"Mamolot" to poruszający tom poezji o macierzyństwie - jego blaskach, cieniach i przemilczeniach. Joanna Ostaszewska z czułością i szczerością pisze o codzienności matek, o zmęczeniu, winie, miłości i próbie zachowania siebie w nowej roli. Jej wiersze są intymne, a zarazem uniwersalne - znajdzie się w nich miejsce i na śmiech, i na łzy. To książka dla wszystkich, którzy chcą zajrzeć pod powierzchnię słowa "mama" i zobaczyć, co naprawdę się tam kryje.
"Mały Książę" to opowieść o pilocie, który po awaryjnym lądowaniu na pustyni Sahara spotyka niezwykłego chłopca - przybysza z odległej planety, znanej jako asteroida B-612. Mały Książę, opuszczając swój maleńki świat, wyruszył w podróż po innych planetach, aby lepiej zrozumieć siebie, innych i to, co w życiu naprawdę ważne. Choć książka napisana jest prostym, baśniowym językiem, kryje w sobie uniwersalne pytania o sens istnienia, miłość, przyjaźń i odpowiedzialność. Dzieci od...
To wiersze o wojnach, które dzieją się daleko i tuż obok, i o pokojach, w których próbujemy się schować. O miastach z ruin i z marzeń, o strachu, nadziei i bliskości, która czasem przychodzi, a czasem nie. O tym, co pamiętamy, i o tym, co trzeba zapomnieć, żeby iść dalej. Są tu obrazy z bombardowanych ulic i z cichych mieszkań, gdzie wciąż parzy się herbata. Rozmowy z duchami, pytania do dawnych artystów, próby pogodzenia się z utratą. Historie o tym, że nawet w najciemniejsz...
Jabłuszko czerwone na drzewie wisiało,do kosza ogrodniczki wcale wpaść nie chciało.Uśmiechniętą buzię zwróciło do słońca,śpiewało radośnie: „będę tu do końca”.Spadło razem z liśćmi pod koniec jesienii w spiżarni gospodyni całe się rumieni.Pani gospodyni jabłuszko zamieni,w kompot, albo ciasto lub jabłkowy dżemik.ALBOSpadło razem z liśćmi pod koniec jesieni,zjadł je z apetytem duży dzik Jeremi.A z jabłka pesteczek, kiedy przyszła wiosnazdrowa, młoda, piękna jabłonka wyrosła....
Ta urokliwa książka Marii Konopnickiej to nie tylko poetycka opowieść o codziennym życiu na polskiej wsi, lecz także czuły portret świata widzianego oczami dziecka — świata, w którym nawet najmniejszy szczegół ma znaczenie, a słońce staje się przewodnikiem po ludzkich sprawach, przyrodzie i porach roku.Zachwycające rytmem i obrazowością wiersze przenoszą czytelnika do czasów prostoty, bliskości z naturą i niespiesznych dni, w których radość można było znaleźć w śpiewie ptaka,...
Przedstawiam kolejną odsłonę moich przeżyć i przemyśleń wyrażonych w wierszach, którymi pragnę się podzielić z wrażliwym czytelnikiem. Tak jak w poprzednim moim tomiku wydanym przez Mamiko w 2021 roku – pod tytułem "Zapraszam do wnętrza" – koncentruję się tu na fundamentalnych wartościach duchowych, ale i dowartościowaniu codzienności. Zebrałam niepublikowane jeszcze teksty powstałe całkiem niedawno, jak i te sprzed wielu lat, w trzy podzbiory, więc całość to jakby trzy tomik...
Tomik wierszy Ewy Kacy, który masz przed sobą, to początek drogi, a podróż ta zaczyna się od ciszy. To pierwszy krok, żeby spojrzeć w głąb siebie bez konieczności otwierania drzwi. Utwory, które w nim znajdziesz, są przejściem z codzienności w świat metafizyczny. Zostawiają w nas subtelny ślad, pomagają odkryć siebie na nowo, prowadząc językiem prostym, ale nie banalnym. Ewa w swoich utworach pokazuje świat, w którym codzienność przechyla się delikatnie w stronę niezwykłości,...
