Aneczka mieszka w tym mieście co Ty, na tej ulicy co Ty. Naprzeciwko twojego mieszkania, bądź domu. Jeśli jej nigdy nie widziałaś, to sobie wyobraź, a zobaczysz ukochaną albo znienawidzoną bohaterkę książki. Mieszka w dwupokojowym mieszkaniu, ale jeśli chcesz, żeby była bogata, może mieć pięć pokoi. Teraz wyobraź sobie jej pokój, może być taki jaki zechcesz by był. Jeśli nie masz żadnych pomysłów, to dam ci podpowiedź, myślę że może być zielony i żółty. Jeśli się właśnie nudz...
Okazuje się, że obok miłości ogromnie bliska jest naszej wrażliwości nadzieja, choćby ta złudna, pocieszająca chorych w utrapieniu. Nadzieja – dawniej mieszcząca się w miłosierdziu opiekuńczych „aniołów w czarnych i czerwonych aureolach”, co „wygładzały zmarszczki bólu / na pościeli”, w wierze w cud „ciepłego dotyku i dobrego słowa lekarza” – zawsze ważniejsza była od chłodnej procedury. Skończyła się bajka o tej bezpowrotnie minionej przeszłości, kiedy „Nikt nie zabijał nadz...
Trochę erotyków, ale takich które wpisują się w ogólny ogląd świata, w którym przyroda, obcowanie z nią stanowi swoisty lek na przypadłości losu. Niezależnie od choroby, lęków, braku nadziei. Równocześnie jest to nieustająca troska o odnajdywanie życiowego sensu, mimo dramatów, przysłowiowego rozdarcia czy wszechogarniającego smutku. Jednym z utworów poeta napisze, że „Smutek nie jest dowodem słabości / tylko pięknem kiedy oczy płoną /”. Polecam to piękno dawkowane słowo po s...
To mądre, uczuciowe, refleksyjne wiersze, czasem bardzo dramatyczne. Skromne w swym zapisie, w którym metafora jest oszczędna, nawet wtedy gdy popis erudycyjny, wiedza, nie mogą zrezygnować z pewnych ozdobników. Poetka używa często prozaizmów, poetyckie sensy wynikają niejako same z siebie. Te pozornie proste zdania dziwią się sobie, ale nie dla samego dziwienia, tylko po to by znaczyć. Bardzo piękne są też miniatury, w większości udane, dobrze puentowane. Tam gdzie trzeba p...
Dramatyczna, obrazoburcza liryka, w której króluje bunt, nie dla samego buntu, ale po to by ocalać podstawowe wartości, gdzie wiara w dobro i szlachetne posłannictwo człowieka wydają się być najważniejsze. To równocześnie symbioza miłości, tej jednostkowej, intymnej, w której spala się nie tylko zakochane serce i tej uniwersalnej do bliźniego. To także nasz świat wykreowany na miarę antycznej tragedii. Stąd częste aluzje, dygresje do mitologii czy historii Greków. Sugestywna,...
Poezja Wojciecha Karpińskiego opowiada świat, opowiada życie. Maluje przed nami obraz rzeczywistości pełnej małych cudów: cudem jest rosa, rzęsy dziewczyny w metrze, deszczowy dzień i białe skrzydła motyla. Wojciech Karpiński pochyla się nad codziennymi sprawami i sytuacjami, odsłaniając ukryte w nich piękno i głosząc przesłanie, że każda chwila może okazać się ważną i godną uchwycenia w słowach.
Oryginalny i przewrotny tytuł tomiku znajduje potwierdzenie w utworach. Najciekawsze są kreacje dwóch stron uczuciowego partnerstwa. Ona, Oblubienica, ma świadomość codzienności, która jest niecodzienna, podobnie jak „mieszkający w lesie zapach jesieni”. On, Oblubieniec, to nie tylko „rycerz na białym koniu”, którego się nie dało zatrzymać, ani rozbroić. Ten uczuciowy przekładaniec, te miłosne relacje są podstawowym motywem zbioru. Momentami zaskakującym w swych bezpretensjon...
