“Dialog wygnania” to zbiór poetyckich refleksji nad utratą, wiarą i poszukiwaniem tożsamości. Wiersze, pełne biblijnych odniesień i egzystencjalnego napięcia, prześwietlają historię człowieka – od pierwszego wygnania po współczesne doświadczenie wykorzenienia. Autor balansuje między mistycyzmem a brutalną cielesnością, między nadzieją a rozpaczą. To poezja, która nie daje gotowych odpowiedzi, lecz stawia pytania o sens istnienia i możliwość pojednania.Mateusz Maciej KolbusRoc...
Stanisław Ankwicz, bohater "Sztuki pięknego umierania" wie, że prawdziwa sztuka nie powstaje bez ryzyka. Że tworzenie to proces niebezpieczny, powolne rozszczelnianie granic między rzeczywistością a wyobraźnią, aż w końcu nie sposób już ich odróżnić. Ale jeśli nie wolno tworzyć, co pozostaje?W dusznym świecie rodzinnych konwenansów i narzuconych ról Ankwicz tłumi w sobie sztukę, podporządkowuje się konieczności, choć każdy dzień podsuwa mu obrazy, które domagają się uwiecznie...
"Ten zbiór wierszy to zapis dojrzewania – słów, myśli i emocji. Andżelika Augustyn z czułością, ale i surowością przygląda się temu, co było, co trwa i co umknęło. Jej wiersze to nie tylko rozrachunek z przeszłością, lecz także próba oswojenia teraźniejszości i przyszłości – czasem w ciepłym świetle nadziei, czasem w cieniu pustki i buntu. Autorka buduje poezję z codziennych detali, kruchych wspomnień i gorzkich refleksji, czyniąc z nich intymną opowieść o upływie czasu, nieu...
Wiersze tego tomu raz jawią mi się jak nabite sztancą na dermę i filc, innym razem jak myta szlauchem ulica, na którą niebawem spadnie śnieg i znajdujemy frajdę właśnie w tym, że coś czystego upadnie na czyste; nie że będzie myciem brudnego. Fizyczna jest przyjemność czytania ich w każdym świetle: światło nadmierne przygaszają tekstem, to przyciemnione rozjaśniają refleksem. W świetle wypośrodkowanym są drugą strugą nurtu, widać z nich wszystko tam, dokąd idziemy i tam, skąd ...
"Wiersze zebrane w „Gorzkim Chrystusie” to medytacja nad bólem, pamięcią i transcendencją. Autor zabiera czytelnika w eskapadę przez krajobrazy cierpienia, odwołując się do symboliki religijnej, historii i codziennych doświadczeń. Każdy wers to spotkanie z pytaniami o sens życia, przemijanie i rolę duchowości w zderzeniu z brutalną rzeczywistością. To poezja pełna kontrastów – od ciszy uważności po huk rozpadu, od prostej obserwacji ulicy po głęboką metafizyczną refleksję. Pr...
Ziemia obiecana, która nie spełnia obietnic – jałowa, wyjałowiona, pełna śladów po tym, co przepadło. Poezja Marcysi Koćwin to surowy krajobraz emocji i myśli, w którym odbijają się echa zniszczenia i próby ocalenia samego siebie. W tych wierszach świat dogasa, lecz język wciąż iskrzy – cięty, metaforyczny, momentami brutalnie szczery. To zapis wędrówki przez przestrzenie straty i nadziei, w której za każdym zakrętem czai się pytanie: czy Ziemia Obiecana kiedykolwiek istniała...
Piotr Kominek pomimo młodego wieku jest już w pełni dojrzałym twórcą. Nie tylko dlatego, że trzymany właśnie w dłoniach tom jest już dziesiątym w jego dorobku. Ważniejszym jest, że przez ten czas autor wypracował swój własny i niepowtarzalny styl zarówno wypowiedzi poetyckiej, jak i literackiego imaginarium. Kominek jest wierny sobie w tym, co chce przekazać czytelnikowi i w jaki sposób zamierza to zrobić. Należy w pełni docenić jego odporność na mody i style zmieniające się ...
Amelia Stefania Malinowska w swoim debiutanckim tomiku otwiera drzwi do świata utkanych z emocji pejzaży, gdzie słowa pulsują rytmem serca, a cisza staje się pełnoprawnym bohaterem. To poezja, która oddycha, szarpie za rękaw, czasem kłuje, czasem koi, niczym wiatr gładzący taflę wody. Zanurz się w tym świecie i poczuj, jak słowa przekształcają przestrzenie w uczucia, a uczucia w niezapomniane obrazy.