"Księga Psa" to poetycki zapis włóczęgi — przez miejsca, wspomnienia, marzenia i ruiny języka. To zbiór wierszy pisanych na przestrzeni niemal dwóch dekad, w których odbija się świat widziany z bliska: z poziomu ulicy, marginesu, czasem snu. To poezja niepokorna, pełna sprzeczności: surowa i czuła, ironiczna i przejmująca, miejscami bluźniercza, a zarazem mistyczna. Autor z niezwykłą swobodą łączy motywy biblijne, miejską codzienność, popkulturę i filozofię, snując opowieści,...
To ogród złożony z pikseli i popiołu, z kodów i mitów, z nagich błon i przepalonych metafor. To miejsce, gdzie język przestaje być przezroczysty, a wiersz przypomina komendę w terminalu: nie zawsze ją rozumiesz, ale czasem dzięki niej uruchamia się świat operacyjny.Lewanowicz tnie wers jak chirurg skórę: precyzyjnie, bez znieczulenia. Tworzy poezję post-ludzką, a jednak głęboko cielesną. To biopoetyka na ekranie kontrolnym, ślad odciśnięty między skanem a świtem.Uwaga: możliw...
Z ruin Mariupola, z lasów, w których „nie zbiera się grzybów”, z piwnic, peronów i spalonej ziemi – dobiega tu głos tych, którzy przeżyli i tych, którzy… Głos kobiet, dzieci, gołębi, matek, Niobe z Donbasu i dziewczynki z mydełkami.Donata Witkowska-Kowal pisze krótko, prosto, bez patosu. Ale każda fraza uderza jak wystrzał – w serce, w sumienie, w przywilej patrzenia z daleka. To poezja dokumentalna i symboliczna zarazem, o wojnie dawnej i dzisiejszej, o bezsilności i bezimie...
Autor tych liryków daje się poznać jako wnikliwy spektator świata zmysłowego i metafizycznego. Anturaż materialny w tej poetyckiej symfonii gra pierwsze skrzypce. Dominuje. Elementy przyrodnicze podane w metaforycznej panierce zmieniają swoją pierwotną semantykę, a tym samym prowokują do spowolnienia w zabieganej i chaotycznej codzienności. W zmerkantylizowanym paradygmacie bycia mało kto potrafi dostrzec „gałąź kwitnącej tarniny sterowanej powietrzem”. To swoisty notatnik do...
Opis Dane Producent Kraj pochodzenia Ten zbiór poetycki unika łatwych rozstrzygnięć, wybierając drogę niepewności, dysonansu i kontemplacji niedoskonałości. Autor prowadzi czytelnika przez miejsca realne i symboliczne - od Toskanii po Himalaje, od hotelowych wnętrz po przestrzenie duchowej pustki – komponując wielowarstwową narrację o kruchości percepcji, pamięci i języka. Poezja tego tomu zatrzymuje się w punktach pęknięcia: w niedopowiedzeniu, napięciu, w pragn...
"Harfa” to zbiór wierszy, który nie dekoruje rzeczywistości. Raczej ją prześwietla – zmysłami, pamięcią, religijnymi odpryskami, rozpadem ciała i nadziei. Te wiersze są intymne i bezbronne, a jednocześnie pełne gniewu i precyzji. Nie opowiadają o świecie – one go filtrują przez skórę. To poezja, która nie musi się podobać, bo powstała z potrzeby przetrwania.
Dla mojej ukochanej żony, na naszą rocznicę Amor, z głębi serca chcę Ci podziękować za wszystkie wspólne chwile, które uczyniły nasze życie tak wyjątkowym. To wielki zaszczyt dzielić z Tobą każdą ścieżkę, krok i marzenie. Twoja miłość, ciepło i wsparcie sprawiają, że każdy dzień jest piękniejszy. Twoja obecność to dla mnie największy dar, a nasze wspólne życie – najpiękniejsza przygoda, jaką mogłem sobie wymarzyć. Podziwiam Cię za Twoją siłę, mądrość i serce, które zawsze ...
Warszawa. Miasto dwóch stron rzeki i milionów pęknięć. Jan Chrzęczyszykura - uporządkowany perfekcjonista - i Adrian Wargas - mistrz ulicznego przetrwania - to dwa oblicza tej samej choroby : życia w społeczeństwie na skraju nerwicy. W kraju, gdzie ekologia to ściema, a wybory pachną bardziej smogiem niż demokracją, każdy próbuje ukryć własne natręctwa pod płaszczem normalności. "Perfekcjonista" to opowieść o walce z samym sobą, o absurdach codzienności i o tym, że czasami ...
