Nie sposób zbagatelizować tego protestu przeciwko patriarchalnym posadom poznawalnego świata. Zbyt wiele rzeczy w naszej rzeczywistości nadal kojarzy się z wyłącznie męskim rodzajem osobowym. Nie będę tu analizował prezentowanej odmienności stylistyk, nie zamierzam porównywać różnych koncepcji poetyckich i czegokolwiek chwalić bądź cokolwiek ganić; doceniam jakość pisarską antologii, a przede wszystkim matriarchalne przesłanie, które - czego jestem pewien - boleśnie i dobitni...
Baron Münchhausen dla dorosłych napisany został w sposób charakterystyczny dla autora, z wrażliwością na paradoksy, filozoficzne pytania i efektowne puenty, w konwencji salonowej rozmowy. Wojtyszko gra z nią jednak, wprowadzając współczesny język wypowiedzi i pokazując, że nawet najstarsze pokolenie nie przestrzega jej reguł. Kalina Zalewska (Teatrologia.info, 10.03.2022) Jak podkreśla autor i reżyser sztuki, Dowód na istnienie drugiego nie jest próbą faktograficznego odtwor...
Dla mnie Podróż na Księżyc to opowieść ponadwspółczesna. Méli s z Lumičre’em dyskutują w małym, przydworcowym sklepie z zabawkami (który kojarzy się z przytułkiem, sanatorium kultury, domem twórczej starości) o odwiecznej antynomii świata. [...] Spotkanie analitycznego, sceptycznego i sytego Lumičre’a, który dał światu kinematograf, z Méličsem – poetą, „dzieckiem” i biednym sklepikarzem – to opowieść o dwóch archipelagach, podobnie jak w wierszu o spotkaniu Fortynbrasa z Haml...
Tytułowe słowo „bezdomnieć” to autorski neologizm Iwony Mickiewicz, czasownik odpowiadający słowu „odejść”. Ale „bezdomnieć” jest czasownikiem niedokonanym, procesualnym, a „odejść” – dokonanym, definitywnym. To wybór znaczący. Bezdomność jako kondycja ludzka jest wprawdzie doświadczeniem tragicznym, ale jest też drogą, wolnością, otwarciem – nie zamknięciem. […] Tekst Bezdomnieć w szczególny sposób upomina się o wolność dla słów, wolność dla poezji – tej zazdrosnej dziewczyn...
"Wystawianie historii" daje szansę na poradzenie sobie z poczuciem oddzielenia i wykluczenia, pozwalając uwierzyć w istnienie świadków, którzy widzieli to, co należy jakoś raz jeszcze opowiedzieć. Co innego nam pozostaje, jeśli nie chcemy się poddać dyskursowi czy teatrowi, jeśli zupełnie nie mają odniesień do rzeczywistości?
Fragment "Przedmowy"
Polityczność tekstów fantastycznonaukowych, związana z ich polemicznym wobec zastanej rzeczywistości charakterem i umożliwianym przez motywy fantastyczne obnażaniem nierówności społecznych jako mających podstawy arbitralne, poddawana jest rekuperacji przez cały czas. Co jednak zadziwiające, choć działalność fanów też może przybierać charakter polityczny i subwersywny, bardzo często to właśnie ona okazuje się czynnikiem sprzyjającym rekuperacji. Przedmiotem moich badań będą od...
Marek Kochan żywi swoje dramaty diagnozami społecznymi, ale jednocześnie szuka formy teatralnej, które pozwoli te rozpoznania przekroczyć (…). Twórczość ta oparta jest na nieoczekiwanych połączeniach współczesności oraz tradycji literackich i teatralnych. (…) Echa uznanych konwencji pozwalają rozbić realizm obrazów wielkomiejskiego życia, a jednocześnie mocno się z nim sczepiają, tworząc nową jakość – trochę zaskakującą, trochę dziwaczną.
