Nowela E.T.A. Hoffmanna opublikowana w 1814 roku jest uważana za arcydzieło w dorobku pisarza. Opowiada ona o przygodach młodego studenta Anzelmusa, który musi zmierzyć się z siłami nadprzyrodzonymi i nauczyć się odróżniać dobro od zła. E.T.A. Hoffmann to niemiecki poeta i pisarz romantyczny, jeden z prekursorów weird-fiction, czyli fantastyki grozy. Jego twórczością inspirowali się w późniejszych latach tacy pisarze, jak Edgar Alan Poe, Howard Phillips Lovecraft czy Gustav...
„Gasnące słońce. Powieść z czasów Marka Aureliusza” to powieść historyczna Teodora Jeske-Choińskiego, która została wydana w 1895 roku. Akcja toczy się w Rzymie oraz na pasie przygranicznym Cesarstwa Rzymskiego za czasów burzliwych wydarzeń w trakcie panowania Marka Aureliusza. Na tle powolnego upadku Cesarstwa Rzymskiego rodzi się miłość pomiędzy patrycjuszem Publiuszem Kwintyliuszem Warusem i Mucją Kornelią.
„Dybuk, czyli na pograniczu dwóch światów” przedstawia historię nieszczęśliwej miłości Lei i Chonena, który umiera wskutek porażenia nieziemską siłą tuż po tym, gdy dowiaduje się, że jego ukochana ma zostać wydana za kogoś innego. Na weselu Lei wstępuje on w ciało kobiety jako Dybuk. Ojciec dziewczyny, Sender, postanawia odprawić egzorcyzmy, aby wypędzić złego ducha, podczas których dowiaduje się pewnej niesłychanej rzeczy...
„Ciepła wdówka” to trzyaktowa komedia Michała Bałuckiego, polskiego pisarza i publicysty z okresu pozytywizmu. Zaliczał się on do nurtu tak zwanych przedburzowców, który istniał na przełomie późnego romantyzmu i pozytywizmu. Większość utworów Bałuckiego sytuuje się na granicy farsy oraz komedii, czerpiąc z twórczości Aleksandra Fredry. Akcja najczęściej rozgrywa się wśród średnio zamożnego mieszczaństwa.
Adaptacja średniowiecznego poematu autorstwa Hartmanna von Aue. Opowiada historię szlachetnego rycerza, na którego Bóg zsyła śmiertelną chorobę – trąd. Medyk o wątpliwej reputacji mówi mu, że jedynym ratunkiem jest krew z serca dziewicy, która ma dobrowolnie oddać za niego życie. Poemat ten został w 1815 roku przełożony na nowoniemiecki i opracowany przez braci Grimm. Jest to tradycyjna opowieść o trędowatym rycerzu, demonicznym lekarzu i kobiecej zbawicielce.
Friedrich von Schiller żył w latach 1759–1805, był niemieckim poetą, filozofem, historykiem, teoretykiem teatru i dramaturgiem, przedstawicielem klasyki weimarskiej. Z uwagi na wielką sławę bywał nazywany „niemieckim Szekspirem”. Prezentowany zbiór 6 utworów dramatycznych autora składa się z takich dzieł jak: „Zbójcy”, „Intryga i miłość”, „Sprzysiężenie Fieska w Genui”, „Don Carlos”, „Dziewica Orleańska” oraz „Oblubienica z Messyny”.
Zbiór 8 utworów dramatycznych Stanisława Wyspiańskiego, jednego z najwybitniejszych polskich dramaturgów, zwanego również czwartym wieszczem polskim. Tworzył w epoce Młodej Polski i jako pisarz związany był z dramatem symbolicznym. W skład zbioru wchodzą jego największe dzieła: „Warszawianka”, „Klątwa”, „Wesele”, „Wyzwolenie”, „Bolesław Śmiały”, „Achilleis. Sceny dramatyczne”, „Noc listopadowa” oraz „Akropolis”.
„9 największych tragedii starogreckich” to zbiór tragedii największych ateńskich poetów: Ajschylosa, Sofoklesa oraz Eurypidesa, twórców nowego gatunku, jakim jest dramat, ukazujący w sposób nowatorski ludzki los, cierpienia i namiętności. Do zbioru zaliczają się: Ajschylos – „Oresteja”, „Prometeusz w okowach”, Sofokles – „Elektra”, „Król Edyp”, „Antygona”, Eurypides – „Bachantki”, „Hippolytos uwieńczony”, „Ifigenia w Aulidzie”, „Medea”.
