Wist to debiut młodego krakowskiego pisarza i radiowca. Opowiadania pozornie proste z początku wciągają czytelnika w misternie skonstruowane historie. Jego prozę można porównać z opowiadaniami Vladimira Nabokova —mistrzostwo języka i konstrukcji psychologicznej postaci. "Jestem idiotycznie uwięziony w Polsce, a jeszcze bardziej w polskim języku. Język bowiem to nie jest wybór, język to jest więzienie. Chciałbym napisać opowiadanie. Chciałbym odnaleźć je, natknąć się na ni...
„Doktor Muchołapski” otwiera serię „Małe Zeszyty” przeznaczoną dla dzieci i młodzieży. Ulubione lektury z młodości wielkich pisarzy wprowadzające w przyrodę, literaturę i historię. "Doktor Muchołapski" to książka dzieciństwa Czesława Miłosza wprowadzająca w świat natury (owadów, roślin i zwierząt) o wątkach kryminalnych i detektywistycznych. Szalony profesor, ekscentryczny angielski lord, wielkie namiętności, sekretne eliksiry, niezwykła przygoda... "Położywszy rękę na sercu...
Nowy tom opowiadań Macieja Miłkowskiego, prozaika, tłumaczonego na najważniejsze języki europejskie i przebojem zyskującego miejsce wśród najciekawszych autorów młodego pokolenia. Pod warstwą ironii, za uśmiechem, czasami kpiną skryte są cierpienia, miłosne fascynacje, świat głębokiego serio. Mając w pamięci książki Nabokova, czeskich i południowoamerykańskich klasyków Miłkowski udowadnia, że o Zagładzie, o historii warto pisać w sposób nowoczesny, bo wtedy dopiero można odcz...
Po wejściu do kina wypatrywali go na dole, wzdłuż brudnych bocznych ścian, przy wyjściach zapasowych i drzwiach do toalet, póki nie dostrzegli charakterystycznego poblasku jego złotych okularów. [...] Jeśli w Ferrarze był ktoś z bogatej burżuazji, kto miał prawo przebywać na widowni wśród pospólstwa, zagłębiać się z własnej woli i na oczach wszystkich w odrażający półświatek „miejsc” za jednego lira i dwadzieścia centów, nie mógł nim być nikt inny jak doktor Fadigati. [...] J...
"Dobrze mieć okna, bez okien człowiek wariuje, widzi tylko to, co ma w sobie, co zobaczył przedtem, co się zapisało w pamięci. Nie zapomnij tego, co przeżyłeś, marząc o innych rzeczach, innych ludziach, innych czasach. Kiedy na chwilę ustąpi mętne powietrze, także moje miasto ma w sobie skromną dumę, wzgórze z zakolem powolnej, szarej rzeki, z białą wieżyczką barokowego kościoła. Moje miasto, które do mnie nie należy, które się ode mnie odkleja, które zasklepia się w niemym ...
