Ł Stanisław

Tłumaczona na wiele języków powieść z roku 1925 autorstwa wybitnego polskiego twórcy Stanisława Ignacego Witkiewicza – malarza, literata i fotografa, eksperymentatora i teoretyka sztuki. Bohaterem powieści jest młody dekadent Atanazy Bazakbal. Jego pełne trudnych doświadczeń dojrzewanie prowadzi do spektakularnego upadku i stanowi przyczynek do rozważań o dekadencji, indywidualizmie i rewolucji.

Stanisław Antoni Wotowski to owiany aurą tajemniczości i kontrowersji twórca okresu dwudziestolecia międzywojennego. Zasłynął jako znawca okultyzmu, magii i masonerii. Był policjantem, a jako prywatny detektyw tropił skandale towarzyskie, skąd czerpał materiał do swojej twórczości. Pisał kryminały, których akcja często rozgrywała się w wyższych sferach, oraz tzw. sensacyjne powieści historyczne, w których wątki faktograficzne oplatał sensacyjną fabułą. Równie tajemnicza jak...

Stanisław Wyspiański, nazywany czwartym polskim wieszczem, tworzył w epoce Młodej Polski. Sławę i uznanie przyniosła mu twórczość zarówno malarska, jak i literacka. Tworzył liczne dramaty, utrzymane w duchu romantycznym i patriotycznym, pod wieloma względami nowatorskie. Zebrane w tomie wiersze Wyspiańskiego pokazują jego mniej znane, liryczne oblicze.

„Na początku była chuć” – słynne zdanie rozpoczynające „Requiem aeternam” zapowiada manifest panseksualistycznych poglądów Przybyszewskiego. Głęboko osadzony w młodopolskich nastrojach utwór stanowi wyraz koncepcji filozoficznych autora. W czasach autora bulwersował i szokował, wpisywał się w aurę skandalu otaczającą Przybyszewskiego. Sam autor zaliczał „Requiem aeternam” do cyklu poematów prozą albo rapsodii.

Zbiór 8 utworów dramatycznych Stanisława Wyspiańskiego, jednego z najwybitniejszych polskich dramaturgów, zwanego również czwartym wieszczem polskim. Tworzył w epoce Młodej Polski i jako pisarz związany był z dramatem symbolicznym. W skład zbioru wchodzą jego największe dzieła: „Warszawianka”, „Klątwa”, „Wesele”, „Wyzwolenie”, „Bolesław Śmiały”, „Achilleis. Sceny dramatyczne”, „Noc listopadowa” oraz „Akropolis”.

Jest to fascynująca książka o życiu góralskiego chłopaka z Bukowiny Tatrzańskiej, który z uporem piął się w górę, aż do rektorskich gronostajów i godności senatora RP.Profesor Stanisław Hodorowicz to wybitny Małopolanin, góral z dziada pradziada, hetman podhalańskich zbójników, autor słownika gwary góralskiej, a jednocześnie ceniony chemik, były dziekan i prorektor Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz twórca – wraz z samorządem województwa – Podhalańskiej Państwowej Wyższej Szko...

Monolog wierszowany ukazuje konflikt między Bolesławem Śmiałym a biskupem Stanisławem, zabitym przez króla. Autor przedstawił konflikt z perspektywy Bolesława, ukazał przy tym liczne szczegóły z historii Polski. Wyspiański stosuje całą gamę aluzji i nawiązań, przeplata fakty własnymi sądami. W jego interpretacji konflikt został potraktowany symbolicznie, jako wciąż aktualny problem pomiędzy państwem a Kościołem.

Dramat Stanisława Wyspiańskiego, oparty na motywach „Iliady”, wydany w roku 1903. Skupia się na wydarzeniach, które rozegrały się podczas oblężenia Troi. Składa się z luźno powiązanych ze sobą scen i stanowi wyraz młodzieńczych zainteresowań autora dotyczących starożytności. Utwór charakteryzuje podkreślenie konfliktu w obu obozach – greckim (spór Achillesa z Agamemnonem) oraz trojańskim (konflikt Hektora i Parysa).

Wydarzenia dramatu rozgrywają się w trakcie świąt Wielkiej Nocy w katedrze wawelskiej. Ożywione posągi, dekorujące dotychczas katedrę, wyrażają swoją pewność co do istnienia rezurekcji biologicznej oraz wyższości życia nad śmiercią. Dramat uznawany jest za ideową kontynuację „Wesela” oraz „Wyzwolenia”. Łączy polską tradycję z mitologią grecką, która od najmłodszych lat stanowiła fascynację autora.

Wydana w 1922 roku sztuka Stanisława Ignacego Witkiewicza przekracza granice realności i prawdopodobieństwa, łącząc w sobie groteskę, absurd oraz poważne rozprawy na tematy filozoficzne, społeczne czy egzystencjalne. Witkacy przedstawia swoje poglądy na temat religii, filozofii, sztuki, historii oraz społeczeństwa. Bohaterowie „Mątwy” to niespełnieni artyści, znudzeni zwyczajnym życiem, próbujący za wszelką cenę przełamać codzienną rutynę, aby zetknąć się z metafizyczną taj...

