NIEHISTORIE można w ogólności oddać za pomocą platońsko-derridiańskiej idei, streszczającej w krótkim szlagworcie opowiadanie Kret: nie ma lektury, jest tylko r o z s u n i ę c i e… Jeśli bowiem język nie posiada jakiegoś faktycznego „zewnętrza” albo posiada jedynie to metafizyczne, transcendentalne, fikcjonalne, które pisarze i filozofowie starają się ucapić i posiąść niby dawni alchemicy przepis na złoto, po czym zamknąć za sobą drzwi, gasząc na odchodnym światło […], z pe...
"Jednak już poprzedniego dnia, tuż po przybyciu, poczułem, że i mną owładnął leniwy czar życia kąpielowego. Ten sam windziarz, milczący tym razem, bynajmniej nie z pogardy a z powodu szacunku, czerwony z radości, wprawił windę w ruch. Wznosząc się wzdłuż pionowego słupa, przebyłem ponownie to, co było onegdaj dla mnie tajemnicą nieznanego hotelu, gdzie, kiedy się przybywa jako turysta bez protekcji i znaczenia, każdy gość powracający do swego pokoju, każda panienka schodząca ...
Jakże ja lubiłem nasz kościół, jak dobrze go widzę! Stara kruchta, przez którąśmy wchodzili, czarna, podziurawiona jak warzecha, była krzywa i głęboko wyżłobiona w narożnikach (tak samo jak kropielnica, do której nas wiodła), jak gdyby lekkie otarcie mantyl wieśniaczek wchodzących do kościoła i ich nieśmiałych palców biorących wodę święconą mogło, powtarzane w ciągu wieków, nabyć siły niszczycielskiej, naruszyć kamień i wyżłobić bruzdy takie, jakie żłobią koła wozów w kamieni...
"Śmierć Baltazara Silvande", pierwsze z trzech opowiadań Marcela Prousta, jest najbardziej „nowoczesne”; przedstawia nam powolny i okrutny koniec człowieka należącego do szczęśliwych tego świata; jego wyczekiwanie na całkowity paraliż. Bohater jest umierający, gdyż zbyt wiele przeżył a teraz żałuje swych zabójczych radości. Tutaj wszystko jest nowe, obdarzone prawdziwą oryginalnością, niekiedy potężne w pięknej prostocie formy. Są w tym opowiadaniu sceny wybornie napisane. P...
Z pozoru chodzi o przeskoczenie Kartezjusza. O uprawomocnienie ludzkiej egzystencji poprzez zastąpienie cogito… bezkompromisowym i empirycznie dobrze zakotwiczonym mam orgazm, więc jestem. Po drodze następuje rozprawa z religią, cywilizacją, nauką. Atrapami kulturowymi, które odgrywają role zasłon epistemologicznych. Mamy dotrzeć do istoty, absolutu, którym nie może być przecież ataraksja. Jej miejsce należy się pasji, nieokiełznaniu, zgorszeniu, przestępstwu. To coś więcej ...
„Człowiek homoseksualny jest kuzynem nietzscheańskiego Żyda; policja w głowie to najlepsze narzędzie policji w mundurze. Żadna cywilizacja oparta wyłącznie na siłowym panowaniu jednego modelu seksualnego nad resztą nie przetrwałaby długo: upadek wierzeń religijnych wymusza ukształtowanie w nas nowych barier moralnych. Freudyzm gra w tym względzie uprzywilejowaną rolę: odkrywa bowiem mechanizmy pragnienia, zarazem poddając je kontroli. Deleuze i Guattari porównują warunki odkr...
Nieznane opowiadania homoerotyczne młodego Prousta, rok po pierwszym wydaniu francuskim! Sięgając do szuflady młodego Prousta, otrzymujemy niepowtarzalny wgląd w osobowość wielkiego twórcy. O istnieniu tych krótkich tekstów mało kto wiedział. Napisane przez Prousta w ostatnim dziesięcioleciu XIX stulecia, przeleżały w archiwach aż do 2019 roku, kiedy po raz pierwszy mogli je poznać czytelnicy francuscy. Te częstokroć niedokończone, niedopracowane opowiadania są wciąż tworem...
