Napisana w 1946 roku Wojna partyjska Trajana jest jedyna publikacją, która dotyczy tylko tych kampanii i dlatego stanowi podstawę wszystkich badań nad wojskowością tego okresu. Autor poruszył kwestie związane nie tylko ze strategią, taktyką czy użytymi w niej siłami. Lepper starał się nakreślić jej obraz w ramach „Realpolitik”. W jego ujęciu wojna ta nie była, przynajmniej w jej części, prowadzona dla niej samej czy też dla zdobycia ewentualnych łupów i chwały. Przyczynami je...
Europa środkowo-wschodnia, obejmująca międzymorze bałtycko-adriatycko-czarnomorskie, według Jerzego Kłoczowskiego „Młodsza Europa”, nadrabiała w XV wieku dystans dzielący ją uprzednio od zachodu kontynentu. Stawała się mu bliższa pod względem demografii, ekonomiki, kultury, a co za tym idzie lepiej znana. Uwagę przyciągały zachodzące tu przeobrażenia: rewolucja husycka w Czechach, wzrost znaczenia potężnej monarchii Jagiellonów, zmiana układu sił nad Bałtykiem, wzrost zagroże...
Napoleon postarał się sam o opisanie swoich zwycięstw we Włoszech. Może zatem wydawać się zbyt śmiałe próbować – po tak sławnym i kompetentnym poprzedniku – przedstawić historię nieśmiertelnej kampanii 1796 roku, preludium najwspanialszej epopei czasów nowożytnych. Jednak – o ile pamiętniki podyktowane na Świętej Helenie zachowują prawdę w generaliach – o tyle nie zawsze służą jako dobre źródło wiedzy o szczegółach operacji. Był to naturalny defekt, zależny od warunków w jaki...
Fryderyk M. Kircheisen cieszy się zasłużoną sławą najlepszego bodaj w naszym czasie znawcy Napoleona I i jego epoki. Poświęcił on całe życie studiom nad tą niezwykłą osobistością dziejową, nad tym jedynym w swoim rodzaju zjawiskiem, które przez długie jeszcze pokolenia pobudzać będzie wyobraźnię poetów, przykuwać uwagę historyków i socjologów, niepokoić psychologów i filozofów swoją zagadkowością i tajemniczością. Owocem studiów Kircheisena był wpierw szereg cennych wydawnict...
Gdy Hindenburg i Lidendorf upierali się przy zrobieniu "małych Cannae" także w dniu następnym i nakazali Scholtzowi uderzyć ponownie na korpusy rosyjskie XV i XXIII, wskazując mu jako cele Olsztynek i Waplewo, Scholtz zaoponował kategorycznie. Biorąc Morgena w obronę za niewykonanie rozkazu z dnia poprzedniego, wykazał on Hindenburgowi całą niedorzeczność podobnego przedsięwzięcia. Nie mówiąc już o absurdalności uderzenia na Olsztynek z XIII Korpusem rosyjskim na tyłach, wska...
Rankiem 16 listopada 55. Dywizja Piechoty otrzymała zadanie już nie ofensywne, ale obronne. Oddziały miały możliwie silnie się ufortyfikować, zezwalało się również "w razie potrzeby" przejść do natarcia, ale tylko "na krótkie odległości". W drugiej połowie dnia położenie dywizji stało się nadzwyczaj ciężkie. Już o godzinie 8 niemiecka artyleria rozpoczęła ogień od strony Aleksandrówki. Nie było żadnych wiadomości o tym, co się działo u sąsiadów. Łączność z przełożonymi była p...
Treścią niniejszego studium jest odtworzenie rozwoju nowej broni – czołgów – poprzez ukazanie czynników, które wpływały na tworzenie i funkcjonowanie ich formacji w latach 1918-1939. Przyjęte rozwiązania wobec nowego rodzaju broni wymagały stworzenia podbudowy teoretycznej ich funkcjonowania, co w pracy znajduje swoje potwierdzenie poprzez przedstawienie ówczesnych założeń doktrynalnych. Doświadczenia nabyte w toku użytkowania czołgów pozwoliły na wypracowanie struktur organ...