Realistyczno-symboliczny dramat Stanisława Przybyszewskiego, po raz pierwszy wystawiony w 1903 roku. Opowiada o wydarzeniach, które rozgrywają się zimą w dworku szlacheckim. Kazimierz oraz Bronka, brat i żona Tadeusza, oczekują jego powrotu do domu. Pod nieobecność męża Bronka zaprasza również dawną przyjaciółkę Ewę. Nie wie jednak, że jest ona dawną miłością jej męża. Ich spotkanie burzy dotychczasowy spokój i harmonię w życiu Tadeusza.

„Matka” to dramat autorstwa Stanisława Przybyszewskiego, wydany w 1902 roku. Konrad od lat dziecięcych jest zakochany w córce przyjaciela swojej matki, Hance. Uczucie to zostaje przerwane po śmierci ojca, gdy na prośbę matki wyjeżdża na 10 lat za granicę. Po powrocie odkrywa, że jego dawna miłość jest już młodą kobietą, jeszcze piękniejszą, niż ją zapamiętał. Dawne uczucia odżywają, ale ani matka, ani jej partner, nie patrzą przychylnie na małżeństwo młodej pary.

Tom zawiera pięć najbardziej znanych, najczęściej granych i najdojrzalszych sztuk Stanisława Ignacego Witkiewicza („Witkacego”). Są to takie dramaty jak: „W małym dworku”, „Janulka, córka Fizdejki”, „Matka”, „Sonata Belzebuba” i „Szewcy”.

Tom zawiera najpopularniejsze powieści Stanisława Antoniego Wotowskiego, pisarza i dziennikarza, właściciela prywatnego biura detektywistycznego, znawcy okultyzmu oraz masonerii. Autor tworzył przede wszystkim klasyczne powieści kryminalne i kryminalno-salonowe (kryminał dziejący się w wyższych sferach towarzyskich) oraz sensacyjne powieści historyczne. Wiele z utworów powstało na podstawie prawdziwych wydarzeń. W multibooku znalazło się 5 najlepszych kryminałów autora, ...

Wyspiański nie był poetą i równocześnie był poetą we wszystkim, co robił. Gdy tworzył swoje dramaty i projektował dla nich teatr, gdy komponował witraże i snuł fantazje architektoniczne o wzgórzu wawelskim. Był nim także wtedy, gdy pisał listy i eseje –to z nich głównie pochodzą teksty składające się na ten niewielki wybór. Poetyckie fragmenty przypominają Wyspiańskiego kameralnego i refleksyjnego; tworzą najbardziej osobiste przesłanie artysty: pod ściszoną tonacją pulsuje d...

Książka prof. Stanisława Kowalika jest popularnonaukowym esejem na temat globalizacyjnego ładu społecznego, osiągnięć i sukcesów modernizacji a jednocześnie krytyką nieludzkich aspektów neoliberalnego ładu społecznego, jaki zapanował w Polsce. Autor dokonuje analizy zjawiska globalizacji z perspektywy jednostki, formułuje wiele oryginalnych diagnoz oraz przedstawia postulaty i propozycje interwencji psychologicznej, które mogłyby ułatwić życie tym, którzy...

„Noc listopadowa” to trzeci utwór Stanisława Wyspiańskiego poruszający temat powstania listopadowego. Akcja dramatu rozgrywa się podczas pierwszych godzin powstania (noc z 29 na 30 listopada 1830 roku) w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Wyspiański, zafascynowany powstaniem, bardzo wiernie odwzorowuje jego przebieg oraz umieszcza w dramacie postaci historyczne, ukazując ich losy, lęki, niepowodzenia oraz opór.

Dramat Stanisława Wyspiańskiego porusza temat powstania listopadowego. Autor nawiązuje w nim do pieśni Kazimierza Delavigne’a pt. „Warszawianka”, której słowa „Oto dziś dzień krwi i chwały [...] dziś twój triumf albo zgon” odgrywają najważniejszą rolę w utworze, oddając nastrój panujący podczas powstania. Akcja rozgrywa się podczas bitwy o Olszynkę Grochowską 25 lutego 1831 roku, a głównymi bohaterami są generałowie powstania listopadowego – Józef Chłopicki oraz Jan Skrzyne...

Dramat Stanisława Wyspiańskiego przedstawiający teatr w teatrze. Akcja rozgrywa się na deskach sceny krakowskiej. Po wystawieniu „Wesela” Wyspiański dostał od publiczności wieniec z liczbą 44, która miała symbolizować czwartego wieszcza polskiego. Na tę cześć powstało „Wyzwolenie”, w którym głównym bohaterem jest postać z „Dziadów” Adama Mickiewicza – Konrad. Jego zadaniem jest wyzwolenie Polski z niewoli politycznej, bezwładu ducha i woli oraz wyzwolenie sztuki.

We wsi dzieje się tragedia – czerwcowa susza niszczy wszelkie plony i nie pozwala na uprawę nowych roślin. Zdesperowani chłopi wznoszą modły ku Bogu, ale zauważają nie zostają wysłuchani. Zaczynają podejrzewać, że to nieczyste postępki ich plebana są powodem, dla którego Bóg zesłał plagę na ich pola. Zwracają się więc do wiejskiego pustelnika, który każe im złożyć stos ofiarny, aby przebłagać siłę natury.