„Wszelkie sprawy przedstawiał i roztrząsał zawsze z naukową dociekliwością, z ogromnym sceptycyzmem i często z melancholijną ironią, która wraz z satyrycznym spojrzeniem na starą c.k. Austrię, będącą dla pisarza tylko szczególnie jaskrawym przykładem ogólnego kryzysu współczesnego świata, ukształtowała nie tylko treściową, ale i formalno-stylistyczną warstwę „Człowieka”. „Musil był swoistym, przekornym moralistą, który wykraczał daleko poza przyjęte normy i pojęcia, był typo...
„To najbardziej stanowczy i jednocześnie najbardziej znaczący człowiek, jaki do tej pory mieszkał w Wiedniu. W jego oczach próżno było szukać litości. W swych wykładach atakował wszystko, co złe i zepsute. Każde słowo, każda sylaba w „Die Fackel” pochodziła od niego. Na jej stronicach odbywał się sąd. On sam był zarówno oskarżycielem, jak i sędzią. Nie było obrońców, to zbyteczne, był tak sprawiedliwy, że nie oskarżyłby nikogo, kto na to nie zasługiwał. Nigdy się nie mylił, n...
„Żydówka” to niezwykła opowieść, która jeśli w ogóle stara się być powieścią, to jedynie powieścią-wyznaniem, wpisując się tym samym w klasyczny nurt Confessiones, formy wymyślonej i opiewanej najpierw przez św. Augustyna, a następnie przez Jeana Jacques’a Rousseau czy Marcela Prousta. Opowieść ta bynajmniej nie przywołuje czasów wojny, nie rozdrapuje wojennych traum, a nurt wypływającego niczym strumień wyznania głównej bohaterki, nie wyczerpuje się na konkretnych poruszenia...
Ze wstępu: Podobnie jak "Fragmenty komedii włoskiej" jedenaście z trzydziestu poematów prozą zebranych pod tytułem "Żale, marzenia błękitu" publikowano w różnych przeglądach literackich w latach 1892?1893. Opowiadania zostały zebrane pod ogólnym tytułem "Fragmenty o Muzyce, Smutku i Morzu" ("Fragments sur la Musique, la Tristesse et la Mer)", Proust zaś dedykował je „Panu Darlu, Profesorowi Psychologii i Moralności, w École normale de Sevres”. W francuskim tytule "Les regrets...
Za swoje prawdziwe powołanie uznaję pisanie. A że jest to pisanie obrazowe, postanowiłem napisać zbiór opowiadań o obrazach, któremu nadałem tytuł ABCDALI (gra słów, łącząca w sobie gatunek literacki abecedariusz z nazwiskiem jednego z bohaterów zbioru, surrealisty Salvadora Dali). Bohaterowie moich opowiadań wyrastają z moich prywatnych obsesji. Punktem wyjścia dla snucia opowieści jest zaś konkretny obraz, fotografia, względnie plakat czy rzeźba, które dla mnie, jako autor...
Zobaczyłem panią po chwili, Cydalizo, i podziwiałem najpierw pani włosy blond, które wyglądały jak mały złoty kask na dziecięcej, melancholicznej i czystej głowie. Suknia z jasnoczerwonego weluru dodawała jeszcze łagodności tej niezwykłej głowie, opuszczone powieki zdawały się pieczętować na zawsze jakąś tajemnicę. Ale pani podniosła wzrok; zatrzymał się na mnie, Cydalizo, a w oczach, które ujrzałem, zdawała się przemijać świeża czystość poranka i strumieni płynących w pierws...