„(Nie)jednostajność” Adama Piotrowskiego to zbiór wierszy, który przekształca zwyczajne myśli w krystaliczne refleksje. To poezja chwili złapanej w locie, zapisanej na skraju ciszy. Autor, jak wprawny alchemik słów, łączy ironię z nostalgią, chaos z harmonią, tworząc przestrzeń, w której czytelnik odnajduje siebie. To nie jest poezja na jeden wieczór – to mapa emocji, po której wędrujesz, wracając wciąż na nowo do początku.
Debiut „Magdalenki” jest poetycką refleksją nad życiem rozumianym jako zwierzęcy instynkt poszukujący ulgi w miłosnym uniesieniu, objawieniu czy pragnieniu ducha. Podmiot liryczny, uwikłany w nierówną relację miłosną, poszukuje swojego głosu. Zbliżenie w miłości staje się bezwstydnym obnażeniem. Poezja Heleny Kupczyńskiej łączy poczucie siły z bezbronnością oraz doświadczeniem stawania się. Jej utwory są pełne namiętnej pracy języka, nieoczywistych kontrastów i zaskakujących ...
Wiersze Magdaleny Lipińskiej są niczym subtelne obrazy, które chwytają chwile i uczucie z precyzją i prostotą. Czasem nostalgiczne, czasem pełne ciepła, zawsze prawdziwe. To poezja, która nie narzuca się, ale zaprasza do zatrzymania się i spojrzenia na świat z nieco innej perspektywy. Magdalena Lipińska pochodzi z Warszawy. Debiutowała tomikiem "Noce i wieczory" (wyd. MaMiKo. 2022). Lubi podróże, górskie wędrówki, przebywanie w otoczeniu przyrody, fascynują ją kultury Wschod...
W “Naszych dni zieloność” miłość rozgrywa się w języku – w słowach, które unoszą się w powietrzu, w niedopowiedzeniach, w ciszy między wersami. To poezja uchwyconych momentów, które choć kruche, niosą w sobie pełnię emocji, jak ta chwila oczekiwania na przystanku, gdy czas zwalnia i wszystko sprowadza się do tego jednego spojrzenia. Miłość to tu jednak nie wszystko, bo ten zbiór wierszy to także zaduma nad egzystencją i światem, który każdego dnia wymyka się nam z rąk.
"Zagubienie tożsamości jest pierwszym krokiem do niewidzialności, ale co się stanie, gdy to niewidzialność staje się jedyną drogą ucieczki? “Second Life” to zbiór opowiadań balansujących na granicy fantazji i absurdu, gdzie każdy z bohaterów mierzy się z tym, co najtrudniejsze do zrozumienia – własnym ja. Na tle współczesnych realiów, od warszawskich ulic po kosmiczne otchłanie, autorka tworzy świat, w którym przypadkowe zdarzenia prowadzą do odkrycia najgłębiej skrywanych lę...
Drobne ślady na śniegu, odkształcenia w mokrej glebie, drobiny słów rozproszone po drodze. Czasem z kilku mgnień i iskier świadomości, które znikają szybciej, niż się pojawiają, tworzymy całe opowieści i przepastny świat. "Ślady istnień" Anny Plaskowskiej to intuicyjne wytyczne, minimalistyczne drogowskazy, które po przyjęciu do serca mogą urosnąć niby napełnione wodorem sterowce i zabrać nas do całkiem innego wymiaru. 90 haiku w jednym zbiorze niczym 90 porywów świadomości? ...
"Maurycy Dudek powraca, tym razem reportażem liryczno-historycznym o podróży pary mieszanej i psa po unijnych Bałkanach własnoręcznie zbudowanym kamperem o wdzięcznej nazwie Zombiebus. Jednak podróżnicy, zamiast łowić zombie i pricolici, przez kilka miesięcy badają, jaki jest związek między architekturą organiczną i ceną regulowaną paliw, dlaczego na Węgrzech odbywają się kurułtaje, co złego jest w dokarmianiu niedźwiedzi i jak Bułgarzy dorobili się dróg podobnych do szwajca...
“Lingua me cordis” to poezja m.in. o tym, jak bardzo ludzie na siebie wpływają, często tego zupełnie nie zauważając. Marcelina Winiarska ukazuje subtelne napięcia w relacjach – drobne gesty i słowa, które budują nieporozumienia, a jednocześnie pozostawiają w nas cząstki innych ludzi. W tym kruchym splocie ludzkich więzi autorka odnajduje piękno i refleksję nad tym, kim stajemy się dzięki nieoczekiwanym spotkaniom.[…] Wszyscy jesteśmy narkomanami procesów chemicznych zachodząc...
