autorka Dorota Krzywicka-Kaindel Przyjął się pogląd, że dzieci nie rozróżniają faktów od fikcji, n...

Eli, giovane ebreo proveniente da una famiglia di poeti di Narbona, si reca in una cittadina vicino a Toledo per prendere parte alla cerimonia del bar-mizvah del figlio del rabbino.Siamo alla fine del 15 secolo: i re cattolici, Isabella di Castiglia e Ferdinando dAragona, stringono dassedio la citta di Granada, difesa dai Mori; lInquisizione getta la sua nera ombra su tutta la Spagna, ma in particolare sulla comunita ebraica; gli ebrei vivono asserragliati nei ghetti mentre f...

Zastanawia mnie stopniowe, ale konsekwentne przesuwanie się uwagi psychopatologów, a i wszystkich zainteresowanych, z lęku na depresję. Sądziłem początkowo, że wiąże się to z nadmiernym rozpowszechnieniem leków przeciwlękowych prowadzących często do niebezpiecznego uzależnienia, a także z pojawieniem się leków przeciwdepresyjnych, które miały niewiele objawów niepożądanych. Co ważne, zapewniano, że nie można się od nich uzależnić. Nieliczne obserwacje takiego uzależnienia ...

Odmawianie Psalmów zawsze było postrzegane wśród Żydów jako potężne narzędzie do pozyskiwania przychylności i miłosierdzia Boga. I chociaż nadal istnieją różne tradycje, które przypisują odmawianiu poszczególnych Psalmów skuteczność w rozmaitych sytuacjach krytycznych, współcześni rabini uczą, że skoro Księga Psalmów zawiera tyle ludzkich emocji, jest prawie niemożliwe, żeby nie znaleźć jednego czy dwóch Psalmów, które będą współgrały z uczuciami, potrzebami czy sytuacją ży...

Pisząc tę książkę, Xavier Farr wyprowadza czytelnika na suchego przestwór oceanu: poprzez własne zmagania z językiem, przekładanie literatury i samego siebie na obce języki, tworzy osobistą poetykę. Kataloński poeta i tłumacz literatury polskiej i słoweńskiej na kataloński i hiszpański, powtarza wyzwanie Czesława Miłosza, czym jest poezja, która nie ocala. Jego rozważania o poezji i Zagładzie, istnieniu w obcym języku i wyobcowaniu, symbolicznie otwiera obraz spadającego Ikar...

W dziełach wymienionych twórców można odnaleźć to, co decyduje o moralnym aspekcie pracy architekta w historycznych strukturach. Raczej to, co jest, niż to, co mogłoby być; raczej mniej niż więcej; raczej ci. co byli przede mną, niż ja- a jeśli już ja, to własnym, możliwie czystym głosem, bez zapożyczeń, kostiumów, stylizacji. Bo jeśli braknie pokory, dyscypliny i opcji na rzecz minimum, to trzeba się zgodzić z Josifem Brodskim, który w pełnym uwielbienia i goryczy eseju o ...

Marta Klubowicz aktorka teatralna i telewizyjna, tłumaczka literatury niemieckojęzycznej. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu. W latach 19851992 związana była z Teatrem Powszechnym w Warszawie. Współpracowała także z innymi teatrami polskimi np: z Teatrem Syrena, Studiem im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, Teatrem Narodowym, Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu, Wrocławskim Teatrem Współczesnym, Ludowym w Krakowie czy Rozrywki w Chorzowie. W 200...

Przytoczę słowa Marka Edelmana. Kiedy spotkałem go po raz pierwszy było to w latach pięćdziesiątych podczas dyskusji w Instytucie Historii PAN, rozmawialiśmy o śmierci w getcie, o tym co znaczy godna śmierć powiedział pierwszy raz coś, co później będzie powtarzał jeszcze wielokrotnie: Najważniejsze z tego jest życie.

Lilie wydmowe były w tym roku rzadsze niż kiedykolwiek, schodząc na plażę skręcił więc w lewo, żeby sprawdzić czy w końcu zalśniły po swojemu, czyli pełnym, onieśmielającym blaskiem cynkowej bieli. W poprzednich latach rosły pojedynczo albo w małych gromadach, w przestrzeniach czystych i brudnych, bez różnicy. W lesie, w splendorach nasłonecznionych polan, przy kościółku, śmietniku, gdzie tylko chciały i gdzie same postanowiły, że będą. Trochę wszędzie. Jak gdyby uznając, że ...