Jeśli tak ma wyglądać nowoczesna lekcja historii, to chcę ich mieć jak najwięcej. [...] Udała się autorowi Szymonowi Bogaczowi rzecz nieprawdopodobna. Nie tylko przedstawił Jana Karskiego bez wprowadzania go na scenę, przywołał postacie Hitlera, prezydenta USA Franklina Delano Roosevelta, działaczy Polski podziemnej, którzy pomogli Karskiemu uciec z rąk gestapo, ale wciągnął widza w rozważania, co by było, gdyby powiodła się misja Karskiego. Udaje się zamach na Hitlera, zwyci...
Grzegorzewska, podobnie jak Heiner Müller, którego formacyjnego wpływu na swoją twórczość nie kryje, często korzysta ze struktur mitycznych, by opowiadać o formach współczesnej przemocy. Wystrzega się jednak przy tym nachalnego i pretekstowego współczesnego retuszu. Autorka, ze swoim umiłowaniem wizyjności i dramaturgicznych ekstremów, co szczególnie widać w pierwszym etapie jej twórczości, nie tworzy jednak językowego monolitu. […] Precyzyjnie wykręca śrubki, okrasza teksty ...
Świat dramatów Anny Wakulik wygląda jak warszawskie metro. Unikatowe w skali Polski, nieustannie udoskonalane i rozbudowywane, prowadzące monitoring użytkowników, aby zarejestrować ich obraz. Pierwsza linia to teatr psychologiczny. Druga linia to teatr codzienności. Każda stacja oznaczona czytelnie autorskim logo. Tworzą je poczucie humoru i komunikatywność, a pasażerowie co pewien czas słyszą głos autorki, który przypomina, że człowiek jest istotą wrażliwą i podatną na zrani...
Zastanawiałem się, jak jednym słowem określić największą zaletę Zosi? Niezawodność. Była niezawodna tam, gdzie trzeba było komuś pomóc. Niezwykle wiele pomagała mojej mamie i trwało to latami. Była więc też wytrwała. Niczego nie chciała w zamian. Bezinteresowność też była jej ważną cechą. Pomaganie było u niej jak oddychanie. Dlatego nigdy nie czułem się jej dłużnikiem, którym na pewno zawsze byłem, jestem i będę. Moi rodzice przyjaźnili się z Tadeuszem Nowakiem i z jego żoną...
Marek Pruchniewski – dramatopisarz, scenarzysta, wykładowca w Szkole Laboratorium Dramatu oraz w Warszawskiej Szkole Fotografii i Grafiki Projektowej. Urodził się w 1962 roku w Poznaniu, gdzie ukończył studium oligofrenopedagogiki. Pracował jako sprzedawca, nauczyciel i wychowawca w szkole specjalnej oraz jako bibliotekarz. Laureat wielu nagród, trzykrotny finalista Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. Zdobywca Grand Prix IV i XI Festiwalu Dwa Teatry za sztuki Łucja i jej dzie...
Podstawową zasadą konstrukcyjną, stanowiącą oś konfliktu dramatycznego, jestw teatrze Pavlovsky’ego ambiwalencja, przenikająca różne poziomy i wymiarydzieła, głównie zaś sferę symboliki i znaczenia. Inteligentnie konstruowana wieloznacznośćwywołuje niepokój odbiorcy w sytuacji, gdy nie ma on pewnościczy to, co widzi na scenie, jest faktycznie tym, czym się jawi. Nimbem niejednoznacznościspowite są praktycznie wszystkie elementy utworu dramatycznego,począwszy od przestrzeni i ...
Tomasz Man to człowiek bardzo zajęty. Pisze dramaty i słuchowiska. Reżyseruje. Gra na gitarze. Wykłada i prowadzi warsztaty. Wychowuje troje dzieci. Podróżuje po świecie. Należy do najaktywniejszych i najbardziej kreatywnych artystów w polskim teatrze współczesnym.W jego twórczości problemy uniwersalne bardzo sprawnie ukazywane są z perspektywy lokalnej, z perspektywy małych detali i banalnych szczegółów. Jak każdy wielki artysta, Man przekuwa w sztukę własne życie, żongluje ...