"I Genowefa napisała: „Drogi Panie, wiesz że zawsze szukam okazji, aby sprawić przyjemność mojej przyjaciółce, pani de Breyves, którą już z pewnością spotkałeś. Wiele razy mówiła mi, przy okazji rozmów o wiolonczeli, jak żałuje, że nigdy nie słyszała gry pana de Laléande, który jest pana dobrym przyjacielem. Czy zechciałby pan sprawić, aby zagrał on dla niej i dla mnie? Obecnie tak mało jest zajęć, że może nie sprawiłoby to panu zbyt wiele kłopotu, a byłoby czymś naprawdę mi...
Niepicie to gra, podobnie jak picie; niebezpieczna gra, w której nikt nie rozbija banku, choć ci, którzy chwycili w swe ręce parę drobnych monet, spodziewają się głównej wygranej. Wygrać, by nie cierpieć lub własne cierpienie ukryć głęboko przed sobą; by o przegranej nie myśleć, a dać sobą zawładnąć własnym złudzeniom kontroli. Ja nie chciałam wygrywać ani przegrywać, chciałam nie być zmuszona grać. Miałam dwa marzenia od dzieciństwa: malować obrazy oraz napisać książkę, prz...
Ostatnia nowela ze zbioru opowiadań "Rozkosze i dni" okazuje się ulubionym opowiadaniem Prousta, co więcej, wyznacza drogę pisarską, na którą miał po jej napisaniu wkroczyć. Jakkolwiek wygłaszał mniej lub bardziej szczere lekceważenie dla całości książki, zawsze określał "Koniec zazdrości" jako tekst, za który nie musi się czerwienić. W kwietniu 1904 roku przedstawił tym samym "Rozkosze i dni" Henry'emu Bordeaux: "Jest tam kilka wierszy, ale z pewnością jest to przede wszystk...
Monsieur Marcel Proust jest doskonałym satyrykiem. Nie stoi prawie wcale po stronie swojej książki, którą atakuje frontalnie lub niepokoi z flanki jakże nieznośnego obecnie snobizmu. Uwagi jego są sprawiedliwe i złośliwe, i daje się odczuć przyjemność, śledząc ten ostry, spadający grad słów. Z trzech najważniejszych opowiadań napisanych przez pana Marcela Prousta, la Mort de Baltassaro [sic] Silvande, la Confession d’une jeune fille, Violante ou la Mondanite, trzecia jest naj...
Bez wątpienia doświadczenia spirytystyczne, nie bardziej niż dodmaty religijne, nie dają żadnego dowodu na trwanie duszy. Można jedynie powiedzieć, że w naszym życiu wszystko odbywa się tak, jak gdybyśmy nie wchodzili z ciężarem zobowiązań zaciągniętych w życiu poprzednim; w warunkach egzystencji na tej ziemi nie ma żadnej racji, abyśmy się uważali za zobowiązanych do jakiś cnót, do delikatności, grzeczności, ani nie ma racji aby niewierzący artysta czuł się zobowiązany rozpo...
"Krótko mówiąc, dyskurs Foucaulta, jest lustrem władz, które opisuje. W tym właśnie, a nie w jakimś , tkwi jego siła i wdzięk, to stanowi jego leitmotiv: procedury prawdy, owszem, lecz to akurat jest bez znaczenia, albowiem jego dyskurs nie jest przez to bardziej prawdziwy niz jakikolwiek inny - liczy się magia analizy, która podąża subtelnymi meandrami za swym przedmiotem, opisuje go z dotykową i taktyczną dokładnością, w której wdzięk żywi analityczną siłę, zas sam język in...
Proza Karola Maliszewskiego ma już swój rozpoznawalny idiom - jest mocno zakorzeniona w języku, niespokojna, zacierająca granice między poetyckością a konkretnością, osadzona w przestrzeni. Tym razem drobne okruchy narracyjne składają się na coś w rodzaju gabinetu osobliwości, fantazyjnych postaci, portretów mieszkańców pewnego - znanego nam i nieznanego zarazem - miasteczka, które mogłoby być każdym miasteczkiem, ale jest tym jednym, wybranym przez grę fikcji i fantazji....