Źródła do historii pułku polskiego lekkokonnego Gwardii Napoleona I to prawie 1200 stronic stanowiących prawdziwą skarbnicę wiedzy na temat jednej z najsłynniejszych formacji w dziejach wojska polskiego. Z dzieła Rembowskiego pełnymi garściami czerpali historycy i publicyści zajmujący się epoką napoleońską, by wspomnieć choćby Mariana Kujawskiego, Roberta Bieleckiego, Andrzeja Nieuważnego, czy Mariana Brandysa, który wykorzystał je przy pisaniu swego słynnego cyklu szwoleżers...
Walki pod Markkleebergiem nie były jednodniową, odosobnioną bitwą, lecz kilkudniowymi zmaganiami o ograniczony, duży obszar pola Bitwy Narodów. W pierwszej ich części, od 14 do 16 października, zadanie jego opanowania powierzono pruskiemu dowódcy, w drugiej, od 17 do 19 października – austriackiemu. Swój punkt kulminacyjny bitwa osiągnęła 16 października. W tym dniu, zupełnie nieoczekiwanie, w rejonie Cröbern-Markkleeberg-Auenhain doszło do skomasowania i starcia znacznie wi...
Dzieło gen. Manikowskiego należy rozpatrywać jako swojego rodzaju monografię, stanowiącą jedyny obecnie, niezmiernie ważny i cenny przyczynek w sprawie wyposażenia bojowego wojska rosyjskiego w omawianym okresie, aczkolwiek niewyczerpującą w całości w wszechstronnie powyższego zagadnienia. W pracy swej autor stara się wykazać przyczyny, będące wynikiem miarodajnego wówczas planu mobilizacyjnego, a które złożyły się na to, że już w pierwszych miesiącach wojny wojsko rosyjskie ...
Fakt, że w czasie wojny światowej kawaleria nie odegrała decydującej roli, doprowadził wielu do błędnego twierdzenia o roli i znaczeniu kawalerii. Powyższe studium ma na celu między innymi zabrać materiały, potrzebne dla zorientowania się w podstawowych przyczynach tego zjawiska. Tym wszystkim, którzy twierdzą, że kawaleria w czasie wojny światowej nic nie zdziałała i że rola jej nie miała wpływu na przebieg wypadków, pragnąłem ukazać te olbrzymie masy kawalerii, których jed...
Monarchowie, wodzowie i ministrowie to nie jedyne postacie historyczne. Swoją rolę mieli do odegrania także lud i armia. Obok dworu i senatu znajduje się plac miejski, zaś kwaterę główną otacza obóz. W niniejszej książce, opisującej nie tyle rozdział z życia cesarza, co raczej historię Francji w tym tragicznym czasie, staraliśmy się odmalować uczucia Francuzów w 1815 roku i zaznaczyć ich wpływ na wydarzenia. Na pierwszym planie pozostają rzecz jasna Napoleon, Ludwik XVIII, Ta...
Książka Marka Bogdana Kozubla przedstawia dzieje ukraińskiej formacji ochotniczej powstałej w Galicji Wschodniej w ramach austro-węgierskich sił zbrojnych na początku I wojny światowej. Losy Ukraińskich Strzelców Siczowych są w Polsce słabo znane mimo, że są one mocno związane z historią Polski – walkami o Lwów oraz wojną polsko-ukraińską w latach 1918-1919. Do tego Polacy często mylą ich ze Strzelcami Siczowymi – innym ukraińskich oddziałem, tyle, że sformowanym w Kijowie w ...
Prezentowany materiał jest podsumowaniem wystąpień autora na konferencjach poświęconych problematyce Powstania Listopadowego organizowanych w ostatnim czasie na Litwie i w Polsce - w Muzeum Regionalnym Litewskich w Keleme, w Muzeum Wojska im. ks. Witolda Wielkiego w Kownie, w Muzeum Niepodległości w Warszawie, w Muzeum Miejskim w Brodnicy, a także zawiera fragmenty przygotowywanej do druku jego pracy pt. Księga Żołnierzy Nieznanych.
Fragment Wstępu
Te opowiadania o dziesięciu utarczkach kawalerii podane są prosto bez szukania efektów, ale za to z takim temperamentem, z takim uczuciem i taką troską o ścisłość, że czyta się je z zaciekawieniem równym wzruszeniu. Po zapoznaniu się z ich bohaterami, z zadaniem, które każe im wystąpić z szeregów i będzie nicią przewodnią ich działania, rośnie serce, gdy się stwierdzi jak ściśle byli związani ze sobą w dokonaniu tych pięknych czynów wojennych oficerowie i szeregowcy, rośnie s...