Mariusz Bieliński to jeden z nielicznych dramatopisarzy, którzy szukają okruchów czy śladów sacrum w bólu, beznadziei i rozpaczy codzienności. W swoich utworach pyta o sens życia, cel cierpienia, nie waha się pytać o ukrytego Boga. Bohater jego dramatów – niczym biblijny Zacheusz – żyje na granicy wiary i zwątpienia, jest człowiekiem obrzeży, z pewnego oddalenia wypatruje znaków, które pomogłyby mu wytyczyć drogę. W chwilach, gdy – wydawałoby się – popada w rozpacz, odnajduje...
Wszystkie postaci z tych dramatów wygenerowały się w mojej wyobraźni, jakbym była nie człowiekiem, lecz wielomaciczną humanoidalną kreatywnicą, dającą życie giganto-matką, czerpiącą ze źródła niekończącej się płodności. Nie wydaje wam się bezwstydne, że tak wprost mówię o tym, co wypłynęło z mojego wielomacicznego brzucha? Mówię wprost, bo jestem już u kresu sił. Któregoś dnia obudzę się pod troskliwą opieką pielęgniarek, które będą mówiły „pani Małgorzato, te czterdzieści cz...
W zebranych tu dramatach bogowie wracają sprzed przeszłości; nie z tradycji czy z historii, lecz z zasypanego źródła ludzkiej potrzeby obcowania z nieludzkim. Autor tych scenariuszy rytualnych ma wyjątkową świadomość dramatycznej formy, tej najdawniejszej i tej postnowoczesnej, a zarazem nigdy nie traci kontaktu z prawdą najprostszych emocji. Dramatopisarz tworzy antyczną tragedię na podwórku współczesnej kamienicy, intymne i alegoryczne misterium o cierpieniu, albo solilokwi...
W tej książce nie aspiruję do tego, by opisać wszystkie konstelacje elementów Dzieła oraz zasady jego dynamiki. W centrum moich rozważań znajdzie się zasadniczy i zarazem wyparty przez badaczy twórczości Kantora wzorzec jego obecności i jej przeobrażeń, za który uważam teologię chrześcijańską i stojące za nią wyobrażone idealne modele obecności. Ten wzorzec i te modele staną się właśnie zasadniczym przedmiotem moich analiz i interpretacji. Fragment rozdziału: Topografia „Bł...
Znajdujące się w tym tomie dwie sztuki należą do najbardziej znanych. Za publikowane w polskim przekładzie Izabeli Elwiry Rozhin Seksualne neurozy naszych rodziców Bärfuss został "Młodym Dramatopisarzem" 2003 roku. Tekst miał swoją premierę na kilkunastu niemieckich scenach i przetłumaczono go na kilkanaście obcych języków. Napisany na zamówienie Thalia Theater w Hamburgu i przedstawiony w czasie Dni Teatru w Mühlheim Autobus, publikowany w przekładzie Mateusza Borowskiego i ...
Bogato ilustrowany wybór wierszy Tadeusza Nowaka, jednego z najoryginalniejszych pisarzy polskich drugiej połowy XX wieku - w dwudziestą piątą rocznicę jego śmierci. Łączy słowo, muzykę i obraz. Do książki dołączono CD z muzyką Jacka Telusa i recytacjami autorskimi. Opracowanie plastyczne - Katarzyna Pons de Vincent. Opracowanie całości oraz posłowie - Stanisław Balbus. Tom poświęcony pamięci zmarłej w 2013 roku żonie poety, Zofii Iwańskiej-Nowak. Zawiera książkowy pierwodruk...
