Wiedeń 1913 to próba rekonstrukcji świata, który odszedł bezpowrotnie wraz z I wojną światową, a jednocześnie wyprawa do źródeł nowoczesności. Rok 1913 to fascynujący czas ścierania się starych i nowych idei, nie tylko w muzyce, malarstwie i literaturze, ale także w nauce i w życiu codziennym, Wiedeń jest miejscem, gdzie widać to ze szczególną wyrazistością. Na kartach książki spotykają się wybitni artyści – Schiele i Kokoschka, wielcy kompozytorzy – Schönberg i Szymanowski,...
Od pewnego czasu w wielu państwach demokratycznych daje się zauważyć niezwykłe nasilenie zjawiska określanego jako „mowa nienawiści” albo „język nienawiści”. Nienawiść – podobnie jak miłość czy przyjaźń – towarzyszą Homo sapiens od początku swego istnienia – i to zarówno w relacjach międzyjednostkowych, jak i międzygrupowych. Ostatnio obserwujemy na świecie nasilenie się postaw nacjonalistycznych, faszyzujących i wykluczających. W Polsce wzajemne oskarżanie się dominuje w spo...
Czasy, w których żyjemy, zostały przez Zygmunta Baumana określone mianem płynnej nowoczesności. Ich znakiem jest uwolnienie od więzi i zobowiązań, ale też zwolnienie z reguł i norm, które do niedawna jeszcze wydawały się oczywiste i niepodważalne. Skutkiem tych przemian jest także zatarcie się znaczeniowych granic pojęć dotychczas oczywistych – takich jak przyjaźń. Piotr Szarota przygląda się przeobrażeniom, jakim uległy nasze relacje z bliskimi nam ludźmi. Rozważa zależności...
Swoisty bedeker, ale nie turystyczny, lecz intelektualny, o złożonej strukturze i tylko pozornie dotyczący wyłącznie konkretnego miasta w historycznym momencie. Dwanaście miesięcy roku 1967 i wydarzenia dziejące się wówczas w Londynie to ledwie punkt wyjścia, jako że narracja nieustannie sięga w przeszłość i podpowiada też, co działo się później. Z ludźmi przede wszystkim, ich działalnością, ale także, jak zmieniał się sam Londyn, Anglia i kultura Zachodu. Obserwujemy, jak w ...
Swoisty bedeker, ale nie turystyczny, lecz intelektualny, o złożonej strukturze i tylko pozornie dotyczący wyłącznie konkretnego miasta w historycznym momencie. Dwanaście miesięcy roku 1967 i wydarzenia dziejące się wówczas w Londynie to ledwie punkt wyjścia, jako że narracja nieustannie sięga w przeszłość i podpowiada też, co działo się później. Z ludźmi przede wszystkim, ich działalnością, ale także, jak zmieniał się sam Londyn, Anglia i kultura Zachodu.
Stolica Francji, która dotąd była przede wszystkim mekką artystów, u progu drugiej wojny światowej staje się jednym z ostatnich bastionów demokracji. Życie płynie tu nadal swoim spokojnym rytmem, pełne są kawiarnie, kina i kabarety, jednak sztuka, film, moda, a nawet sport – wszystko przesiąknięte jest teraz polityką.Paryż 1938 to rozpisana na dwanaście miesięcy kronika końca pewnego świata, którą czyta się jak wbijającą w fotel powieść. Szarota znakomicie oddaje klimat...
Czasy, w których żyjemy, zostały przez Zygmunta Baumana określone mianem płynnej nowoczesności. Ich znakiem jest uwolnienie od więzi i zobowiązań, ale też zwolnienie z reguł i norm, które do niedawna jeszcze wydawały się oczywiste i niepodważalne. Skutkiem tych przemian jest także zatarcie się znaczeniowych granic pojęć dotychczas oczywistych – takich jak przyjaźń. Piotr Szarota przygląda się przeobrażeniom, jakim uległy nasze relacje z bliskimi nam ludźmi. ...
Tą rozpisaną na dwanaście miesięcy opowieścią o przedwojennym Paryżu Piotr Szarota kończy trylogię, na którą składają się książki Wiedeń 1913 i Londyn 1967. Paryż, który był dotąd przede wszystkim mekką artystów, staje się pod koniec lat trzydziestych jednym z ostatnich bastionów wolnego świata. Jednak nawet tutaj walkę o rząd dusz toczą na każdym kroku Hitler i Stalin. Paryż 1938 to opowieść o cynicznych politykach, pożytecznych idiotach oraz podsycających lęk i nienawiść dz...