Niewątpliwie obecnie w Polsce z coraz większym zainteresowaniem spotyka się historia wojskowości. Niegdyś ograniczona właściwie do kręgów wojskowych, niosła ze sobą pewien wymiar czysto praktyczny – stanowiła element wykształcenia zawodowych żołnierzy. Obecnie w coraz większym stopniu staje się obiektem zainteresowania także ze strony zwykłych osób, po prostu zaciekawionych dziejami, stąd może też coraz większa ilość monografii naukowych, prac przyczynkarskich, wreszcie książ...
W tym krytycznym momencie, wiadomość o przybyciu Napoleona na pole bitwy, rozniosła się natychmiast i spowodowała zadziwiający efekt, wywołując entuzjazm zarówno u młodych jak i starych żołnierzy. Nowina ta podniosła na duchu dowódców. „Żaden ranny nie przeszedł przed Napoleonem nie pozdrowiwszy go okrzykiem Niech żyje Cesarz! Nawet ci, którzy stracili rękę lub nogę, kierowali się w jego stronę, składając mu podobny hołd. Sam na własne uszy słyszałem okrzyki tych na wpół żywy...
Była północ, kiedy zmarły cesarz odbywał na Polach Elizejskich ostatni przegląd swoich wiarusów. Kawalerzyści wymachiwali szablami i lancami trzymanymi w niematerialnych dłoniach. Wydając z ust okrzyki, których żaden żyjący nie mógł usłyszeć, pędzili w piekielnym galopie. Stopniowo wyłonili się z obłoku, aby stanąć przed Nim. Zauważył ich i wezwał do siebie. Dumne istoty podobne były do zjaw w szarawych mundurach, których barwy stłumiła śmierć i noc. Ich twarze pozostawały ni...
Przystępując do opisywania wojen morskich czasów hellenizmu postanowiłem naukową treść zawartych tutaj zagadnień zaprezentować w formie nieco spopularyzowanej, z tego też powodu zdecydowałem się nie tylko odrzucić stosowanie przypisów, ale też pominąć szczegółowe dywagacje na różne sporne tematy, co wymagałoby powoływania się na liczne, niekiedy krańcowo różne opinie wybitnych znawców epoki. Zarówno jedno, jak i drugie spowolniłoby bowiem narrację, której wolałem nadać dynami...
Niniejsza książka wydana została w 1934 r., ale prace nad nią rozpoczęły się kilka lat wcześniej, gdy autor porządkował dokumentację dotyczącą bitwy warszawskiej, zgromadzoną w Wojskowym Biurze Historycznym. Należy podkreślić, iż Bój na przedmościu Warszawy do dziś pozostaje najbardziej szczegółowym ujęciem zagadnienia działań 1 Armii na przedpolach stolicy. W publikacji tej od początku zwraca uwagę znakomity warsztat archiwisty oraz obiektywizm autora. Pionierska ta praca po...
Prezentowana część Historii Rosji zawiera dwa rozdziały obejmujące okres od 1648 do 1657 roku. Takiego wyboru dokonano nieprzypadkowo. W tym czasie żywotne interesy Państwa Moskiewskiego przecinały się z interesami Rzeczpospolitej. Jako, że w centrum uwagi autora znajdowała się polityka zagraniczna, znaczna część tekstu odnosi się w ten czy inny sposób do państwa polsko-litewskiego. Dzięki temu praca ta stanowi ważne uzupełnienie bibliografii dotyczącej epoki.
W obszernym, bo dwutomowym opracowaniu nie dajemy gotowych recept na zastosowanie militariów w edukacji historycznej, raczej sygnalizujemy, że problem jest ważny i dlatego wymaga dużej wiedzy oraz, jak trafnie ujął to profesor Karol Olejnik opisując kwalifikacje historyka, „jezuickiej przebiegłości”. W gąszczu zagadnień, które podejmujemy, ta przestroga ma szczególną wymowę, bowiem ścieżki wiedzy źródłowej, którymi będziemy podążać mogą okazać się bardziej kręte i niedostępne...