Jędzrzej Świderski, poeta-oficer, reprezentuje doświadczenia pokolenia, które przeżyło utratę niepodległości i zaraz potem podejmowało próby jej zbrojnego odzyskania. Jest w swej twórczości, obejmującej różne formy gatunkowe, świadkiem bieżących zdarzeń, na ktore reaguje jako znający realia wojny żołnież i patriota. Występuje też jako człowiek dojrzały, powracający z pola bitwy "do chaty i uprawy roli". Snuje refleksje nad ludzkim losem i historią, przypomina o ciężkiej doli ...
Niniejsza książka to propozycja takiej lektury dramatu, która bierze pod uwagę dialektyczne napięcie między jego tożsamością literacka a performatywną. "Literaturę rozumiem tu szeroko: dramat pisany tak prozą, jak wierszem programuje szczególne doświadczenie języka i stawia nowe wyzwania przyjętym sposobom użycia tekstu, żeby stworzyć akcję poza słowami. Skoro jednak tekst nie określa ani sposobu czytania go jako literatury, ani działań w teatrze, jak należy go używać , by z...
Szeroki zakres możliwych, wielokierunkowych wymian, a nawet oscylacji między praktykami dyskursywnymi filozofii i teatru/przedstawień ujawnia istnienie niezmiernie ciekawego krajobrazu pogranicza, liminalnej przestrzeni dyskursywnej gdzieś pomiędzy praktykami filozofów i ludzi teatru. Jednak, jak dzieje się to we wszystkich innych dziedzinach, każdy z sąsiadów stara się zagospodarować wszelkie puste miejsca, kiedy się tylko pojawią. Dlatego postaram się naszkicować mapę typow...
Kategoria „Poezja / Dramat” zawiera utwory reprezentujące dwa rodzaje literackie. Poezja to dosyć wieloznaczny termin wywodzący się ze starożytnej Grecji. Kiedyś oznaczał ogół wszystkich dzieł literatury pięknej, obecnie za poezję uważa się wszystkie utwory pisane mową wiązaną, czyli wierszem. Dramat z kolei uznawany jest za rodzaj sztuki z pogranicza teatru i literatury, dziełem literackim jest tylko i wyłącznie w warstwie słownej – sama realizacja teatralnego widowiska jest zaliczana do szeroko pojętych sztuk teatru. W kategorii „Poezja / Dramat” znajdują się więc utwory cenionych twórców, które tworzą kanon literatury zarówno polskiej, jak i światowej. Możemy tu znaleźć poezje najwybitniejszych poetów polskich, takich jak Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Czesław Miłosz czy Krzysztof Kamil Baczyński, ale także zagranicznych, jak na przykład Francesco Petrarca, Giovanni Boccaccio czy Edgar Allan Poe. Odnaleźć tu również możemy tomy poezji „Lucyfer zwycięża” Ilony Witkowskiej oraz „Zimna książka” Marty Podgórnik nominowane do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, a także zachwycającą poezję Rupi Kaur zebraną w zbiorach „Mleko i miód. Milk and Honey” oraz „Słońce i jej kwiaty. The Sun and Her Flowers”. Pierwsza z publikacji kanadyjsko-hinduskiej poetki to przetłumaczony na ponad 30 języków bestseller opowiadający o kobiecości, miłości, przemocy oraz stracie. Drugi zbiór Rupi Kaur skupiony jest przede wszystkim na samoświadomości i dojrzewaniu. Czytelnicy zainteresowani dramatami odnajdą tutaj klasyki literatury polskiej, jak „Balladyna” Juliusza Słowackiego, „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, oraz zagranicznej, czyli takie pozycje jak „Makbet” Williama Szekspira, „Świętoszek” Moliera czy „Król Edyp” Sofoklesa. W księgarni internetowej Woblink.com znajdują się również takie utwory jak „Małe zbrodnie małżeńskie” Érica-Emmanuela Schmitta, czyli opowieść o związku dwojga kochających się niegdyś ludzi, „Czarownice z Salem” Arthura Millera czy „Narty Ojca Świętego” Jerzego Pilcha.