Czym charakteryzuje się książka obyczajowa? Nierzadko można spotkać się z przekonaniem, że określenie to dotyczy głównie beletrystyki skierowanej do kobiet. Jednak literatura obyczajowa trafia zarówno do kobiet, jak i mężczyzn, łącząc elementy sag rodzinnych, romansów, dramatów czy powieści historycznych.
Literatura obyczajowa to gatunek, w którym odkryjecie książki opowiadające o historiach ludzi takich jak my, o ich codzienności - sukcesach i porażkach, wielkich miłościach i zdradach, radościach i smutkach. Można się zastanawiać, dlaczego warto sięgać po takie powieści, skoro otaczający nas świat dostarcza podobnych narracji? Jednak siłą najlepszych książek obyczajowych jest właśnie ich bliskość i podobieństwo do rzeczywistości, którą znamy z własnego życia. Dzięki temu jeszcze lepiej rozumiemy rozterki głównych bohaterek i bohaterów. Jak każdy z nas wie, prawdziwe życie tylko z pozoru wydaje się monotonne i przewidywalne. Zawsze znajdzie się coś - jakieś wydarzenie lub osoba - które mogą wywrócić wszystko do góry nogami.
W literaturze obyczajowej – zarówno tej współczesnej, jak i klasycznej – odnajdziecie wciągające historie, ciekawe opowiadania i poruszające powieści. Natkniecie się tu również na romanse, a także różnorodne zagraniczne i polskie powieści obyczajowe, które z pewnością na długo pozostaną w Waszej pamięci.
Do tego wyjątkowego świata zapraszają autorzy tacy jak Carlos Ruiz Zafón, Virginia C. Andrews, Jaume Cabré czy Katarzyna Michalak. Ich bestsellerowe tytuły można odkrywać zarówno w tradycyjnej formie, jak i w wersji cyfrowej – jako ebooki lub audiobooki.
Jakie książki obyczajowe warto przeczytać? Najprościej zacząć od dzieł cenionych autorów literatury, którzy wprowadzą Was w codzienność bohaterów najciekawszych historii obyczajowych.
Do popularnych autorów zagranicznych powieści z tego gatunku z pewnością zaliczyć trzeba Carlosa Ruiza Zafóna. Jest on autorem kultowego już cyklu "Cmentarz zapomnianych książek". Akcja tej wyjątkowej serii rozgrywa się w Barcelonie, a składają się na nią tomy: "Cień wiatru", "Gra anioła", "Więzień nieba" oraz "Labirynt duchów". Na Woblink dostępne są one we wszystkich formatach (książki papierowe, ebooki i audiobooki). Trudno nie wspomnieć także o Ericu-Emmanuelu Schmittcie, autorze takich bestsellerów jak "Oskar i pani Róża" czy "Brama do nieba" czy katalońskim twórcy, Jaume Cabré. Do tej pory w naszym kraju ukazało się jego siedem książek - „Wyznaję”, „Jaśnie pan”, „Cień eunucha”, „Agonia dźwięków”, czy „Podróż zimowa”, które pełne są wyrazistych postaci i podsycają w nas wszystkich przekonanie, że bohaterowie literatury obyczajowej są nam bardzo bliscy, przeżywają w końcu te same wzloty i upadki.
Jeśli szukacie czegoś lżejszego lub bardziej współczesnego, warto sięgnąć po literacki pierwowzór popularnego filmu, w którym głównych bohaterów zagrali Anne Hathaway i Nicholas Galitzine, "The Idea of You. Na samą myśl o tobie" autorstwa Lee Robinne lub "Mężczyznę imieniem Ove" Fredrika Backmana. To wyjątkowo zabawna i ciepła komedia o sile przyjaźni i ludzkich relacji, a także tęsknocie za bliską osobą. Polecamy także gorąco "Kameliowy Sklep Papierniczy" Ito Ogawy, ciepłą i niespieszną opowieść o wyjątkowym miejscu, w którym pisze się listy na zlecenie. Codzienność głównej bohaterki przeplata się tutaj z historiami osób, które przychodzą z prośbą o napisanie listu. Sprawdźcie zresztą sami, tą historię obyczajową znajdziecie na Woblink w formacie ebooka.