Ten renesansowy włoski epos rycerski napisany przez Ludovico Ariosto wywarł niebagatelny wpływ na późniejszą kulturę. Akcja „Orlanda Szalonego” opowiada o przygodach Orlanda, paladyna króla Franków Karola, rozgrywających się podczas najazdu muzułmańskiego na chrześcijańską Europę. Wojna między cesarzem Karolem Wielkim a saraceńskim królem Agramante stanowi burzliwe tło dla historii o nieodwzajemnionej miłości Orlanda do Angeliki, królewny z Orientu.
Józef Baka był późnobarokowym poetą, jezuitą i misjonarzem. Pisał poezje, kazania, panegiryki i hagiografie. Stosował charakterystyczny barokowy styl – wzniosły, ekspresyjny, pełen przesady i wyrafinowanych środków. Wraz ze zmieniającym się stosunkiem do sztuki barokowej w ogóle zmieniała się także recepcja twórczości Baki – od opinii głoszących grafomaństwo, do podkreślania metafizycznego charakteru jego poezji. Obecnie uważany jest za jednego z najwybitniejszych poetów Rz...
Ubogi młodzieniec Oskar Husson podróżuje dyliżansem z Paryża do wiejskiej rezydencji hrabiego de Sérisy, senatora i zamożnego arystokraty. Matka zaplanowała dla niego karierę zarządcy na miejsce obecnego zarządcy pana Moreau. Między pasażerami wywiązuje się rozmowa, podczas której Oskar, chcąc zaimponować towarzyszom podróży, szczyci się rzekomą znajomością z hrabią i zdradza jego sekrety. Okazuje się jednak, że hrabia podróżuje incognito tym samym dyliżansem...
Pons jest biednym i brzydszym krewnym rodziny Camusot de Marville. Żyje w opłakanej sytuacji ze swoim jedynym przyjacielem Niemcem Schmuckem. Często jest wyśmiewany i obrażany przez członków swojej zamożnej rodziny, ale mimo wszystko utrzymuje z nimi kontakt, tęskniąc za ich towarzystwem. Jego pasję stanowi kolekcjonowanie dzieł sztuki, które po latach osiągają wysoką wartość. Po śmierci kuzyna, spowodowanej biedą i złym traktowaniem, krewni, którzy upokarzali go za życia, ...
Desplein jest przenikliwym, bystrym, dobrze obeznanym ze strukturą i funkcjonowaniem ludzkiego ciała chirurgiem, który budzi zazdrość wśród swoich kolegów ze środowiska lekarskiego. Sceptycznie i cynicznie podchodzi do wszystkiego, co go otacza, i gardzi zarówno ludźmi, jak i przekonaniami. Jednak pewnego razu jego były uczeń Horacy Bianchon przyłapuje go na udziale we mszy świętej. Postawa doktora, zdeklarowanego od zawsze ateisty, wprawia Bianchona w zdumienie.
„Piotruś Pan” to powieść szkockiego pisarza i dramaturga J.M. Barrie’go, znana w Polsce także pod tytułami „Przygody Piotrusia Pana” i „Piotruś Pan i Wendy”. Głównym bohaterem powieści jest tytułowy Piotruś Pan, psotny chłopiec, który nie chce dorosnąć. Spędza on dzieciństwo w Nibylandii, gdzie przewodzi grupie Zagubionych Chłopców. Chłopiec posiada również liczne zdolności magiczne (np. potrafi latać). Jego najlepszą przyjaciółką jest wróżka Dzwoneczek, zaś największym wro...
„Tajemnica jeziora Bangweolo” opowiada o niezwykłych przygodach polskiej wyprawy naukowej do Afryki. Profesor Poraj i jego towarzysze podróżujący nowym polskim samolotem „Biały Orzeł” badają okolice tajemniczego jeziora zamieszkanego przez dinozaury. Wrogami polskiej wyprawy okazują się wysłannicy bolszewików. Autor Stefan Barszczewski był polskim pisarzem, tłumaczem, podróżnikiem i działaczem polonijnym. Pisał utwory przygodowe i science fiction. Opublikował także tłumacze...
Leo Belmont (1865–1941) był polskim eseistą, poetą, prozaikiem oraz znawcą i tłumaczem literatury francuskiej i rosyjskiej. Napisał wiele pseudohistorycznych romansów, sensacyjnie przedstawiających życie królów. „Śmierć Messaliny” to barwna opowieść o starożytnym Rzymie, poruszająca też wątki filozoficzne i etyczne. Słynąca z urody Messalina jest trzecią żoną cesarza Klaudiusza. Zaniedbywana przez męża, postanawia ośmieszyć go przed całym ludem oraz arystokracją i zostaje n...