Są słowa, które osiadają jak kurz na parapecie. Inne drżą w powietrzu, gotowe ulecieć, ale nigdy nie znikają do końca – zostają w źrenicach, pod paznokciami, w śladach na skórze.
„Nieulotne” to zbiór takich właśnie wierszy: nie chwytają wieczności, nie zatrzymują czasu, ale odbijają go na moment, jak światło na wodzie tuż przed zachodem słońca.
To poezja, która nie pyta, czy może zostać – już tu jest. I cichutko puka. Otworzysz jej?
Wchodząc w świat „Ikigai”, stąpasz po cienkiej granicy między pięknem a przemijaniem, między harmonią a pustką. Łukasz Czarnecki maluje poezją obrazy inspirowane japońską estetyką – pełne azalii, sakur i irysów, które w subtelny sposób przypominają o kruchości życia. To zaproszenie do refleksji nad sensem istnienia, do poszukiwania ulotnych chwil, które składają się na istotę bycia. W tych wierszach znajdziesz spokój ogrodu, melancholię deszczu i ślad wrażliwości ukrytej w co...
Gdy masz piętnaście lat i świat jest poskładany z cudzych opowieści, jeszcze nie wiesz, że nikt nie chce ich słuchać. Gdy masz dwadzieścia i w twoim kraju historia jest bronią, uczysz się milczeć. Ale zawsze jest ktoś, kto pamięta – i zawsze istnieje cena za wspomnienia. To książka o tych, którzy pamiętają. I o tych, którzy chcieliby o nich zapomnieć.„Stary przyjaciel” to przejmująca mieszanka realizmu i dystopii, gdzie historia splata się z teraźniejszością, a pamięć staje s...
Koniec świata przychodzi zawsze w najmniej odpowiednim momencie – gdy poziomki są jeszcze ciepłe od słońca, a w szufladzie leży nieprzeczytany list. „A chaos ziewa” to poezja o tym, jak dziwnie splatają się wielkie katastrofy i drobne, codzienne poruszenia. Jak czasem łatwiej uwierzyć w upadek wszystkiego niż w to, że jutro znów wzejdzie słońce. Przeczytaj tę poezję, zanim będzie za późno.
Pościgi samochodowe, tajne eksperymenty, wygnani Niemcy, syberyjscy szamani i fizyka kwantowa w jednym kociołku. A właściwie – w Niemczy. To tu wraca Karol Maj (a nie May) – bohater, który nieświadomie wplątuje się w coś, co wykracza poza logikę, historię i zdrowy rozsądek. Bo w „Powrocie” ciała astralne zderzają się z legendami słowiańskimi, a księżyc patrzy z góry jak niemy świadek czegoś, co nie powinno się wydarzyć. Granice – między snem a jawą, nauką a wiarą, historią a ...
To książka babska, kobieca, dziewczyńska. Bardzo emocjonalna, ale też poddająca emocje intelektualnej oraz artystycznej obróbce. Jej bohaterki mają “problem z nietrzymaniem uśmiechu”, z trzymaniem wspierających relacji oraz puszczaniem tych toksycznych. Z obijaniem, a czasami tylko ocieraniem się o krawędzie drugiego człowieka, jego odrębnej wrażliwości, potrzeb, oczekiwań. Tym człowiekiem bywa facet, mężczyzna, chłopiec – czyli już z założenia przybysz z obcej planety. Bywa ...
W Feroz czas się zatrzymał. Wykonuje się tam proste prace, żyje w zgodzie z naturą i składa cześć bogom.
Tak przynajmniej myślał Arché aż do dnia swoich siedemnastych urodzin. Kiedy makabryczna prawda wychodzi na jaw, chłopiec musi zdecydować o swoim dalszym życiu. Podczas podróży w nieznane przeszłość zaczyna mieszać się ze współczesnością, a zagrożenia nie znikają, jedynie zmieniają swoją formę…
“Dialog wygnania” to zbiór poetyckich refleksji nad utratą, wiarą i poszukiwaniem tożsamości. Wiersze, pełne biblijnych odniesień i egzystencjalnego napięcia, prześwietlają historię człowieka – od pierwszego wygnania po współczesne doświadczenie wykorzenienia. Autor balansuje między mistycyzmem a brutalną cielesnością, między nadzieją a rozpaczą. To poezja, która nie daje gotowych odpowiedzi, lecz stawia pytania o sens istnienia i możliwość pojednania.Mateusz Maciej KolbusRoc...