Ten wybór zaskakuje swą bezpośredniością w wyrażaniu uczuć. To mówienie wprost w niczym nie narusza poetyckiej aury, wręcz odwrotnie, podmiot liryczny tych wierszy czaruje słowem, postawą, iście dżentelmeńskim traktowaniem swojego obiektu uczuć. Przewrotny tytuł tomiku udanie oddaje ten nieustający hymn na cześć miłości, bez względu na to, czy będą to krótkie formy pisane klasyczną frazą czy miniatury poetyckie prozą. Na obszarach tych dwóch gatunków autor porusza się z niew...
W jednym z wierszy poeta napisze, że „uczucie jest jak śnieg, puszyste, delikatne”. Ta piękna metafora stanowi przesłanie tej subtelnej liryki, w której króluje erotyk, oszczędny w obrazowaniu sugestywny, przemawiający swoją życiową prawdą i dramatem. To równocześnie opowieść o łapaniu równowagi po miłosnej porażce.
Tytuł tomiku nie jest wcale przewrotny i na wyrost. Tak jakoś w tej liryce jest, tak jakoś się staje, że to opiekuńcze muśnięcie czy trzepotanie anielskich skrzydeł jest namacalnie obecne. Czuje się je pod rozgwieżdżonym niebem czy pod słonecznymi promieniami. To dzięki nim można budować nić porozumienia z innymi , przeżywać miłość, pielęgnować przyjaźnie, jak pisze autorka budować mosty po których przemykają ludzkie uczucia. Tamara Mariola Tarasek jest poetką pejzażu, to w ...
Anna Lisowiec-Rolnik urodzona 12 września 1971 roku w Górze, w województwie dolnośląskim. Mieszka we wsi Grabowno. Od kilku lat samotnie wychowuje już dorosłe córki Martę i Aleksandrę. Od dziecka jest związana ze wsią. Dorastała pod okiem dziadków, chętnie pomagała im w gospodarstwie. Wychowała się wśród pięknych sadów, kolorowych łąk i pól. Kocha naturę. Interesuje ją wszystko, co piękne. Z tego czerpie też inspirację. Oprócz poezji pisze teksty piosenek, wierszowane bajeczk...
- Rozumiem, ale jak zacznę tam pracować to odpadają mi wszystkie fuchy, a bez nich to znowu nie wydolimy finansowo. Ponadto, z tego co wiem, to są pewne limity ilościowe przy przekraczaniu granicy, więc wiele tego nie przywiozę - odparł Mieczysław. - Przewieziesz tyle, że na wszystko wystarczy. Po miesiącu celnicy będą cię znać na pamięć i granicę będziesz przekraczał nawet bez pokazywania dokumentów, nie mówiąc o kontroli towaru. To po pierwsze. A po drugie. Fuchy może odpad...
Nie da się uciec od miłości. Jeśli jest prawdziwa, jest oddechem, zapachem, po prostu życiem. Nawet wówczas kiedy jest nieszczęśliwa, kiedy skazuje nas na rozpacz. Erotyki zamieszczone w tym tomiku są zaprzeczeniem egoizmu, ich adresatem jest ukochany mężczyzna, któremu podmiot liryczny tych wierszy życzy szczęścia, nawet wbrew własnemu bólowi serca.
Andrzej Żmuda
Pamięć należy chronić, pielęgnować i wzbogacać, nawet wówczas kiedy dotyka spraw i wydarzeń tragicznych, kiedy ból i rozpacz upominając się o swoje prawa podważają sens i godność ludzkiego istnienia. Dla poezji stanowi to naturalne źródło kreacji, przesłania, hamletowskich czy egzystencjalnych pytań, bez względu na stylistyczne ujęcia, takie czy inne nawiązanie do tradycji. W przypadku liryki Wioletty Czajczyńskiej jest podobnie. Rodowody jej wierszy są czytelne i oczywiste. ...