Akcja wydanej w 1918 roku powieści Wacława Berenta „Żywe kamienie” rozgrywa się na przełomie XIII i XIV wieku. Opowiada o średniowiecznych wędrownych artystach, których przybycie zmieniło oblicze miasta całkowicie pogrążonego w marazmie. Historia przedstawia zmierzch średniowiecznej kultury teokracji. Utrzymana w duchu Młodej Polski rozprawia na temat znaczenia sztuki i artysty oraz ich posłannictwie.
„Dom bez klucza” to pierwsza powieść E.D. Biggersa z cyklu o Charliem Chanie. Detektyw Chan musi rozwiązać zagadkę tajemniczego morderstwa Dana Winterslipa, niepokornego bostończyka mieszkającego na Hawajach. Tuż po jego śmierci na jaw wychodzą mroczne tajemnice z jego przeszłości, które rzucają złe światło na ród Winterslipów, będących ostoją bostońskiego konserwatyzmu. W rozwiązaniu zagadki Chanowi pomaga John Quincy, „purytanin najczystszej wody”.
„Polski kodeks honorowy”, zwany również kodeksem Boziewicza, to zbiór zasad postępowania honorowego, między innymi podczas odbywania pojedynków. W dwudziestoleciu międzywojennym był to podstawowy, acz nieoficjalny dokument regulujący te zasady. W publikacji Władysław Boziewicz oparł się na włoskim kodeksie Gelliego, jak również na niemieckich kodeksach honorowych Kühlbachera, Barbassettiego oraz Bolgara.
Lord George Byron to jeden z najwybitniejszych angielskich poetów i dramaturgów, żyjący w XIX wieku. Do jego głównych dzieł należą: „Wędrówki Childe Harolda”, „Giaur”, „Narzeczona z Abydos” oraz jego magnum opus „Don Juan”. Poeta wykreował tzw. bohatera bajronicznego – tajemniczego indywidualistę i buntownika sprzeciwiającego się normom społecznym. „Kain” to misteryjna tragedia z 1821 roku, która na bazie wątków biblijnych stawia pytania o rolę Boga w życiu.
Satyryczny poemat dygresyjny, pisany w latach 1818–1824, w którym George Gordon Byron odwraca historię Don Juana – tym razem zamiast uwodzić, sam jest uwodzony przez liczne kobiety, które spotyka podczas swojej podróży. Pod pretekstem poematu autor przemyca swoje spostrzeżenia na temat ówczesnego życia społecznego, literatury czy też własnego życia, które ironicznie komentuje. „Don Juan” był inspiracją dla „Beniowskiego” Juliusza Słowackiego.
W Czechach maszyny zwane karburatorami zaczynają wytwarzać bogów na masową skalę. Nadmiarem Absolutu zaczęto bombardować Anglię, aż w końcu na świecie nastała nieograniczona obfitość wszystkich ludzkich potrzeb. Ale jak się okazuje, ludziom potrzeba wszystkiego, tylko nie nieograniczonej obfitości. Ponadto Absolut w zależności od miejsca przybiera postać taką, na jaką jest zapotrzebowanie. W Polsce jest więc rodzajem alkoholu, w cesarstwie niemieckim został upaństwowiony, a...
Powieść szczegółowo opisuje zgubę Petera Willemsa, nikczemnego, niemoralnego człowieka, który uciekając przed skandalem w Makassar, znajduje schronienie w ukrytej wiosce tubylczej, tylko po to, by zdradzić swoich dobroczyńców z powodu pożądania do córki wodza plemienia. Opowieść przedstawia powracającą postać Conrada, Toma Lingarda, który pojawia się również w „Szaleństwie Almayera” (1895) i „Ratunku” (1920), pojawiają się tu także inne postaci z tych powieści. Dzieło to je...
„Ze wspomnień” to utwór autobiograficzny Josepha Conrada wydany w 1912 roku. Został również opublikowany pod tytułem „A Personal Record: Some Reminiscences and Some Reminiscences”. Notorycznie zawodny i dygresyjny w strukturze stanowi jednak główne źródło informacji o życiu autora. Opowiada o jego szkolnictwie w zrusyfikowanej Polsce, żeglarstwie w Marsylii, wpływach wuja Tadeusza i pisaniu „Szaleństwa Almayera”. Utwór daje wgląd w to, jak Conrad chciał być postrzegany prze...