Warto dać szansę również "Lekcjom chemii", debiutowi literackiemu Bonnie Garmus, który stał się bestsellerem "New York Timesa" i podstawą dla serialowej ekranizacji z Brie Larsson w roli ponadprzeciętnej Elizabeth Zott.
Rodzima literatura obyczajowa nie ustępuje zagranicznej. Na Woblink znajdziecie wiele dobrych powieści obyczajowych polskich autorów i autorek, takich jak Katarzyna Michalak, Joanna Jax, Magdalena Witkiewicz, Krystyna Mirek czy Ałbena Grabowska. Niektóre z nich to współczesne powieści, inne rozgrywają się w przeszłości, wszystkie jednak możemy spokojnie zaliczyć do zaszczytnego grona bestsellerów książkowych.
Waszej uwadze polecamy m.in. cykl "Rozlewisko" Małgorzaty Kalicińskiej, czyli trylogię „Dom nad rozlewiskiem”, „Powroty nad rozlewiskiem” oraz „Miłość nad rozlewiskiem”. Popularności tej serii dorównują z pewnością dzieła Katarzyny Grocholi: szczególnie "Nigdy w życiu!", a także jego kontynuacje - "Serce na temblaku”, „Ja wam pokażę!” oraz „A nie mówiłam!”. Nie macie akurat ochoty na romans? Odkryjcie twórczość Ignacego Karpowicza i jego "Balladyny i romanse", które otrzymały Paszport Polityki 2010! Mnogość bestsellerowych tytułów to dla nas nie problem. Jesteśmy pewni, że każdy znajdzie na Woblink coś dla siebie!
Dla nikogo nie jest chyba zaskoczeniem, że po książki obyczajowe niezwykle chętnie sięgają producenci i reżyserzy filmowi, a historie w nich zawarte stają się podstawą dla ekranizacji. Do tych, które zostały przeniesione na ekran zaliczyć można m.in. "Całując ul" Jonathana Carrolla, "Opowieść podręcznej" Margaret Atwood czy niedokończoną powieść Jane Austen "Sanditon", którą dopisała Kate Riordan.
Do grona zekranizowanych powieści wkrótce powinien dołączyć także "Słowik" Kristin Hannah - historia dwóch sióstr, które wraz z wkroczeniem do Francji armii niemieckiej w 1940 roku rozpoczynają walkę o przetrwanie, miłość i wolność. Znajdziecie tu wszystko - wielką historię, jeszcze większą miłość, a także skomplikowaną siostrzaną relację.
Jak wybrać pomiędzy "Powiedzmy, że Piontek" Szczepana Twardocha, "Wszystko, czego szukasz znajdziesz w bibliotece" Michiko Aoyamy, "Korowodem" Jakuba Małeckiego, "Rzeką dzieciństwa" Andrzeja Stasiuka i "Jestem fanką" Sheeny Patel? Na szczęście nie trzeba - wszystkie te bestsellerowe tytuły dostępne są dla Was na Woblink jako książki papierowe, audiobooki lub ebooki! Nieważne, czy szukacie lekkiej historii o spotkaniu dwójki ludzi (polecamy "Times New Romans" Julii Biel), sagi rodzinnej (jak "Saga rodu Niemojskich" Joanny Jax), romansu (dość wspomnieć dzieła Danielle Steel) czy powieści historycznej (pozdrawiamy szczególnie miłośników twórczości Kena Folletta!), zapraszamy do naszej księgarni!