„Za górami, za latami” to poezja o przemijaniu wpisana w krajobraz górski i kulturę nim inspirowaną. Życiorys górski autorki to nie Arkadia, osobistym przeżyciom towarzyszy echo historii (repatriacja, akcja Wisła, tragedia żołnierzy wyklętych). Obszar ten był i jest szczególnie mocno zagrożony przez nadmierną komercjalizację. Próbuje się jej przeciwstawić sztuka, stąd hołd autorki złożony artystom usiłującym ocalić to, co niepowtarzalne. Antonina Sebesta terminowała u Jerzeg...
Oryginalność "Wielkiego Wybuchu" na tle polskiej prozy współczesnej polega na tym, że Krzysztof Czaja silnie połączył światopoglądowe i naukowe problemy, które nurtują dzisiejszych inteligentów, z wątkami obyczajowymi. Realistyczna powieść oddaje w formie dynamicznych dialogów aktualne i stosunkowo typowe dyskusje filozoficzne. Walorem Wielkiego Wybuchu jest efekt, który pamiętamy z najsłynniejszych filmów Krzysztofa Zanussiego: Iluminacja i Struktura kryształu pozwalają ulok...
Wiersze Sławomira Studniarza są wyjątkowe. Wydaje się, że ułożył je poeta pochodzący z minionych dziesięcioleci. To mylne wrażenie wynika stąd, że przypominają one, że poezja nie jest tylko komunikatem o sytuacji, o banalnym zdarzeniu czy o zniesmaczeniu życiem. Wiersze te z jednej strony są wizyjne i plastyczne, a z drugiej misterne językowo. Mają swój rytm i nerw. Lektura poezji jest obcowaniem z tajemniczymi obrazami. Czytasz, więc zapoznajesz się z szyfrem. Przypominasz...
„Uśpiewanie” to zbiór 11 opowiadań, tworzących spójną opowieść o świecie, w którym dawne wierzenia i zwyczaje są ciągle żywe. Napisane w stylu realizmu magicznego, pokazują świat z początków XX wieku, w którym według przekonań Kaszubów, można było wysłać w zaświaty ludzi, wyśpiewując za nich pieśni pogrzebowe – stąd tytułowe uśpiewanie. Chcesz poznać wieszczi, zmory, dziką jachtę czy magię Pustej Nocy? “Uśpiewanie” czeka na odkrycie… Żyła kiedyś dawno temu pewna stara kobieta...
Tomik poezji autorstwa Arkadiusza Burdy (ur. 1970 w Zamościu). , polskiego poety i plastyka. Zadebiutował w 2004 roku tomikiem poezji "Atma", w 2015 r. wydał "Arcyludzkie obce", w 2022 - "S tworzenie"."S tworzenie" pojawiło się na tym świecie w 2022 roku, zbierając pokaźną garść pozytywnych opinii. Dwa lata później Arkadiusz Burda znów przybija swoją ostrą łódź do poetyckich brzegów. Tym razem jednak nie jest to zbiór, w którym ciemność mnoży się przez ciemność. W “Wypukłodru...
Mówiąc mniej, powiedzieć więcej. Taka maksyma zdaje się przyświecać Marcie Ciążeli w debiutanckim zbiorze wierszy. Autorka wychodząc od zwierzęcych metafor, tka misterną sieć migoczących znaczeń. Poprzez niedopowiedzenia czy atomowe puenty rozświetla przed nami abstrakcyjny świat, który można obserwować z różnych perspektyw niczym obracany w dłoni diemencik. “Nad zabetonowanym brzegiem rzeki” może być całkiem przyjemnie – czas zacząć piknik ze smacznymi słowami wylegującymi s...
"Nowy Tetrys Warszawski" stawia na struktury totemiczne. Zamiast sadzić się na puenty, polegam na równowadze rewelacji. Funkcję perswazyjną uzyskuję szczepiąc linijki. Dla efektu pełnego eklera dopuszczam wozówki, to znaczy amerykańską podwójną spację po kropce. A skoro pointy sentymentalne, to niech żyją wyrazy.z opusu 35+NDXOXCHWDRGHDXORVI+Rozgrywka szła czterema taliami bezdżoków, ale nie znamy języka, w którymlicytował gracz znad Witham. Możedobierał do kiksu z forhendu, ...