Wielkopolanka, absolwentka Politechniki Poznańskiej, od lat mieszka w Holandii gdzie założyła rodzinę. Mąż, Holender, już nie żyje, ma dwóch synów Toma i Nika. Jej tomik podzielony na cykle to nieustający hymn o powadze, pięknie i wartości życia. To życie jest lub bywa „wyszywane deszczem”, gdzie królują kryształowe łzy czy płaczące niebo. Jest w tej poezji dużo osobistych wątków, podkreślanie swojego rodowodu czy wzruszająca miłość do matki. Jest również trochę autorefleksj...
Wartości, które cenimy w życiu tylko pozornie są oczywiste. Niby wiemy, potrafimy je wymienić, a tek naprawdę, kiedy zaczynamy się nad nimi zastanawiać, dochodzą do głosu różne relatywizmy czy względności. Liliana Tokarska w swoim poezjowaniu nie zgadza się z takim oglądem świata, z takimi postawami. Dla niej miłość to miłość, dobro to dobro, a zło zawsze jest złem. A wszystko to w kontekście życia, które przecież jest, jak napisała, „kruche jak muszelka”. Klasyczna forma ty...
Pamięć jest szczególnym znakiem czasu, który przemija, ocala wydarzenia, myśli czy uczucia. Może to być samotność, przeżywana pokuta, zachwyt nad zachodzącym słońcem czy piękno zielonych pomarańczy. U Adama Moskala już same tytuły wierszy tworzą taką właśnie mozaikę. Każdy z elementów tej układanki jest przez autora starannie dobrany, po to, żeby mógł sam z siebie wzbogacać wizerunek otaczającego nas świata, pełnego tajemnic i odczuwalnej nostalgii. W jednym z wierszy Moskal...
Jest to cykl wierszy o miłości, która wbrew tytułowi książki nie jest, czy bywa od czasu do czasu. To przekorne wyznanie autorki ma jedynie podkreślić nieprzemijającą wartość cudu, jakim jest miłość. Już sam fakt możliwości kochania jest darem nie tylko serca, ale i Niebios, choć, tak naprawdę, miłość spełnia się wówczas kiedy jest odwzajemniona. Paulina Maria Kowalik podkreśla to wyraźnie, nawet wówczas kiedy jej narracja jest dramatyczna, a skala miłosnych wydarzeń zmienia ...
Najciekawsze są w tym tomiku erotyki, przewrotne, często jest to liryczny humor, jak choćby w tytułowym wierszu „Kęs”. Ale autor tylko pozornie żartuje, pod tą umiejętnością spojrzenia na siebie z dystansu kryje się dramat przeżywanego uczucia, choć równie dobrze można ten wiersz odczytywać jako grę słów, po to by rozbawić potencjalnego czytelnika. Ale nie to jest istotne, najważniejsza jest sprawność językowa, funkcjonalność słowa i rytmika. Rafał Wolschlager nawiązuje świad...
Pełna kolorystyki, zapachów i pięknych pejzaży poezja. Synestezyjne i oryginalne metafory, w których królują uczucia. Przemysław Zackiewicz jest poetą serca, jego pejzaże są nacechowane rytmem, oddechem, nie zawsze spełnionymi marzeniami. Na wyciągnięcie ręki jest „ciepły deszcz, który podpłynął do pokoju kołysząc trawę” czy „ melancholijne ciało umarłej jesieni, które pręży się jeszcze lodowym oddechem”. Cytaty można mnożyć. To kalejdoskop diamentów, czarodziejska luneta, k...
Są to liryczne wędrówki śladami wciąż obecnej w naszym życiu starożytnej Grecji. Autor wskazuje na źródła mitów i filozofii, komentuje poglądy największych mędrców, ich zachowania, postawy, formułowane sensy czy naukowe odkrycia. Przytacza anegdoty, zaskakujące wydarzenia, nie do końca historyczne fakty. Stąd też mamy portrety Talesa, Pitagorasa, Sokratesa czy Heraklita. Wszystko to napisane z pasją, z miłością do swoich bohaterów, tam gdzie to możliwe z nutką sarkazmu czy ir...