Z głowy Canettiego wyłoniło się nie pięć, lecz osiem postaci. Każda doprowadzona do skrajności, odznaczająca się cechami spotęgowanymi do granic nonsensu, myśląca i mówiąca to, czego nie mógłby pomyśleć ani powiedzieć nikt inny. Znalazł się wśród nich i człowiek prawdy, i fantasta pragnący wydostać się z ziemi, był fanatyk religijny, zbieracz, marnotrawca, wróg śmierci, aktor, który mógł żyć tylko dzięki nieustannym przemianom, oraz mól książkowy. Canetti, znając filozofię ch...

Nie każdy potrafi zatrzymać się, uchwycić w magii słów przechodzący obok bezpowrotnie czas.Dotknąć przysłoniętego mikroświata, odbitego w źrenicach Innego.Tych wierszy nie wystarczy tylko przeczytać

Dhammapada, dzieło niezwykle popularne, otaczane wielką czcią przez wyznawców Dharmy Przebudzonego, jest dla nich od ponad dwóch tysięcy lat kompendium doktrynalnym, życiowym przewodnikiem, księgą mądrości i duchową skarbnicą. Ale nie tylko dla nich, zawiera bowiem również mądrość ponadczasową i ponadkonfesyjną, z jaką stykamy się obcując z wielkimi starymi kulturami sumeryjską, babilońską, egipską, chińską, żydowską, grecką, rzymską. Dhammapada jest zbiorem 423 strof mają...

Jutro Wielkanoc (1999) to mini-powieść złożona z trzech rozdziałów-opowiadań, połączonych postacią wspólnego bohatera, Edmunda Lazariana. Widzimy go w trzech fazach życia: jako szkolnego chłopca, mężczyznę w średnim wieku i wreszcie starego człowieka. W tekście brak odwołań do wydarzeń politycznych i innych jednoznacznych wskazówek chronologicznych, jednak ukryte znaki pośrednie każą wnioskować, że akcja rozpoczyna się w pierwszej połowie lat 30. XX w., a kończy około połow...

Gdzieś przed nami, na tym kobaltowym morzu, musi leżeć wyspa Malta. Dwie godziny później wpływaliśmy do jednego z najbardziej zadziwiających portów na świecie. Pod ogniem z dział fortu św. Elma ta fraza dobiega echem z otchłani przeszłych lektur i oto forty św. Elma i Ricasoli kremowo-złote na tle błękitu zatoki, jakby płynęły ku nam niby wielkie okręty wojenne, które nas chcą zatopić. Jasne słońce zalewa ciepłym drżącym światłem wodę, forty i statki, i nagle Valletta, mi...

Pustka po Żydach, którzy zostali zamordowani w Polsce podczas II wojny światowej albo wyemigrowali po tej wojnie, jest szczególnie odczuwalna właśnie na krakowskim Kazimierzu. Na terenie dawnej żydowskiej dzielnicy jest zawsze pełno ludzi ale tak naprawdę, jest jednak pusto, nie ma tu bowiem dawnych mieszkańców, ani nawet ich potomków. Razem z nimi wyparowały treści, które stanowiły sens ich życia. Żydowski Kraków przez kilkaset lat był jednym z najważniejszych miast w żydow...

Bogato ilustrowana, w najnowszym, współczesnym przekładzie, z transliteracjami oraz komentarzem halachicznym, który umożliwia prawidłowe odprawienie Sederu. Hagada to najważniejsza książka żydowskiego święta Pesach. Tora nakazuje, aby w noc święta Pesach podczas Sederu opowiadać o wyjściu z niewoli egipskiej, o wszystkich szczegółach, cudach i następstwach tego wydarzenia. Noc sederowa różni się od wszystkich innych nocy. Słowo seder oznacza porządek i zostało wybrane na okre...

Ataman zginął w Paryżu. Trafiony kulami Szwarcbarda, upadł na bruk wąskiej rue Racine, dwa kroki od bulwaru Saint-Michel. Do innej Petlura przywykł przestrzeni, inne przemierzał drogi. Szwarcbard był Żydem z Ukrainy, tułaczem, paryżaninem.Szalom Szwarcbard, poeta, zegarmistrz, żołnierz francuski i czerwonoarmista, znał Atamana tylko z widzenia. Nie miał jednak pamięci wzrokowej, nosił przy sobie kartkę ze zdjęciem Petlury z leksykonu Laroussea. Wydarł ją z książki i obnosił p...